Frisdrankenwinkel

De wijk waar ik net ten zuiden van woon, The Mission, verhipt steeds meer. Je kunt nog wel zijn dat het de Mexicaanse wijk van de stad is met vele taqueria's en Mexicaanse winkels, maar langzaam maar zeker groeit het aantal restaurants, cafe's en boutiekjes. Er is zelfs een buurtbeweging die wil tegengaan dat er nog meer restaurants bijkomen op Valencia Street, één van de hoofdstaten van de Mission.

De boetiekjes en winkeltjes zijn duidelijk op een hip publiek gericht. Er zijn kleine interieurzaakjes met designmeubels, gebruikte kleding boetiekjes, een winkel toegewijd aan lomografie, en sinds kort is er ook een frisdrankenwinkel. Ze hebben er frisdank in alle mogelijke smaken. Ik ben benieuwd hoe lang zo'n zaak het vol gaat houden, maar misschien is er in San Francisco wel een markt voor...

Kerstsfeer

Al heb ik de kerstboom op Rockefeller Plaza dan wel niet gezien, de kerstsfeer heb ik volop opgesnoven in New York. Natuurlijk is het in Californië ook kerst, maar het lijkt minder op te vallen. Het heeft vast iets met het weer en de palmbomen te maken...

Zaterdag was ik op 5th Avenue en daar kon je over de hoofden lopen! Het is niet eenalleen een goede plek om kerstkado's te kopen, ook als je niets wilt aanschaffen is het een belevenis. Alle winkels hebben zich in kerstsfeer gehuld met versieringen, lichtjes en etalages in stemming. Voor sommige etalages stond zelfs een rij om ze te kunnen zien.

Uniqlo

Laats moest ik in de binnenstad zijn. En dat bleek net op de dag te zijn dat Uniqlo geopened werd. Deze kledingzaak zou ik omschrijven als de H&M van Japan. Tot nu toe had alleen New York een Uniqlo, en nu is er ook een in San Francisco. Ze doen hun marketing goed, want de rij voor de deur ging tot ver om de hoek. Ik moet zeggen dat ik graag even naar binnen was gegaan, in New York, waren hun advertenties me opgevallen: opvallend lage prijzen voor leuke kleuren. En ik zag op Instagram dat een van mijn favoriete artiesten, Goapele, zou een gratis concert zou geven voor de opening. Maar helaas, had ik geen tijd om een halve dag in de rij te staan.

De rij voor de winkel...

 ...en om de hoek, compleet met afzetting en politietoezicht.

Tide

Je weet dat de 4th of July eraan zit te komen als je het wasmiddel op de schappen in de supermarkt er zo uitziet... Het bekendste wasmiddel van Amerika sponsort het Amerikaans Olympisch team, maar het is vast geen toeval dat de verkoop van deze flessen Tide al voor Independence Day begint.

Kampeertijd

Afgelopen week in de supermarkt waren de verpakkingen van chips en ander snack-voedsel extra groot. Dus ik wist al hoe laat het was... Memorial Day zat eraan te komen. Tijd voor barbecue-feestjes and kamperen! Maandag was het zover... dus we hadden lekker een lang weekend. 

Een van de redenen waarom ik minder blog, naast dat ik het druk heb, is dat ik het idee heb over de meeste zaken al een keer geschreven heb. Ik heb al een keer verteld dat Memorial Day het officieuze begin van de zomer is en dat veel Amerikanen dan gaan kamperen. Dat deed ik dit jaar ook weer.

We zouden naar een camping aan de kust gaan, ten zuiden van Santa Cruz, maar op het laatste moment kwam ik erachter dat ik voor de verkeerde data gereserveerd had. Ik had al eerder in de week geprobeerd een andere kampeerplek te vinden omdat het fris zou zijn aan zee, slechts een graad of 15, terwijl het landinwaards zo'n 25 graden zou zijn... en er was niets meer te krijgen. Alles was volgeboekt. Toch nog maar een keer rondgebeld en uiteindelijk de laatste plek op een kamping aan de Russian River weten te bemachtigen, vijf kilometer buiten Guerneville.Ook leuk :-)

Leuke camping in de Red Woods

 Vlakbij een champagne-maker, waar we natuurlijk even gingen wijnproeven (na een lange wanderling.)

 Dagje aan de rivier

De vuilnisauto van de camping

Op weg terug naar huis. Bijna thuis...

Drop-In Center

Deze week zijn Amerikanen zich meer bewust van waarvoor ze dankbaar zijn. Het is namelijk de week van Thanksgiving. Deze feestdag is bij veel Amerikanen favoriet omdat hij het minst commercieel is. Het gaat om familie en vrienden, vandaar dat de dag ervoor een van de drukste reisdagen van het jaar is. 

De vrijdag na Thanksgiving staat hier bekend als 'Black Friday' omdat het de eerste dag is om kerstinkopen te doen. Winkels stunten met enorme aanbiedingen een prijsverlagingen, waarvoor mensen voor de deur liggen want op = op. De naam komt trouwens van het feit dat de middenstand op die dag uit de rode cijfers komt voor het jaar. 

