woensdag, februari 28, 2007

Zwangerschapsverlof

Cindy's baas is vandaag met zwangerschapsverlof gegaan. Volgende week dinsdag is ze uitgerekend, dus in principe kan ze elk moment bevallen. Het is niet ongebruikelijk dat vrouwen zo lang in hun zwangerschap doorwerken om hun verloftijd op te sparen tot na de geboorte van de baby.

Ik heb eens opgezocht hoe lang het officiele zwangerschapsverlof is bij Edelman. Schrik niet, maar dat is tien dagen. De praktijk is heel anders. Mijn vrouwelijk collega's zijn over het algemeen vier tot zes maanden uit de running, door allerlei andere regelingen gebruik te maken, zoals vakantiedagen, snipperdagen onbetaald verlog en van een regeling, genaamd 'short term disability' (STD) oftewel kortetermijn arbeidsongeschiktheid. Het is heel gebruikelijk om STD voor zwangerschaps- of ouderschapsverlof te gebruiken. Dit verlof geeft je recht op zes vrije weken. Ik weet niet wat Edelman biedt, maar gebruikelijk dat je tijdens STD is dat je 50 procent van je salaris ontvangt.

Het hangt van je werkgever af of je STD kunt opnemen, al is het in een paar staten bij wet geregeld en wordt je salaris ook door de overheid doorbetaald (in plaats van de werkgever) . Californie is er daar natuurlijk een van - hier zijn de belastingen ook hoger dan in de rest van de VS... Hier heb je ook nog een andere regeling: Family and Medical Leave Act (FMLA). Deze regeling geeft recht op 12 weken verlog met behoud van baan, behalve wanneer je voor een klein bedrijf werkt.

Hoe dan ook, op een paar staten na, is er in Amerika wettelijk niets vastgelegd met betrekking tot zwangerschapsverlof. Californie is ook hierbij weer de uitzondering...

dinsdag, februari 27, 2007

Keuring

Vanochtend was ik bij een arts om medisch gekeurd te worden voor aanvraag van mijn Green Card. Via een telefoonnummer van de Amerikaanse immigratiedienst had ik een arts gevonden, niet al te ver van kantoor. Het was duidelijk een praktijk met meer buitenlandse patienten... alle informatie en formulieren waren tweetalig: Engels en Chinees.

Het onderzoek stelde niet zoveel voor. Ik had verwacht helemaal doorgelicht en doorgezaagd te worden, maar het onderzoek was eigenlijk maar op een ding gericht: uitvinden of ik besmettelijke ziekten bij me draag.

De dokter wilde even naar mijn longen luisteren en hij heeft
mijn vaccinaties doorgenomen. Tegen de meeste ziektes ben ik ingeent vanwege onze reizen van de afgelopen jaren. Ik had alleen in inenting tegen de mazelen nodig. Verder kreeg ik een spuitje om op tbc getest te worden.

Vervolgens moest ik naar het lab om bloed te laten prikken voor een test op HIV en syfilis. Ik meldde me bij het loket, omgeven met ingelijste waarschuwingen en disclaimers.

zondag, februari 25, 2007

Oscars

We zijn er dit jaar eens goed voor gaan zitten: de uitreiking van de Oscars. Ellen DeGeneres presentert de show dit jaar, een mijlpaal in verschillende opzichten. Tien jaar geleden ging de carriere van Ellen het slop in nadat ze het Amerikaanse TV-publiek vertelde dat ze lesbisch is. Ze had haar eigen comedyshow die kort na haar 'coming out' zijn populariteit verloor en van de zender gehaald werd. In tien jaar is er blijkbaar veel veranderd, want nu is haar faam groot genoeg (ze heeft haar eigen talk show) om de Academy Awards te presenteren.

De uitzending is van vijf uur tot half tien zodat de oostkust, waar het drie uur later is, ook kan meekijken. Het is echt een showprogramma met allerlei optredens, terugblikken en entertainment, heel anders dan wat je ervan in Nederland meekrijgt. Daar je zie vaak alleen een paar hoogtepunten, de toespraken van een paar winnaars. Er zijn vierentwintig reguliere Oscars, daarnaast is er de lifetime achievement award en een prijs voor iemand uit de fimindustrie die zich inzet voor een goed doel. Dit jaar zijn ook de eerste 'groene', oftewel energiezuinige Oscars.

Het is vast tot Nederland doorgedrongen dat Al Gore een van de winnaars was voor zijn documentaire-film 'An inconvenient truth. Voor de uitreiking was er veel speculatie over zijn aankondiging als presidentskandidaat, maar hij maakte er alleen wat grappen over met Leonardo di Caprio.

Het ziet er niet naar uit dat Barrack Obama, Hillary Clinton en John Edwards concurrentie van hem hoeven te duchten. Tussen deze Democratische presidentskandidaten is de strijd nu al volledig losgebarsten. Ook de Republikeinen hebben hun kandidaten, waarvan Rudy Giuliani en John McCain de meeste aandacht krijgen. Hoewel de verkiezingen pas in november 2008 zijn, en de voorverkiezingen in januari volgend jaar, zijn de kandidaten nu al dagelijks in het nieuws.

