De One World Trade Center is bijna op 'n hoogste punt. De meeste mensen noemen de wolkenkrabber de Freedom Tower, net zoals het oude World Trade Center de Twin Towers genoemd werd. Ik had er afgelopen weekend twee keer goed zicht op, want ik moest weer eens naar New York voor mijn werk.
Ik ben net terug uit New York. Ik had een
paar dagen vrij genomen om er met Nicky heen te gaan. Na al mijn bezoeken
aan die stad, voel ik me er inmiddels aardig
thuis. Maar door er met een echte New Yorker te zijn, leerde ik de stad op een
nog dieper niveau kennen. Bovendien hadden we via AirBnB een apartement in
Greenwich Village gehuurd, waardoor ik een beetje een indruk kreeg van hoe het
is om daar te wonen.
Het apartement
was op de derde verdieping, wat betekende dat we drie nauwe, stijle trappen
omhoog moesten klimmen... heel vergelijkbaar met een Amsterdams trappenhuis. Greenwich
Village is een van de weinige wijken op Manhattan waar geen wolkenkrabbers
staan, maar vooral bakstenen huizen met vier of vijf verdiepingen. Het is ook de wijk waarin NYU, ofwel de New York University, is gelegen. Dat betekent dat het barst van de uitgaansgelegenheden en restaurants.
Het apartement
zelf was niet erg groot, slechts 56m2. De voordeur opende in een een ruimte die
keuken, zit- en eetkamer was. Als je goed keek, zag je dat het oorspronkelijk
ook de slaapkamer was, maar er was een muurtje ingezet, waardoor die nu apart
was. Aan de andere kant van het apartement was een klein badkamertje waarin je
je kont nauwelijks kon keren. Voor een een paar dagen was het prima, maar de
meeste New Yorkers wonen zo. De gemiddelde huur van een dergelijke woning is makkelijk 2500 dollar per maand.
Het apartement
was aan de achterkant van het gebouw gelegen, waardoor we vanuit de slaapkamer
uitkeken op de brandtrap en de achterkant van andere gebouwen. De ramen in de
andere kamer kijken uit op de muur van het naastgelegen gebouw, op miner dan
een meter afstand. Nicky wees er meteen op dat het een betere plek is dan aan de voorkant van het gebouw, omdat je anders veel meer geluidsoverlast zou hebben van de straat.
Zondagochtend ging de deurbel. Ik keek door het oogje in de deur en zag een onbekende man
staan. Het bleek de ‘super’ te zijn. Nicky legde uit dat elk gebouw in New York
een supervisor heeft die zordt voor het onderhoud. Blijkbaar was er een lek in
de badkamer en regende het in het apartement onder ons als wij een douche
namen. De super regelde de reparatie. Wij hoefden niets te doen en de eigenaar
van het apartement hoefde niets te betalen.
Afgelopen week was ik in Parijs. Even op en neer om Flipboard in Frankrijk te lanceren. Ik was er nog geen 36 uur.. toch leuk om weer even in die stad te zijn na een jaar of zeven. Het voelde meteen bekend en mijn Frans kwam weer bovendrijven. En toen onze directeur vroeg waar we moesten gaan eten, wist ik zelfs een restaurant aan te bevelen. Ik merkte trouwens dat ik in sommige opzichten veramerikanseerd ben. Ik ben tegenwoordig gewend sneller bediend te worden in een restaurant bijvoorbeeld.
Op de terugweg maakte ik een stop in New York om een dagje vanuit ons kantoor daar te werken, met een blogger van Gizmodo te lunchen en een vriendin te dineren. Dat zou een paar jaar geleden een bijna onvoorstelbaar grote onderneming zijn geweest en nu doe ik dat gewoon even. Ik geloof dat het de Silicon Valley mentaliteit is, waar ik inmiddels helemaal aan gewend ben. Een mentaliteit van "alles kan als je het maar mogelijk maakt". Wat ook meespeelt is dat ik inmiddels redelijk bekend ben met New York, waardoor het niet meer een overweldigend grote stad is en een dagje werken in New York eigenlijk vrij gewoon is geworden.
Mijn lunchafspraak was op loopafstand van ons kantoor in de buurt van Union Square, waardoor ik onderweg nog wat foto's kon nemen.
Een van mijn nieuwe hobby's is fotograferen met Instagram. Ik hou sowieso al van fotografie, maar met deze foto-app kun je snel iets moois maken op je iPhone, waardoor ik tussen de bedrijven door wat mooie plaatsje kon schieten die een beeld geven van Austin zelf.
Boston ligt aan de rivier Charles. Aan de andere kant van de rivier ligt Cambridge. Da's dus Cambidge, Massachussetts. Net als z'n naamgenoot in Engeland, staat de stad bekend om zijn universiteiten. Er zijn heel wat 'colleges' en universities, net als in Boston trouwens, maar er zijn er twee die beroemd zijn en tot de beste onderwijsinstellingen in Amerika horen: MIT en Harvard.
MIT staat voor Massachussetts Insitute of Technology en staat hoogaangeschreven in de wereld van techniek, informatica, scheikunde en andere exacte vakken. Er zijn heel wat uitvindingen gedaan aan MIT, zoals de comuter en het Workd Wide Web. Harvard is de oudste universiteit in Amerika, opgericht in 1636. Het is ook de universiteit waar heel wat Amerikaanse presidenten gestudeerd hebben, waaronder Obama.
In mijn au pair-tijd hing ik regelmatig uit in Cambridge. De buurt rondom Harvard is heel gezellig met leuke resturatnjes, kroegjes en winkeltjes. Het was super om er weer terug te zijn en te merken dat er niet zoveel veranderd was.
Harvard Square, waaraan de universiteit ligt en waar rondom heel wat café's, restaurants en winkels te vinden zijn. We waren er tegen de avond om er te gaan eten.
Even de Harvard Yard bezocht, zo wordt de campus van de universiteit genoemd. Het is er prachtig, met statige bakstenen gebouwen rondom open, groene ruimte.
Tot mijn genoegen bestaat de Border Cafe nog steeds - een oude favoriet. Heerlijk Mexicaans gegeten... 
... en een 'strawberry daquiri' gedronken. Daarna nog even naar een van onze oude stamkroegen Shays.
Faneuil Hall en Quincy Market - deze gebouwen doen al 250 dienst als marktplaats. Ook nu nog barst het van de winkeltjes en eettentje.
In het centrum van Boston zie de oude en nieuwe gebouwen naast elkaar
De vele bakstenen huizen deden me aan Nederland en Engeland denken. Toch een heel ander gezicht dan de houten Victoriaanse huizen in San Francisco.
Boston en de rest van New England (zo wordt de groep staten in het noordoosten van de VS gezamenlijk genoemd) staat bekend om zijn 'Indian Summer'. In de herfst kan het hier nog heel warm zijn, terwijl de blaadjes aan de bomen rood kleuren... veel roder dan in Nederland. 
