San Jose
De hele middag was ik in San Jose (spreek uit: hossee). Eerst in het Fairmont Hotel, waar WCA gehouden wordt. Ik was hier voor de derde keer deze week omdat een van mijn klanten aan dit congres deelneemt en wij er een aantal interviews afgesproken hebben.
Gelukkig was ook hier gratis wifi, waardoor ik in de lobby even mijn mail kon checken voordat ik naar mijn volgende afspraak in San Jose moest. Dat scheelde me een rit op en neer naar kantoor. Gisteren moest ik wel op en neer in verband met andere afspraken. Ik had nog net tijd om een sandwich te kopen bij Johnny Rockets, een tradtionele hamburgertent. Veel roestvrijstaal van binnen en alle medewerkers in wit uniform met barret.
San Jose is een rare stad. Er wonen bijna een miljoen mensen, maar hij voelt meer als een uit de kluiten gewassen dorp... op het centrum na, want daar staan een vooral wolkenkrabbers van hotels en kantoren. Veel IT- en internetbedrijven, zoals Adobe en eBay, hebben er hun hoofdkantoor. San Jose wordt daarom min of meer als de hoofdstad van Silicon Valley beschouwd. Het dagblad van de stad, de San Jose Mercury News, heeft dagelijks veel technologie-nieuws.
Van de Fairmont reed ik naar Santa Clara University, een van de tien universiteiten in de stad. SCU (zo heet de universiteit in de volksmond) had een carrièrebeurs en sinds kort hoort het bij mijn taken om me over de stagiaires te ontfermen. Logisch dat ik daar als afgevaardigde van Edelman heen ging om studenten te informeren over Edelman.
Op de campus aangekomen, was het even zoeken naar het gebouw waar de beurs gehouden werd. In de VS heeft elke universiteit een campus. Daar zijn niet alleen de universiteitsgebouwen, klaslokalen en collegezalen, maar ook de 'dorms' waar de studenten wonen, een studentenvereniging, een arts, boekwinkel, winkel voor kleding in de kleuren van de school en sportfaciliteiten, meestal met een stadium. Als je voor SCU uitkomt, in welke sport ook, heet je team de Broncos. SCU is 'the home of the Broncos'. Cindy heeft gestudeerd aan University of Oregon, 'the home of the Ducks'.
De carrièrebeurs, waar ik me mijn collega Jennifer was, was een interessante ervaring. Elk bedrijf had een tafel met informatie. In Nederland zou dat niet veel anders zijn. De school had voor eten gezorgd; ik kon kiezen uit diverse sandwiches en salades. Ik vrees dat ik het in Nederland met automatenkoffie had moeten doen... Het grote verschil zat 'm in de studenten zelf. Ik had verwacht dat ze meer zouden willen weten over Edelman en werken in PR, maar de meesten hadden veel concretere vragen, zoals wat voor banen hebben jullie en wat waar moet ik aan voldoen om aangenomen te worden. Veel kwamen met hun cv en sommigen hadden een opgeklopt verhaal over hun ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten