Posts tonen met het label Nevada. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Nevada. Alle posts tonen

donderdag, april 12, 2012

Het westen

Een vriendin uit New York verhuisde afgelopen weekend naar San Francisco. En het is voor Amerikanen niet ongebruikelijk om dan een paar dagen uit te trekken om van kust naar kust te rijden. Da's immers een betaalbare manier om je auto mee te verhuizen. Ze vertrok donderdag en was zaterdag aan het einde van de ochtend in Denver, Colorado. Ik had besloten daarheen te vliegen om het paasweekend om haar voor het laatste deel van de trip gezelschap te houden en om een deel van de VS te zien waar ik nog nooit geweest ben... een deel van het oude 'wilde westen'.

We reden van Colorado via Wyoming naar Utah en vervolgens door Nevada om uiteindelijk maandag in California aan te komen. Prachtige landschappen vlogen aan ons voorbij. Hier waar indrukken van de reis.



Eerste stop: Loveland, Colorado...
Uitgestrektheid van Wyoming

Met af en toe prachtige uitzichten
Hondje doet het goed ondanks de autoreis van vijf dagen. En ik had volop tijd onderweg om met mijn iPhone en foto-apps te spelen...


Weer even eruit...

... in the middle of nowhere


Zelfportret




Dit was is in Dwelle, Colorado.
We stopten er om te tanken. Daar vroeg ik of we ergens konden eten in Dwelle. De vrouw achter de kassa lachte en wees op het gebouw iets verder op. Dat was het enige andere gebouw in Dwelle naast her bezinestation. Om het te verduidelijken zei zei: 'population 3'. Dus maar weer gepicknickt...






Uitzicht op de Rocky Mountains


De zoutvlaktes van Bonneville in Utah... een bezoekje waard


Het lijkt sneeuw, maar het is zout op de bodem van een opgedroogde meerbedding. 




En weer verder door Nevada...

zaterdag, januari 14, 2012

CES 2012

Voor het eerst in zes jaar was ik weer eens bij CES, de grote elektronikabeurs die elk jaar in Las Vegas plaatsvindt. Even twee dagen op en neer, want veel langer houd ik het in Vegas niet uit. Die  stad is gewoon te onecht voor me: replica's van Parijs en New York, imitatie-daglicht en nepgoud in de casino's, veel te veel siliconen borsten en ontelbare mensen die voor al deze misleidingen gaan.

Nou is Vegas wel veranderd over de afgelopen jaren. De nieuwere hotels zijn veel smaakvoller ingericht met meer oog voor moderne architectuur en design. Dat nieuwe deel van Vegas heet City Center. Er zijn steeds meer goede restaurants van beroemde koks en delicatessen die van over de hele wereld worden ingevlogen. En naast gokken, zijn er tegenwoordig allerlei andere vormen van vertier. Zo heeft Cirque du Soleil hier een aantal permanente voorstellingen. In Vegas doen ze alles wat de rest van de wereld doet, maar allemaal op een plek en allemaal een tandje groter of beter, waardoor het iets onwerkelijks krijgt. Zo hebben de betere hotels elk een eigen conferentiecentrum, en zijn er superhippe nachtclubs in de luxere hotels waar New York aan kan tippen.

CES zelf is ook niet echt een lolletje. Hij is enorm groot, waardoor het moeilijk de weg vinden is en door de bommen het bos te zien. Door alle airconditioning krijg je droge ogen en huid, je voeten en rug doen zeer van de hele dag staan en lopen en je besteedt veel te veel tijd met wachten voor een taxi (de enige manier om ergens te komen). Dat laatste doe je overigens altijd netjes in de rij bij de uitgang van een hotel, want anders word je niet opgepikt.

Omdat de beurs veel vakgenoten, journalisten en bloggers aantrekt, ging ik er toch even heen. De eerste avond bracht ik door bij een soort mini-beurs die voor de pers gehouden werd. Via een vriendin kon ik er naar binnen. De volgende dag had ik een aantal afspraken en 's avonds naar een borrel voor bloggers in Tao, de nachtclub van de Venetian, ingericht met grote boedha-beelden. Daarna door naar de nachtclub van een van de luxere hotels in de stad: XS in de Wynn/Encore, want we hadden gehoord dat Tiësto daar speelde op het feestje van Intel en HP. We praatten onszelf naar binnen, want we waren te laat om te registreren. Dat was echt de moeite waard... heel cool om hem een keer live te zien.