Maar dit jaar gingen veel winkels donderdagavond al open. Op Thanksgiving Day! Daar was heel wat om te doen en er werd tegen geprotesteerd door werknemers en klanten. Dat mocht niet baten. Vandaag blijkt het een geslaagde actie te zijn geweest waar heel wat mensen gebruik van maakten dus de kans is groot dat het een nieuwe traditie wordt. 

Een ander iets dat veel mensen doen op Thanksgiving is vrijwilligerswerk: helpen in een gaarkeuken of bejaarden bezoeken. Ik besloot dat dit jaar ook te doen voor Larkin Street Youth Services, een organisatie voor dakloze jongeren. Teresa sloot zich bij me aan en samen werden we ingedaald in de keuken van het Drop-In Center. 

Daar waren we verantwoordelijk voor het opdienen van der borden op basis van de bestellingen van bijna honderd mensen. Alle traditionele ingredienten waren er: kalkoen, jus, aardappelpuree, zoete aardappels, cranberriesaus, boontjes, broccoli, broodjes en een salade. De ruimte was gezellig gemaakt met versieringen en tafelkleedjes. Uit privacy-overwegingen kon ik daar geen foto's van maken. 

Na ruim drie uur zwoegen ging ik naar het huis van Dayna en Pam voor onze eigen kalkoen. Ik was er tegen half vier, wat betekende dat we een 'late dinner' hadden, want op Thanksgiving wordt het diner door de meeste mensen rond vier uur genuttigd. Ik vermoed dat dat met een andere traditie te maken heeft: die van American football kijken na het eten. Dat speelde voor ons geen rol, dus we deden rustig aan. De kalkoen moest twee uur in de oven en terwijl die gaarde, drinken wij een wijntje met een kaasje erbij. 

Het was een super dag... kortom: ik heb veel om dankbaar voor te zijn.

Vakantiehuisje

Dit weekend had ik een huisje gehuurd in Guerneville. Zover ik weet, heb je hier geen bungalowparken zoals in Nederland, maar er zijn heel wat mensen met een tweede huis dat ze verhuren als ze er zelf niet zijn. En natuurlijk is er een website die ze allemaal bij elkaar zet en doorzoekbaar maakt.

Wie mijn blog regelmatig leest, weet dat ik al vaker in dit plaatsje geweest ben. Het is maar heel klein, maar er zijn heel wat hotels, kroegjes en restaurantjes en in de zomer worden er heel wat feesten georganiseerd. Maar Guerneville heeft ook een andere kant. Het is omgeven met bossen en natuur... en deze keer ging het ons meer om de rust.

Zaterdag gingen we het dorp in, waar het overduidelijk Halloween was. De handjevol winkels hadden hun inventaris aan de feestdag aangepast en overal waren maskers, schmink en verkleedkleren te koop. Ook de lokale snoepwinkel had niet te klagen, want met Halloween krijg je kinderen aan de deur die om snoep vragen. Er was allerlei ouderwets snoepgoed. Geen stroopsoldaatjes en kaneelstokken zoals je in Nederland zou zien, maar Amerikaanse klassiekers als Mary Jane, Corn Tails en Plenty & Good.

Toen we zondag terug reden, deden we het rustig aan... nog een

beetje gewinkeld en bij een fruitgaard een stop gemaakt waar je allerlei jams, dressings en andere lekkernijen kon proeven. Je kunt hier aan van alles en nog wat in de omgeving de tijd van het jaar zien. Overal pompoenen, en in winkels allerlei enge decoraties, zoals een rat op de toonbank of een heks bij de ingang.

We gingen ook langs bij Merry Edwards, een van de betere wijnhuizen in Sonoma Valley. Daar proefden we onder andere een Chardonnay met een bijzonder etiket. De eerste versie was niet door de keuringscommissie gekomen... er stond namelijk een tekening van een naakte vrouw op. De ontwerper draaide een lint om haar lichaam en toen mocht het wel.

Sausalito

Deze week heb ik meer Nederlands gesproken dan normaal, want Annerie en Marije waren hier op bezoek. Ze hebben de meeste tijd de omgeving zelf verkend, maar vrijdag ging ik met hen mee op stap. Ze hadden de Golden Gate brug nog niet gezien, dus we besloten daar overheen te rijden.

Helaas was het niet meer zo warm als eerder deze week toen het ruim 30 graden was, maar gelukkig hing de brug niet in de mist. Ik stelde voor een een stukje door te rijden naar Sausalito omdat het daar in plaats van een rillerige 16 graden, waarschijnlijk tegen de 25 graden zou zijn. En ja hoor.

Dat is een van de redenen waarom Sausalito een populaire plek is voor dagjesmensen uit San Francisco - dat zie je aan de grote hoeveelheid prullaria- en soevenierwinkeltjes. Ook is het een populaire plek om te wonen, al moet je er aardig welgesteld voor zijn om het te kunnen veroorloven. Het barst er van de kasten van huizen, al zie je dat niet op het eerste gezicht.

Sausalito ligt aan het water. Er is een jachthaven en er zijn ook woonboten. Je kunt vanaf de waterkant San Francisco zien liggen. Van dat uitzicht genoten we tijdens onze lunch.

Een van de huizen langs de straat waar wij de auto parkeerden.

Uitzicht op San Francisco

Een van de duurste prullaria-winkels in die ik ooit gezien heb

Paso Robles

In februari schreef ik over een trip naar Napa Valley met een groep mensen die bij internetbedrijven en/of in social media werkt. Onder de noemer Time4wine gingen we toen met z'n allen wijnproeven en kregen vaak een voorkeursbehandeling omdat de meeste van ons erg actief zijn op Twitter of op blogs.

Afgelopen weekend vond weer een time4wine plaats, deze keer in Paso Robles, een plaatsje op 4 uur rijden ten zuiden van San Francisco. Het idee was dat het ook goed te bereiken zou zijn voor mensen uit Los Angeles. De groep was dit keer wat kleiner, een man of 20, maar dat

mocht de pret niet drukken. Inmiddels kennen de meesten in de groep elkaar en dat maakt het extra gezellig.

Paso Robles is nog redelijk onontdekt als wijnbestemming, vergeleken met Napa of Sonoma bijvoorbeeld. Er zijn veel kleine wijnboeren die vaak met vier of vijf een proeflokaal hebben. Veel van die proeflokalen vind je in het plaatsje zelf. Bovendien zijn er relatief veel goede restaurants, waardoor Paso Robles klein maar fijn is. Echt een aanrader.

Wat ik ook leuk vind aan Paso Robles is dat je er op het Amerikaanse platteland bent. Er was een saloon, verschillende tentjes met live country muziek en een grote winkel met cowboylaarzen en -kleding.

Na een dag wijnproeven op zaterdag hadden we op zondag nog een dag om een beetje te shoppen. Dat alles met zo'n 27 graden... alleen dat al was het tripje waard!

De hele Time4Wine groep

Ons hotel: the Paso Robles

De tweeling van de 'winery' Twin Coyotes

Julie en Karen, de twee organisatoren

Op zondag even een typisch Amerikaanse antiekwinkel in

De mevrouw in de winkel

Bijna een riem met holster gekocht...

Het rustige Paso Robles...

Het park in het centrum

Er zijn zo'n tien tot twintig restaurants in het kleine plaatsje, maar allemaal topklasse

Wat wil je nog meer....

De foto's met SNAPFOCUS in de linker onderhoek zijn van (cc) Kenneth Yeung - www.snapfoc.us

Getty

Ik heb weer een weekendje Los Angeles achter de rug, waar ik met Jane op bezoek was bij vrienden van haar. Het was een leuke combi van vrienden- en stadsbezoek.

Zo gingen we zaterdag naar het Getty Center, een vrij nieuw kunstmuseum waar ik al veel goede dingen over gehoord had. In L.A. regent het weinig, maar wij hadden de pech dat het zaterdag de hele dag goot. Gelukkig verschafte het Getty paraplu’s… want dit is niet zomaar een museum. Het is eneorm, met allerlei gebouwen en tuinen. Het complex ligt op een berg waar je met een treintje hen gebracht wordt en er zijn tentoonstelling voor allerlei vormen van kunst, van schilderkunst tot architectuur en van fotografie tot sculptuur.

’s Middags gingen we winkelen op Melrose Avenue. Het is waarschijnlijk de leukste winkelstraten van Los Angeles, ondanks dat het ook een drukke verkeersader is. In L.A. heb je geen voetgangersgebied. Sterker nog,iedereen weet dat mensen in L.A. amper iets te voet doen en voor alles de auto nemen. De stad is ook op die manier ingericht. De meeste tijd heb je het gevoel in een buitenwijk te zijn met veel ruimte tussen de huizen. Zulke wijken zijn omringd met drukke doorgangswegen zoals Sunset boulevard, Hollywood Boulevard, Santa Monica Boulevard en ga zo maar door.

Langs Melrose zijn allerlei boetiekjes, veel van bekende merken en modeontwerpers, zoals Marc Jacobs en Christian Audigier… vermoedelijk geen bekende namen in Nederland, maar hier zijn het heel bekende ontwerpers. De mode in L.A. is totaal anders dan in San Francisco, waar iedereen z’n beetje in T-shirts en spijkerbroeken loopt. De kleding die populair is in L.A. is veel drukker met prints, glitters en gescheurde randjes.

Zondagochtend gingen we voor de brunch naar een tentje in Studio City, ook onderdeel van L.A. Daar wisten Lindsay en Lane, Jane’s vrienden, een leuk tentje. Zoals gebruikelijk in L.A., stond er een lange rij voor de deur. Het was de moeite waard om te wachten. Heerlijk in het zonnetje gegeten.

Overzicht van het Getty Center

Ook met slecht weer is het Getty indrukwekkend

Dat geldt ook voor het uitzicht

Melrose Avenue

Het huis van Lindsay en Lane

In de rij voor brunch