Freedom Tower

De One World Trade Center is bijna op 'n hoogste punt. De meeste mensen noemen de wolkenkrabber de Freedom Tower, net zoals het oude World Trade Center de Twin Towers genoemd werd. Ik had er afgelopen weekend twee keer goed zicht op, want ik moest weer eens naar New York voor mijn werk.

Uitzicht op de skyline van New York met de nieuwe Freedom Tower vanaf Jersey City

 Met de Path trein naar het World Trade Center station om even te shoppen

ALT Summit

Nog geen dag thuis, en ik stapte alweer in het vliegtuig. Deze keer naar Salt Lake City in Utah, voor een ALT Design Summit. Dat is een conferentie voor bloggers, maar niet het soort bloggers waar ik normaal gesproken mee omga, die over technologie en social media schrijven. Je zou het een ‘mommy blogger’-conferentie kunnen noemen, want veel van de deelnemers zijn moeder, en minstens 98% vrouw. Alleen de onderwerpen, waarover deze groep schrijft is veel breder dan opvoeding en kinderen. De blogs gaan ook grafische vormgeving, event-organisatie, inrichting, gezondheid, voeding, knutselen en creativiteit.

Veel van de bezoekers hebben een eigen bedrijf en bloggen, maar ook tweeten, pinnen en andere vormen van social media helpen daarbij.  Met zoveel creatieve vrouwen bij elkaar, was de sfeer van deze conferentie ook heel anders dan ik gewend ben. Heel vriendschappelijk en positief. Iedereen was vol aandacht in de sessies en geïnteresseerd in elkaar. Er waren erg goede sprekers, waaronder Chris Anderson die het over zijn nieuwe boek Makers had (zie foto).

's Avonds waren er feesten met thema's waar iedereen een meedeed en zich voor uitdoste. Wij gaven een feestje met Hollywood als thema, waarvoor ik videos heb gemaakt.

Van Salt Lake City zelf heb ik niet zoveel gezien. Naast het drukke programma, was het ook te koud om even een wandeling te maken. De eerste avond liepen we wel naar en restaurant en verder moest ik het met het uitzicht vanuit mijn hotelkamer doen.

Op weg naar ons diner liepen we langs de 'state liquor store', want in Utah zijn veel drankverkooppunten in handen van de overheid. De staat heeft zelf een ministerie voor het toezicht op alcoholische dranken.

 Het uitzicht vanuit mijn hotel kamer: het is niet alleen wit, maar er hangt een dikke laag smog. Het was zelf overal op TV dat de luchtkwaliteit in Salt Lake City op het moment bijna net zo slecht is al in Beijing.

Een van de videoclips die ik tijdens Alt gemaakt heb voor ons Hollywood feest. Het geeft een goede indruk van de hele conferentie.

Een video van het grote themafeest op donderdagavond. Alles in de stijl van Cluedo.

Bij binnenkomst van ons feest: we hadden de rode loper uitgerold.  Daar namen we foto's van de bezoekers, alsof ze beroemdheden waren

 Ons team, met "echte" beroemdheden.

Grand Canyon

Eenvan de mooiste plekken op aarde is de Grand Canyon in Arizona. Jaren geleden ben ik er ooit geweest tijdens een zomervakantie vanuit Nederland. Ik had de kans nu eens in de winter te bewondern. 

Maandag was Martin Luther King Day en daarmee het eerste lange weekend van het jaar. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om een vriendin te vergezellen op haar autorit naar de oostkust. Hoogtepunt van de reis was de Grand Canyon. Je moet er een stukje voor rijden, maar dan zie je ook wat.

We stonden vroeg op om er de zonsopgang te zien. Echt prachtig. Er lag nog een beetje sneeuw op de rotsen, wat het uitzicht extra bijznder maakte. Ik had gehoopt dat we een wandeling in de canyon konden maken, maar daarvoor was het helaas te koud.

Ik heb wat foto's gemaakt maar die doen geen recht aan de werekelijkheid. Het meest indrukwekkende aan de Grand Canyon zijn de afmetingen. Zelfs de panaramo foto's doen er geen recht aan...

 Door de woestijn in Californie waar de Joshua Tree's groeien...

 Een stukje over de oude Route 66...

 

Ontbijten in een typisch Amerikaanse 'diner'

 

Vlak voor zonsopgang.

 Vlak na zonsopgang... het was erg fris.

 

 

 Ik probeer het allemaal vast te leggen

 

Met sneeuw op de voorgrond.

 

En toen reden we weer verder en veranderde het uitzicht. Ook mooi!

Ball Drop

Oudejaarsavond heb ik voor het eerst in New York gevierd, maar niet als toerist. Als toerist was ik naar Time Square gegaan om de 'Ball Drop' te zien, maar daar doet de lokale bevolking niet aan me. Die gaat niet urenlang hutje op mutje in de kou staan wachten. Als je het traditionele inluiden van het nieuwe jaar wilt zien, moet je namelijk al in de loop van de middag op het plein zijn en dan kun je er ook niet meer weg tot de festiviteiten over zijn. In de loop van de middag wordt alle toegang tot het plein hermetisch afgesloten.

In plaats daarvan ging ik met vriendinnen uit San Francisco en New York uit eten in Soho en daarna uit dansen tot in de kleine uurtjes. Dat ben ik niet meer gewend want in San Francisco sluit alles om twee uur. Gelukkig had ik mijn vlucht terug pas laat in de middag de volgende dag...

Kerstsfeer

Al heb ik de kerstboom op Rockefeller Plaza dan wel niet gezien, de kerstsfeer heb ik volop opgesnoven in New York. Natuurlijk is het in Californië ook kerst, maar het lijkt minder op te vallen. Het heeft vast iets met het weer en de palmbomen te maken...

Zaterdag was ik op 5th Avenue en daar kon je over de hoofden lopen! Het is niet eenalleen een goede plek om kerstkado's te kopen, ook als je niets wilt aanschaffen is het een belevenis. Alle winkels hebben zich in kerstsfeer gehuld met versieringen, lichtjes en etalages in stemming. Voor sommige etalages stond zelfs een rij om ze te kunnen zien.

New York media

Ik ben in New York voor werk; om eens persoonlijk af te kunnen spreken met journalisten waar ik regelmatig contact mee heb via email, telefoon en/of Twitter. De afspraken waren vaak op de redactie van de verschillende publicaties en soms in een koffieshop, wat betekende dat ik de afgelopen drie dagen heel Manhattan een paar keer heb doorkruist.

Ik was er anderhalve dag samen met Marci, die ook een aantal interviews gaf. Zo was ik bij The New York Times, Mashable, The Verge, Marie Claire en CBS Radio. Best gaaf hoor, om journalisten op al die plekken te kennen. 

De grotere uitgevers hebben hun kantoren in Midtown (ten zuiden van de 59ste straat tot ongeveer de 23ste straat) en de nieuwere mediabedrijven zijn meer zuidelijk, in Downtown, ook wel Lower Manhattan genoemd (in Chelsea, de Village en in de buurt van Union Square.) Als we een afspraak op de redactie hadden, moesten we on in de lobby steeds identificeren en registreren. Zulke strenge security zie je in San Francisco niet zaak.

Gisteren was trouwens de dag waarop de kerstboom op Rockefeller Plaza verlicht werd. Daar konden we niet naartoe, want mensen staan er al vanaf 's ochtends vroeg voor in de kou te wachten... en bovendien hadden we andere afspraken. Een van de journalisten met wie we afgesproken zei dat vanwege d het een 'gridlock' day is.

CBS Radio

In de lift van het Condé Nast-gebouw, een van de grootste uitgevers van consumententijdschriften, waaronder Vanity Fair, Vogue en Wired.

 In de taxi langs de East River, met zicht op twee van de bruggen naar Brooklyn.

 Redactie van The Verge, een van de snelst groeiende tech blogs

Even een paar uurtjes gewerkt op ons kantoor in Manhattan, waar ik tijd had om een Instagram van het uitzicht te maken

Net genoeg tijd om te voet van de ene naar de andere afspraak te gaan. Ondanks de kou, is het tof om even door de Village en Washington Square te lopen

Marci wordt geïnterviewd door ABC Radio

De lobby van het indrukwekkende Hearst gebouw, waar we met iemand van Marie Claire hadden afgesproken. 

En dit is de lobby van The New York Times. Aan beide zijden van de gang hangen schermpjes... Bij nadere inspectie hadden ze allemaal dezelfde tekst, die eindige met deze woorden:

 Ik kon zelf niet op een liftknop drukken; dat werd voor me gedaan door iemand van de beveiliging. Ik moest alleen het scherm in de gaten houden om in de juiste lift te stappen.