Ook dagelijks in het nieuws de afgelopen weken, waren Anna Nicole Smith en Britney Spears. Al een week of twee komen ze in letterlijk elke nieuwsuitzending voor. In het geval van Anna Nicole zijn de rechtzaken over haar befrafenis en de voogdij over haar dochtertje uitgebreid in het nieuws. Britney's nieuwe kapsel is door allerlei mogelijke experts geanalyseerd op TV en elke keer als ze maar iets doet, is dat op het nieuws. We weten dat dat ze zich voor de derde keer bij een afkickcentrum heeft ingecheckt, dat ze haar ex bezocht heeft en wat haar kindermeisje van haar vindt.

zaterdag, februari 24, 2007

Sign spinner

Als je naar het zuiden rijdt vanuit San Francisco en je passeert San Jose aan de zuidkant van Silicon Valley, ben je ineens in de middle of nowhere. Op de borden boven de snelweg staat Los Angeles al aangegeven, omdat het de eerstvolgende grote stad is, maar die is minstens zes ur rijden. Als je dan nog een stukje voorbij San Jose rijdt kom je bij de outlet malls van Gilroy, 145 winkels met kortingen en uitverkoop. Ik heb er een paar broeken gekocht voor werk. Een was dertig dollar en een andere twintig! Waar kom je dat in Nederland tegen?


Deze auto stond op het parkeerterrein van de mall. Ik kon het niet latern er even een foto van te maken... Amerikaanser wordt het niet.

In de buurt van winkels, zie je hier regelmatig mensen met een reclamebord op de hoek van de straat staan. Soms is het een grote pijl met de naam van een winkel of restaurant erop om de weg te wijzen. Ze staan druk met het bord te bewegen om zo de aandacht van automobilisten te trekken. Deze baan meestal niet meer dan tien dollar per uur.




Op de terugweg gingen we nog even bij de tanta van Cindy langs, in San Jose.

vrijdag, februari 23, 2007

Casual Friday

Door de week kleedtiedereen zich redelijk netjes. Je ziet hier, in Silicon Valley, nauwelijks stropdassen, maar wat mensen aan hebben op kantoor is vergelijkbaar met Nederland. Op vrijdag is dat anders dan is het 'casual Friday' of 'dress down Friday'. Je kunt dan zonder problemen in je spijkerbroek op het werk verschijnen. Niet dat dat door de week uitgesloten is, op vrijdag is de dresscode nog een stuje relaxter. De sportschoenen en T-shirts komen dan ook voor de dag en verschillende collega's zien eruit alsof ze in huis aan het klussen zijn.

Voor verschillende gelegeheden heeft ons kantoor shirts laten maken met ons logo erop. Zo was er afgelopen zomer de loop waarvoor alle deelnemers een T-shirt kregen, en na afloop van ons kersfeest was er voor iedereen een grijs sweatshirt. Ik heb die kledingstukken in de kast liggen en doe ze nauwelijks aan, maar op vrijdag zie ik diverse collega's in deze kleding lopen. Het zit comfortabel en met een logo op het shirt, zal de baas er niet snel iets van zeggen. Het grappige is dat zo heel wat mensen in dezelfde kleding rondlopen op vrijdagen...

dinsdag, februari 20, 2007

Fat Tuesday

Op verschillende plekken in Amerika wordt carneval gevierd; vooral in New Orleans, waar ze het Mardi Gras noemen. Het afgelopen weekend is daar flink gefeest en dat was volop in de nieuws omdat er voor het eerst sinds orkaan Katrina weer honderduizenden mensen op af zijn gekomen.

Ik heb het feest in New orleans nog nooit meegemaakt, maar wat ik erover hoor en lees, lijkt veel op carneval in Zuid-Nederland. Mensen verkleden, er wordt veel gezopen en er is een optocht met praalwagens. Typische dingen van New Orleans zijn de kleuren paars, geel en groen en de glitterende kralenkettingen. De kettingen worden vrouwen toegeworpen als ze hun shirt oplichten.

Vandaag is de laatste dag van Mardi Gras, Fat Tuesday genoemd. Vandaag is de dag voor Aswoensdag, het begin van de vasten. Op Fat Tuesday mag je nog een laatste keer schranzen.

Veel bars in San Francisco en omgeving hadden afgelopen weekend ook Marti Gras feestjes. Die hebben wij gemist, maar vandaag raakte ik alsnog in een feestje verzeild toen we met een klant nog even een biertje gingen drinken in een lokale kroeg.

maandag, februari 19, 2007

Mendocino

De noordkust van Californie is prachtig. Veel ruiger dan in zuid-Californie met z'n palmbomen en witte stranden. Hier in het noorden is de kust rotsachtig, met kleine strandjes die zorgen voor oker, beige en bruin. Hier groeien cypressen, Amerikaanse eiken en redwoods, waardoor er veel verschillende groentinten zijn. De lucht en de oceaan voegen daar blauwschakeringe aan toe.

