Events

Wie mijn blog regelmatig leest, weet dat ik nogal eens naar bijeenkomsten, borrels en feestjes ga voor mijn werk. Over de meeste schrijf ik niet meer - ik wil jullie niet vervelen en, om eerlijk te zijn, heb ik er ook de tijd niet meer voor. Maar laat ik de week eens samenvatten om een indruk te geven van wat er zoal gebeurt in San Francisco en Silicon Valley.

Dinsdag hadden de analisten van Altimeter Group een avond georganiseerd in San Mateo over het monitoren van social media en verkrijgen van inzichten daaruit . Tegenwoordig is bijna iedereen actief op een of meerdere vriendennetwerken en daar kunnen bedrijven hun voordeel mee doen, als ze tenminste weten hoe te luisteren naar alles dat gezegd wordt. Daarnaast kan social media ook tegen een bedrijf werken en bijvoorbeeld een merk beschadigen met negatieve tweets, updates en blogs. Als een bedrijf niet in de gaten houdt wat er gezegd wordt, kan dat soms duur komen te staan.

Over dat soort zaken hadden we het... Het was een interessant gesprek en ik heb er een aantal mensen ontmoet met wie ik al email uitgewisseld heb om een afspraak te maken. De Altimeter Group weet altijd de juiste gasten uit te nodigen die zich met dit soort zaken bezig houden.

Later diezelfde avond ging ik door naar San Francisco voor het launch-feest van een nieuw product van Twillio, een bedrijf dat allerlei spraakdiensten via het web aanbiedt. Ze hadden Roe afgehuurd, een club waar ik inmiddels al voor menig feest van een internetbedrijf geweest ben. Niets informatiefs, maar gezellig bijkletsen met bekenden en via hen ook weer wat nieuwe mensen ontmoet. In de loop van de avond werd er steeds meer gedanst, wat enerzijds te maken had met de DJ die was ingehuurd en anderzijds met het grote aantal jonge mensen... waarschijnlijk net afgestuurd en nu de eerste baan.

Donderdag was ik bij een bijeenkomst over 'curation' op het kantoor van Peoplebrowsr. Dat begint langzaam maar zeker een 'hot topic' te worden. Er is geen goede Nederlandse vertaling voor, maar het hangt tussen samenstellen en verzamelen en het heeft in dit geval betrekking of nieuws en informatie. Er zijn steeds meer bedrijven die het makkelijk maken om je eigen nieuws samen te stellen of dat voor je vrienden te doen - voorbeelden zijn Storify, Scoop.it en Pearltrees, maar ook Twitter wordt steeds meer op die manier gebruikt.

Een paar maanden geleden begon een klein groepje mensen, onder leiding van journalist en blogger Tom Foremski, af te spreken om het over 'curation' hebben: hoe de nieuwe mogelijkheden om je eigen nieuws samen te

stellen invloed hebben op het medialandschap en nieuwsconsumptie, of wat de trends zijn in 'curation'. Inmiddels is de groep een stuk groter en heeft ie een naam: SFCurators Salon. Bij deze bijeenkomst waren ruim dertig mensen. Vlak voordat we van start gingen, vroeg Tom om wat te vertellen over Flipboard. Voordat ik het wist stond ik een presentatie te geven aan de groep. Van de hele sessie is een audio podcast.

De werkweek sloot ik vrijdagavond af bij het jaarlijkse

TechCrunch feest. Ik was er voor het eerst bij dit jaar. Het vindt plaats op het kantoor August Capital, een venture capital bedrijf, in Melo Park (naast Palo Alto gelegen). Hier hing duidelijk een andere sfeer dan op de feestje in San Francisco. Meer overhemden en minder T-shirts. Meer zien en gezien worden. Meer dure bakken in de parkeergarage. Toch ook weer een hoop bekenden dus het werd toch nog gezellig... En na afloop ging een groepje nog een afzakkertje halen bij het superdeluxe Rosewood Hotel iets verderop. Om het in stijl te houden, trakteerde Brian Solis iedereen op champagne.

