Aloha!

Toen we op het vliegveld van Honolulu landden zagen we verschillende mensen met lei's om - dat zijn die typisch Hawaiiaanse bloemenkettingen. Een oude traditie nog in gebruik, want het waren duidelijk niet de toeristen, maar de mensen die voor de kerst familie kwamen bezoeken die met zo'n krans rond liepen.

Hawaii is prachtig! Het was er de hele tijd rond de 27 graden toen we er waren, de stranden zijn wit, en de zee aqua blauw. De bergen op O'ahu, het eiland waarop wij verbleven, zijn mischien nog wel indrukwekkender dan de kust. De Hawaiianen zelf, noemen het paradijs.

Voordat we gingen, kon ik me niet voorstellen hoe het zou zijn op een tropisch eiland en tegelijkertijd in Amerika. Nu weet ik dat het betekent dat het er barst van de winkelcentra, wolkenkrabbers en (fastfood) restaurants.

Waikiki is daarvan het toppunt, omdat daar de meeste toeristen ook Amerikaans zijn... (al zijn er ook heel veel Japanners). Langs de kust zijn allemaal hotels gebouwd met uitgebreide terassen die tot aan het strand reiken. Als je een dwarsdoorsnede zou maken ga je het strand, naar de bar, naar het resturant, door de lobby naar de winkelstraat. In Waikiki zitten alle dure marken, als Prada en Gucci, naast honderden soevenierwinkeltjes. Om de tweehonderd meter kom je een ABC Store tegen, een winkel waar ze alles hebben wat de toerist nodig heeft: soeveniers, strandspullen en snacks.

De gekleurde toren links is onderdeel van ons hotel. Wij sliepen in een vande andere vijf torens op het hotelterein.

Een van onze eerste wandelingen over een vol Waikiki Beach.

Wat drink je in 'Paradise'? Cocktails natuurlijk. Een van de populairdere was de Mai Tai, die drink ik, en Cindy had een Lava Flow.

Op de weg terug naar ons eigen hotel, ging de zon al onder. Elke avond was er een prachtige zonsondergang.

Ik merkte hoe verwend we zijn in San Francisco met lekker en gezond eten. In Waikiki was het over het algemeen de standaard Amerikaanse hap. Wel een uitgebreide menukaart, maar van die enorme porties en alles zo vettig.

We hebben ook Hawaiiaanse fastfood uitgeprobeerd bij L&L. Ze noemen het Hawaiien barbeque, maar veel van het vlees en vis dat ze hebben is gefrituurd.Dit is een typische 'plate lunch': een gegrild stuk kip en mahi mahi (vis) met rijst.

Op weg naar Pearl Harbor kom je langs Honolulu, industrietereinen en torenflats. Ook zijn er veel militaire gebouwen, die traditioneel beige geschilderd zijn. Af en toe kreeg ik Joni Mitchells nummer 'Yellow Taxi' in mijn hoofd.

Als je film gezien hebt, weet je dat tijdens de aanslag op Pearl Harbor er verschillende boten tot zinken gebracht zijn en dat op de USS Arizona de meeste mensen omgekomen zijn. Dat schip ligt nog steeds op de bodem van de haven. Er is een monument overheen gebouwd van waaruit je het wrak kunt zien liggen (zie onder) en met alle namen can overledenen in de achterwand gegrafeerd. Amerikanen vergelijken de aanval wel eens met 11 september, omdat de VS dat dan toe niet bij de Tweede Wereldoorlog betrokken was. Deze onverwachte aanval van de Japanners veranderde dat in een keer.

De volgende dagen trokken we met onze huurauto naar het noorden om wat meer van het eiland te zien.

We zagen rustige standen met helder blauw water en wit zand...
En stranden met hoge golven en surfers. Het mistige beeld komt vanwege de grote golven - die laten een fijne mist achter. De 'life guard' is geen fluwekul. Aan de serieuze surfstranden is de stroming enorm sterk en is het verboden om te zwemmen.

In de North Shore vonden we ook dit leuke tentje... even geen massa-toerisme.

Uitzicht op de indrukwekkende bergen van O'ahu.

Wij namen op onze laatste dag ook surfles. Ik poseer hier met de plank van onze instructrice - mijn oefenplank kon ik niet zo in mijn eentje optillen; die was een stuk groter. Het is Cindy en mij allebei gelukt om op de plank te blijven staan terwijl we met een golf meevoeren (hoe zeg je 'riding waves' eigenlijk in het Nederlands?)

Cindy met Cherry, onze instructrice.

Op Hawaii heeft zelfs de brandweer een surfplank.

Onze laatste zonsondergang op Waikiki Beach. Helaas zit de trip er weer op. Het was veel te kort - we hadden nog veel meer willen zien en doen.