 De landingsbaan bij zonsondergang (bewerkt met wat iPhone foto-apps)

Het persevenement in een van de vele 'ballrooms' van een van de vele hotels in Vegas

Cathy, die me ervoor zorgde dat ik het mee kon maken


Natuurlijk is er gratis drank. Naast wijn en bier, wordt er van alles met vodka gemixt.



Een van de bloggers schoot nog even een video toen ik in gesprek was met twee andere bloggers....




CES zelf, in het 'convention center' van Las Vegas




De automerken waren dit jaar goed vertegenwoordigd

Het typische tapijt van het Las Vega Convention Center

Vegas bij nacht - het uitzicht van de kamer in Mandalay Bay.

De Venetian

Tiësto!

maandag, september 19, 2011

Tahoe

Ik dacht eens een rustig weekend te hebben, toen Marina me uitnodigde om naar Tahoe te komen. Haar oom en tante hebben er een huisje en dat was nog vrij dit weekend. En omdat ook hier de zomer niet eeuwig duurt, zat ik zaterdagochtend met Ember en Nicole in de auto naar Tahoe. In de loop van de middag kwamen we aan, nog net genoeg tijd om even naar het strand te gaan. 

We troffen het met het weer. Schijnbaar had het er de hele week geregend, maar toen wij er waren was het stark blauw en lekker warm. En de omgeving is prachtig. We zaten aan de noordkant, net over de grens van Nevada. Ondanks de vier uur rijden heen, en vier uur terug, was het de moeite waard.


Het huisje

 Uitzicht vanaf het strandje waar we zaterdag waren



Gezellig met z'n allen koken en eten in het huisje


 Naar het grote strand op zondag

woensdag, september 08, 2010

Playa

Na de eerste keer Burning Man, wist ik dat ik nog een keer terug wilde komen. Langer en beter voorbereid. Het is niet dat we niet goed voorbereid waren afgelopen jaar. We hadden alles bij ons wat je nodig hebt om daar te 'overleven'. Een stofbril en doekje om je tegen de zandstrormen te beschermen, een fiets, speciale verlichting voor je kleding, voldoende water en een emmer om het afvalwater weer mee naar huis te nemen. Het is meer de mentale voorbereiding die dit jaar beter was; zowel op een week in de woestijn als een week met 40.000 mensen een kunstfestival meemaken.

Het bijzondere aan Burning Man is dat het totaal niet commercieel is. Er zijn geen sponsors, er is geen merchandize en je kunt er niets kopen, behalve koffie en grote zakken ijsblokjes. In het meest commerciele land ter wereld, willen de organisatoren onafhankelijk van commercie blijven en complete (artistieke) vrijheid bewaren. Je mag er fotograferen, maar een van de belangrijkste regels is dat je foto's genomen bij Burning Man niet voor reclamedoeleinden mag gebruiken.

Er heerst een 'gift economy' wat betekent dat mensen je van alles en nog wat gratis aanbieden. Een buurman bracht ons een potje zelfgemaakte bramenjam, iemand met een 'art car' gaf waterijsjes weg en het barst van de feestjes waar je drankjes voor niets aangeboden krijgt. Je moet allen je eigen glas meebrengen.

Er zijn een hoop dingen bijzonder en uniek aan Burning Man, waarvoor ik naar mijn blog post van vorig jaar verwijs. De opzet was dit jaar hetzelfde, alleen de kunst en dansfeesten waren anders. Ook had het festival een ander thema, namelijk Metropolis. Dat zag je terg in de constructie waar 'de Man' dit jaar stond en de straatnamen. De straten die in ringen rondom het centrum liggen zijn elk jaar in alfabetische volgorde en dit jaar droegen ze de namen van steden: Athene, Detroit, Jakarta, etc.

Een groot verschil met vorig jaar voor mij is dat we nu niet met een tent gingen maar met een camper, die we met z'n vijven gehuurd hadden. Daarnaast kwamen er nog twee vriendinnen langs, waardoor we met een groep van zeven waren. En terwijl ik vorig jaar slechts drie dagen op de 'Playa' doorbracht, hield ik het er dit jaar zes dagen uit. Da's zes dagen zonder douche! Het weer was gelukkig beter: iets minder heet en iets minder hevige zandstormen.

Een dag bij Burning Man zag er vaak als volgt uit: uitslapen, ontbijten onder onze 'sh

ade structure' (een zelfgemaakte voortent), beetje de boel verkennen of zien wat er in 'Center Camp' gebeurd, terug naar de camper om wat te eten en te drinken en tegen vijven op de fiets verder de boel verkennen. Vervolgens terug voor het avondeten en om om te kleden want 's avonds koelde het flink af en tegen negenen weer op pad om de vuurkunst te zien en te gaan dansen bij een van de vele feesten.

De groep

Ons kampement


Drukte op de Playa met de Man op de achtergrond


De Man


Teresa en ik

Bij Center Camp



Dansen in de woestijn

Na zes dagen in de woestijn...

Nog meer foto's:

donderdag, oktober 22, 2009

Blogworld

Na de lunch met de Nederlandse ambassadeur, reed ik naar het vliegveld in San Jose om weer eens naar Las Vegas te vliegen. Deze keer voor Blogworld, een conventie over blogs, Twitter en andere social media.

Er waren sessies voor professionele bloggers over hoe je meer mensen naar je blog krijgt en er geld mee kunt verdienen, maar er werd ook veel gesproken over hoe je social media kunt inzetten voor marketing- en communicatiedoeleinden.

Ik ging erheen om mezelf bij te spijkeren op dit laatste onderwerp, maar ook om te netwerken. Dat laatste gebeurde tijdens pauzes in de wandelgangen, maar vooral ook 's avonds tijdens de vele feestjes. Daar begon het donderdagavond mee toen ik aankwam... Eerst een etentje met klanten in de Nob Hill Tavern, één van de vele restaurants in de MGM Grand, gevolgd met een after-party in een van de cafés in dat casino.



Tijdens de after-party. Deze eerste drie foto's zijn genomen door Kenneth Yeung - www.thelettertwo.com
Zoals ze hier zeggen: een feestje met oude en nieuwe vrienden (nieuwe vrienden zijn mensen die je net ontmoet hebt).

Overdag ging het er serieuzer aan toe. Dit is een panel over social media en de muziekindustrie.

Typisch voor Blogworld: heel wat bezoekers bloggen over social media. Experts uit het hele land (en soms erbuiten) kwamen hier samen. Daarvan wilde dus ook iedereen verslag doen. Dit soort scenes zag je daarom veel, waarbij iemand een bezoeker of spreker met een klein camera'tje interviewt.

Hier een interview met grotere camera en aparte geluidsman... De interviewer is dan ook Robert Scoble, een van de meest populaire en invloedrijke bloggers.

Er waren genoeg tafels met stroomverziening, maar some MOET je gewoon even in alle rust kunnen bloggen... Dan maar in de gang op de typische, kleurrijke Las Vegas vloerbedekking van het Convention Center.

Tijdens de lunch was er een hamburgereetwedstrijd... ik weet niet wat het met bloggen te maken heeft, maar wel weer typisch Amerika.

Weer een feestje: een barbecue op het dak van de Las Vegas Hilton
Elk szelfrespecterend casino heeft tegenwoordig minstens een grote show. De Hilton heeft op dit moment Barry Manilow.
Na het eten, naar een club. Dit was Lavo in de Palazzo, ingericht in de stijl van een Turks badhuis. Als je in dit soort clubs wilt zitten, moet je voor 'table service' betalen. Dat betekent dat je een fles sterke drank koopt, meestal vodka. Die wordt geserveerd met jus d'orange, Red Bull en andere zaken die je met vodka kunt mixen. Er worden ook ijsblokjes bijgeleverd. In dit geval zat er een lampje onderin de emmer ijs. Decadenter dan Vegas wordt het niet snel...


Waarschijnlijk ook een bezoeker van Blogworld...