Foto's genomen door Ken Yeung, thelettertwo.com / snapfoc.us, en Alastair Goldfisher

Indigo Girls

Gisteren heb ik de Indigo Girls weer eens gezien. Ondanks dat ik tegenwoordig veel meer naar dance en hiphop luister, blijf ik ze goed vinden. Het was alweer een paar jaar geleden dat ik ze in de Mountain Winery gezien had. Dat was paar jaar geleden nog een leuke, intieme plek om concerten in de openlucht te zien, maar een paar jaar geleden hebben ze de tent helemaal verbouwd. Nu kunnen er een paar duizend mensen in. Dat vind ik jammer, maar het is nog steeds een hele mooie omgeving om live muziek te zien. Kijk maar...

Boot

Jaren geleden was ik al eens op de pier van Emmeryville geweest en liep daar langs de jachthaven, maar vrijdag was ik voor het eerst in de haven zelf. Hij is vrij groot met allerlei zeil- en motorboten, klein, groot en nog groter. Op een aantal ervan wonen mensen.

Ik was op een van de grotere boten voor een verjaardag. Onderin woont Scott en op de bovenverdieping was het feest. Het voelde heel luxe. Naast de locatie en het mooie weer, waren er champagne en oesters. Het feestvarken is namelijk kok.

Eerste verjaardag

Gisteren was het precies een jaar geleden dat Flipboard voor het eerst te downloaden was als app voor de iPad. Vandaag vierde we de eerste verjaardag van Flipboard met een feestje voor vrienden en familie. Omdat we inmiddels al met 40 medewerkers zijn en de term 'vrienden' hier een ruim begrip is, waren er al snel 200 mensen. Het feest was bij ons op kantoor... en we hadden het restaurant naast ons ook maar afgehuurd. Het was een geslaagde avond!

Verjaardagstaart... alles was eetbaar.

Champagne en Flipboard-cupcakes

Feest op kantoor...

Feest bij de buren...

En feest op straat.

Met Rachel en Susan

Met Alastair

Met Greg en Mike is op de voorpagina van een levensgrote Flipboard. Zo hebben heel wat van de gasten zich laten fotograferen...

Terug in Santa Cruz

Gisteren was ik weer eens in Santa Cruz. Cindy had me uitgenodigd om een een dagje daar door te brengen - ze is er de hele week in het huis van haar familie. De weg ernaar toe was zonnig, maar aan de kust was het bewolkt. Pas laat in de middag brak de lucht even open. Typisch weer voor deze tijd van het jaar.

Het was dus geen weer om op het strand te liggen, maar wel voor een strandwandeling. Een relaxte zondag, zie een beetje als een vakantiedag voelde... en dat anderhalf uur van huis.

Highway 17 over de Santa Cruz mountains.

De 'skim boarders' van Santa Cruz zijn gewend in het frisse weer de oceaan in te gaan.

Toch nog een beetje blauwe lucht

Chris, Cindy en Kate

WK

Vandaag was de finale van het WK voetbal... die voor vrouwen. Omdat Team USA in de final stond was er weer een groot scherm bij het stadhuis en werden er allerlei feestjes gehouden om de wedstrijd te kijken. Dit, ondanks dat de wedstrijd om 11 uur 's ochtends begon, want hij werd in Frankfurt gespeeld. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit naar damesvoetbal gekeken had, maar de uitnodiging van een vriendin om bij haar te komen kijken sloeg ik niet af.

Nou moet ik zeggen dat ik totaal niet van sport kijken hou. Alleen het WK en EK voetbal kijk ik elke twee jaar, vooral als Oranje speelt. Dan vind ik het supergaaf, volg ik de wedstrijden en roep ik naar de TV als er een bal overgespeeld moet worden.

Datzelfde gevoel had ik bij deze finale. Geen oranjelegioen, maar vrouwen aanmoedigen is net zo leuk, vooral als ze goed spelen - met veel minder overtredingen dan bij de mannen trouwens. Ik ken zelfs al de namen van de belangrijkste spelers. Helaas verloor Amerika van Japan in strafschoppen. Bij het volgend WK ga ik zeker weer kijken en dan vanaf het begin van het toernooi.

Trouwfeest

Joris en Joan zijn afgelopen week in Michigan getrouwd, de staat waar Joan vandaan komt, en vierden de trouwerij gisteren hier in de Bay Area; in het mooie Saratoga om precies te zijn. De bruid had haar trouwjurk aan, Joris was in pak en het paar het alle gasten gevraagd om feestelijk gekleed te komen.

Ik weet nooit zo goed wat dat betekent. Hier in Amerika betekent dat voor vrouwen al snel cocktailjurkjes. Niet van die leuke zomerjurkjes die je nu in Nederland veel ziet. Dus ik trok mijn chicste jurk aan - lang en zwart-wit gestreept. Daarmee viel ik toch een heel klein beetje uit de toon, want alle Amerikaanse vrouwen hadden inderdaad kortere jurkjes; net over de knie en in veel gevallen zwart. Je kunt het een beetje zien op de foto's (waarvoor dank aan Denis Kieft.)

3D printer

Het was deze week weer eens duidelijk dat ik in een bedrijf

met een hoop 'techies' werk. Een van mijn collega's heeft laatst een 3D printer gekocht op internet. Het apparaat, van het merk MakerBot, kwam aan als een soort bouwpakket om zelf in elkaar te zetten. Dat scheelt in de kosten. Deze week gaf hij een demonstratie van het apparaat bij ons op kantoor.

In plaats van inkt en papier voer je het apparaat met plastic in de vorm van een lange dunne buis. Dat wordt gesmolten en door een klein spuitmondje in laagjes uitgespuwt. Zo bouw je langzaam maar zeker een voorwerp op. Je kunt zelf een 3D model op de computer ontwerpen dat de MakerBot uitptint of een van de velen voorbeelden van internet halen. In dit geval had mijn collega een kleine buste van Stehpen Colbert, een bekende Amerikaanse cabaretier, van internet gehaald.

Ik heb er een stukje van gefilmd met mijn iPhone:

Eerder had hij al een klein konijntje geprint. Hier het resultaat - als je goed kijkt zie je de dunne laagjes waaruit het beestje is opgebouwd:

Deze 'prinjtes' zijn duidelijk voor de lol gemaakt, maar je kunt je voorstellen dat je in de toekomst zo'n 3D printer kunt gebruiken voor het maken van reserveonderdelen of medische modellen. De technologie is nog zo jong, dat ik verwacht dat er nog wel meer toepassingen voor komen waar we nu niet eens van kunnen dromen.

Vrijspraak

Deze week is Casey Anthony vrijgesproken van moord op haar tweejarige dochter. Wie, zul je je wellicht afvragen... Ik geloof dat er weinig totniets te doen is geweest over de rechtzaak in Nederland, maar hier heeft het nieuws er de afgelopen zes weken dagelijks bol van gestaan. De zaak werd al vergeleken met die van OJ Simpson vanwege het mediaspektakel er omheen... en nu is er nog een paralel: de verdachte gaat vrijuit, terwijl heel Amerika denkt dat ze schuldig is. De jury, echter, vond dat er niet genoeg bewijsmateriaal was om haar te veroordelen.

Drie jaar geleden kwam de verdwijning van de tweejarige Caylee Anthony aan het licht. Op dat moment was ze al een maand niet gezien, maar haar moeder had daar allerlei bedachte redenen voor. Toen uiteindelijk haar moeder, de oma van het meisje, aangifte deed, werd er een zoekactie op touw gezet en het lijkje in de bossen gevonden met tape over har mond en neus. Oma en anderen hadden ook de geur van een lijk in de auto van haar dochter geroken. Bovendien was Casey in de maand dat haar dochter zoek was, vooral aan het uitgaan en feesten.

Maar de aanklager kon niet vaststellen waar, wanneer en hoe het meisje is te komen overlijden. De verdediging zaaide genoeg twijfel en beweerde dat Casey per ongeluk verdronken was en dat Caylee vervolgens niet de juiste beslissingen had genomen wat allemaal terug te leiden was op het feit dat ze door haar vader als kind seksueel misbruikt is. Dat laatste is trouwens nooit bewezen.

Hoe dan ook, een groot deel van Amerika zat dagelijks aan de buis gekluisterd om de zaak op de voet te volgen. Voor de kleine publieke tribune stonden mensen uren in de rij. En nu het oordeel is uitgesproken, zijn heel wat mensen erg boos. Caylee komt volgende week vrij en velen zijn bang dat ze niet meer veilig over straat kan gaan.