Las Vegas

Vrijdagavond vloog ik naar Las Vegas voor het weekend. Een paar vriendinnen hadden gevraagd of ik zin had om mee te gaan. De aanleiding voor de trip was een gala diner van HRC (zoals laatst in San Francisco), waar een aantal van hen bij betrokken zijn.

Vegas is een mega-pretpark voor volwassenen. Naast de casino's heb je er ook enorm veel grote shows. Cirque du Soleil heeft er bijvoorbeeld zes verschillende shows en er ijn concerten van grote sterren. Het barst er van de striptenten en allerlei bezienswaardigheden uit de hele wereld zijn erheen gehaald, zoals een deel van het Guggenheim en het Hofbräuhaus uit München. In de staat Nevada waarin de stad ligt, mag ook van alles wat in de rest van Amerika niet mag, zoals alcohol op straat drinken. Je mag er ook nog roken in publieke gelegeheden. Hier is zelfs prostitutie toegestaan. Geen wonder dat de slogan van Las Vegas, zoals elke Amerikaan weet, is: 'what happens in Vegas, stays in Vegas.'

Ondanks dat er zo'n twee miljoen mensen in Vegas wonen, voelt het niet als een echte stad aan. Er is geen echte stadskern. Ik heb me altijd afgevraagd he het is om hier te wonen. Daar heb ik afgelopen weekend een beetje een indruk van gekregen, want we sliepen bij een vriendin thuis.

Vegas draait 24 uur pr dag door en dat is niet alleen voor de toeristen. We gingen 's avonds tegem middernacht uit. In Nederland is dat gewoon, maar in San Francisco ben ik dat niet meer gewend. En toen we rond drie uur de club verlieten en ik toe was aan mijn bed, gingen we eerst nog even langs de Thai om iets te eten.

In de aankomsthal van het vliegveld begint het al: de lichtreclames voor de shows komen je tegemoet en natuurlijk staan er overal gokautomaten.

Uitzicht vanuit het apartement waar we verbleven.

Hetzelfde uitzicht overdag.

Indruk van het apartement dat op de veertiende verdieping van een twee-jaar-oud gebouw was.

Op het dak van de woontoren was een zwembad

Indruk van de lobby: alles hip en trendy. Er zat constant een portier die ons binnenliet.

Weer eens in zo'n echt Amerikaans restaurant gegeten, waar ik thuis nooit kom.

Dit is een ontbijt voor een persoon: eireren met 'biscuits 'n gravy'.

Natuurlijk zijn ook vuurwapens toegestaan, dus je moet niet opkijken van een reclame voor een 'gun store' op het dak van een taxi.

Onze taxi-chauffeur vertelde dat ze pas sinds twee jaar in Vagas woonde. Voorheen was ze bestuurder van een betonmixer in Colorado. Dat was een gevaarlijke baan omdat ze vaak steile hellingen opmoest met de truck, ook als het glad was. Het gevaar en de slechte economie dreven haar naar Vegas, waar het haar god bevalt. Ze heeft alleen in salaris in moeten leveren.... voorheen verdiende ze 27 dollar per uur en nu nog maar vijf. Ze zou het dubbele kunnen krijgen in een nachtwinkel, maar het taxiwerk beviel haar te goed.