Terug in Tahoe

Er zijn zoveel mooie plekken in Californie... alleen niet genoeg tijd om ze allemaal te bezoeken. Gelukkig was het afgelopen maandag Labor Day, en hadden we dus een lang weekend. De perfecte gelegenheid om weer eens naar Tahoe te gaan. Daar moet je minstens een keer per jaar naartoe. Tanya had daar een huis gehuurd en nodigden me en nog wat andere vriendinnen uit. 

We waren niet de enigen... op Facebook zag ik dat heel wat anderen ook in Tahoe zaten het afgelopen weekend. En het was ook duidelijk aan het verkeer te merken. De ene file na de andere. En op de terugweg op maandag, kwam daar iedereen bij die van Burning Man terug kwam. Daardoor deden we zes uur over de rit waar je normaal ruimt 3 uur voor nodig hebt. 

Desalniettemin was het de moeite waard. De natuur in Tahoe is prachtig en het weer is er nog lekker warm. We maakten we een hike in de bergen met prachige uitzichten en de volgende dag gingen we naar een strandje aan Lake Tahoe. Het huis waar we zaten was onderdeel van een complex met zwembad en jacuzzi en we zaten dicht bij het centrum van Truckee, waar we een avondje uit eten gingen. Ik ben weer opgeladen voor de komende weken.

 Tijdens onze hike moesten we even stoppen omdat er iemand na het verdraaien van een knie per helikopter naar beneden gehaald moest worden.

Zo'n groot meer blijft mooi...

Even weg

Augustus heb ik vrijaf genomen van bloggen. De maand is omgevlogen, mede vanwege een vakantie naar Mexico. We vlogen naar Puerto Vallarta, want dat ik relatief dichtbij en niet al te duur in het laagseizoen. Zodra je het vliegveld afrijdt zie je een Starbucks en Amerikaanse restaurantketens. Puerto Vallarta richt zich overduidelijk op toeristen uit de VS. Iedereen spreekt er Engels en je kunt er dollars pinnen. Grote hotels-complexen langs het strand en langs de boulevard barst het van de souvenierswinkels die allemaal dezelfde spullen verkopen. Mm de haverklap word je naar binnen gevraagd om iets te kopen, te komen dineren of om tequila te proeven.

In het oudste deel van de stad, weg van de 'all-inclusive resorts', proef je eerst meer van Mexico op sommige plekken. Gelukkig vonden we anderhalf uur ten noorden van PV het plaatsje Sayulita. Ook toeristisch maar meer gemengd met Eurpeanen en Mexicanen... iets minder massaal; meer naar mijn smaak.

Jersey

Deze keer zag ik New York voor het eerst vanaf de andere kant van de Hudson, in New Jersey. Zondagochtend waren we in Jersey City om te brunchen, en maakten daarna een wandeling langs het water. De stad is de laatste tien jaar enorm opgeknapt en het centrum heeft allerlei leuke restaurants en van oude pakhuizen zijn appartementen gemaakt.

Je kunt niet met de metro naar Jersey, maar er gaat wel een PATH-trein. Die namen we vanaf het World Trade Center. De nieuwe toren begint trouwens al aardig te vlotten en is inmiddels alwaar het hoogste gebouw in New York. In Jersey City stonden verschillende aandenken aan 11 september, want heel wat mensen die in het WTC werkten, woonden hier.

De hele tijd dat we in New York waren, was het heet. En vooral 's avonds bleef het warm en kon je gewoon in een T-shirt rondlopen. Dat mis ik wel eens in San Francisco, want hier kan dat hoogstens vijf keer per jaar.

Later in de week gingen we dan ook een dagje naar de kust; ook in Jersey. We konden een auto lenen van een vriend van Nicky en namen de Holland Tunnel on de de Hudson door en ik was verbaasd hoe snel je vanuit New York in de weilanden zit. Geen uitgestekte natuur zoals in California, maar toch heel veel groen.

Aan het strand in Asbury Park bleek het weer bewolkt, dus meer weer voor een standwandeling dan zonnebaden. Asbury Park is een oude badplaats met nog een aantal oude casino's en ander historische gebouwen. Bruce Springsteen maakte het plaatse bekend door zijn eerste album ernaar te vernoemen. Voor de bewonder van New York, staat het tegenwoordig bekend als het 'gay' strand. Hier wat indrukken: