Burning Man

Voeg Oerol, Lowlands, de Parade en carneval samen en je begint Burning Man te benaderen. Plaats het geheel in de woestijn, verzin er 45.000 bezoekers bij en je hebt een evenement dat onvergelijkbaar is.

Een van de belangrijkste regels van Burning Man is dat elke bezoeker deelneemt aan het evenement; het is niet de bedoeling dat je toeschouwer bent. Dat begint bij de kleding - iedereen is verkleed. Het festival trekt hippies aan maar ook heel wat mensen uit het bedrijfsleven - doordat iedereen zich verkleedt, verdwijnen die verschillen.

Burning Man vindt plaats op de bedding van een opgedroogd meer, die de 'playa' genoemd wordt. De grond is droog en hard, en er ligt een dun laagje fijn zand op, of ik zou het liever stof noemen. Het is zo fijn als gips en net iets donkerder van kleur. Zoals elk jaar, waren er ook dit jaar zandstormen, waardoor alles onder het stof zat.

Daarnaast zijn de temparaturen overdag boven de 35 graden, maar kan het 's nachts flink afkoelen. Dit extreme klimaat heeft zijn uitwerking op de kleding - overdag gaan de meeste mensen schaarsgekleed, maar je gaat niet op pad zonder hoed, doekje en stof-, ski- of moterbril. Die bril en dat doekje zijn tegen het stof. De meeste mensen verkiezen laarzen boven slippers vanwege het stof.

Het klimaat heeft ook impact op hoe je kampeert. Op de playa is geen schaduw als je 'm niet zelf creeert. Iedereen heeft daarom een 'shade structure'. Ik was er met een groep van twintig mensen - we hadden een gezamelijke shade structure waar we konden koken en eten. Ook onze tenten stonden onder shade structures. Je tent en shade structure moet je trouwens met extra stevige haringen van dik staaldraad vastzetten.

Een andere Burning Man regel is dat je geen enkel spoor mag achterlaten. Je moet niet alleen al je afval (dat hier moop genoemd wordt, wat staat voor 'matter out of place') mee naar huis nemen, maar ook het water dat je verbruikt. Je moet het opvangen bij het wassen want het mag niet in de bodem verdwijnen. Je laat het zo veel mogelijk overdag verdampen, maar de rest neem je mee naar huis.

Voor het festival wordt een stad opgebouwd, genaamd Black Rock City. Het is meer een uit de kluiten gewassen camping in de vorm van tweederde cirkel met een doorsnede van 2,5 kilometer. De straten liggen om in steeds grotere cirkels om elkaar heen, vergelijkbaar met de Amsterdamse grachten. Deze straten beginnen met letters van het alphabet en de dwarsstraten zijn vernoemd naar tijden. Wij zaten op J en 5 uur.

De cirkel in het midden is ook nog een diameter van 1,5 kilometer. In het midden staat de Man die op zaterdagavond verbrand werd. Verder staan er allerlei kunstwerken op dit terrein. Ik vond de uitgestrektheid van het hele gebied een van de meest indrukwekkende aspecten van Burning Man. Langs de binnenste straten liggen themakampen, waar optredens, feesten en workshops plaatsvinden. En dan zijn er nog de art cars die overal rijden: voertuigen in allerlei vormen die rondrijden met muziek en waar je gratis op kunt stappen.

In Black Rock City heb je geen geld nodig - er is niets te koop, behalve ijsblokjes en koffie. Een andere regel van Burning Man is, is dat je elkaar dingen schenkt. Mensen geven vaak dingen als speldjes of kettingen. Als er drank was bij een feest, was die gratis. Overigens draaiden ze op alle dansfeesten techno, muziek waar ik al jaren niet mee op gedanst heb...

Buiten de art cars, mag er niet met auto's gereden worden op het terrein. In plaats daarvan heeft iedereen een fiets. De fietsen zijn ook versierd en moeten goed verlicht worden. Daarvoor gebruiken de meeste mensen lichtgevend EL draad.

De kunst was overdag al indrukwekkend, maar het echte spectakel begint pas na zonsondergang. Kunstwerken worden op indrukwekkende manieren verlicht en wordt veel met vuur gewerkt. Een van de hoogtepunten vond op zaterdagavond plaats, wanneer de Man verbrand wordt. Op zondagavond wordt de tempel verbrand. Deze tempel heeft elk jaar een andere vorm.

Er valt nog veel meer te vertellen over Burning Man... maar hier laat ik het maar even bij en laat de foto's de rest van het werk doen.