Een van de hoogtepunten aan dit deel van de kust is Mendocino, een plaatsje dat in het 1850 gesticht werd door Amerikanen van de Oostkust. Zij bouwden het dorp in de stijl van New England en de meeste huizen uit die tijd zijn goed bewaard gebleven. In de negentiende eeuw was dit een houthakkersdorp; door de snelle groei van San Francisco in die tijd was er veel hout nodig voor de bouw van huizen. Overal in het dorp staat watertorens, die in de negentiende eeuw nodig waren voor de watervoorziening, toen het dorp nog niet op de waterleiding was aangesloten.

Vandaag de dag staat Mendocino bekend als een kunstenaarsgemeenschap. Dat, samen met de gerestaureerde huizen en mooie plek, heeft ervoor gezorgd dat het een toerischtische attractie is. Er zijn verschillende hotelletjes, bed & breakfasts en restaurants. Natuurlijk zijn er ook diverse winkeltjes en galleries. De perfecte plek voor een lang weekend!

Dag 1 - Van San Francisco naar Medocino over Highway 1:

Zaterdag was een prachtige dag. Een groot deel van de route konden we met dak open rijden. Onderweg even wat noten kopen.


In dit gebied zijn veel boerderijen - langs de weg zie je grasland, stallen, paarden en koeien. Wij reden door verschillende kleine dorpjes. Meestal een hoofstraat met een paar winkels, een coffeeshop of een salloon. Een van de kleine dorpjes waar we we even onze benen strekten was Point Reyes Station.

In dit piepkleine caravannetje verkocht een oude hippie gerookte zalm. Hij was in zijn jonge jaren verschillende keren in Amsterdam geweest en zou het liefste de hele dag met ons hebben gekletst...

Rond twee uur even een hapje eten - dit was ons uitzicht!

Dag 2 - Mendocino en omgeving:

We verbleven in het MacCallum House, een van de mooie oude panden in Medocino.

We aten ons ontbijt op de veranda met bovenstaande uitzicht. Het eten was er trouwens heerlijk.

Boven en onder: indrukken van Mendocino.

Toen we op pad gingen, zagen we deze wagen van het plaatselijke asiel. Verzorgers hadden verschillende honden en katten bij zich in de hoop er een nieuw baasje voor te vinden.

We maakten we een flinke wandeling in de Mendocino Headlands, de kust rondom Mendocino, ondank de stormachtige wind. We hadden eigenlijk walvissen willen gaan kijken, maar de zee was te ruw waardoor de boten niet uitvoeren.

Het waaide zo hard, dat we af en toe niet ons evenwicht konden bewaren. We durfden niet naar het einde van dit pad te lopen.

Op de terugweg hadden we een prachtig uitzicht op Mendocino.

Mendocino op de rotsen; het strand onderaan.... daar gingen we ook nog even naartoe. Op het strand waren we beschut van de wind, en konden we herlijk van de zon genieten.

Na de lange wandeling, verkenden we de winkels en galleries van Mendocino. Je ziet hoe pittoresque dit plaatsje is. Een van de meest indrukwekkende kunst was de fotografie van Lisa Kristine.

Een van de galleriehouders vertelden ons van een aangespoelde walvis een paar kilometer verderop. We reden er even naartoe - voor het eerst in mijn leven heb ik een walvis gezien!

Tegen half vijf waren we terug in het hotel, op tijd voor 'Happy Hour'. Als gasten van het hotel hadden we muntjes gekregen, waarmee we een drankje konden bestellen. Voor het avondeten bleven we ook in ons hotel, waar ook een fantastisch restaurant gevestigd in twee ruimtes. In elke ruimte, ook in de bar, was brandde een open haard.

Dag 3 - 'Whale watching' en wijn proeven:

De wind was wat gaan liggen, en de boten voeren vandaag uit. Wij grepen onze kans op met een 'whale watching' trip mee te gaan. Op advies van ons hotel gingen we naar All Aboard Adventures.

Onze boot was niet zoveel groter dan de andere boten in de haven...

Kapitein Tim

De zee was ruwer dan gedacht. Er waren golven van drie tot vier meter hoog. We hebben walvissen gezien, maar daar zijn geen foto's van, want we werden zoveel heen en weer geschud op ons bootje, dat dat niet lukte. In het begin was dat leuk en spannend, maar al snel werden verschillende passagiers zeeziek... ik moest ook even over de boeg hangen.

Na onze boottoer moesten we even bijkomen in een koffieshop. Na een uurtje konden we er weer tegenaan en reden we weer richting zuiden. We namen een andere weg terug naar San Francisco - we gingen via Anderson Valley, waar veel van de wijngaarden van Mendocino county zijn. Dit gebied staat bekend om zijn goede Pinot Noirs (ook gebruikt in Bourgogne wijnen), omdat het hier koeler is dan in de andere wijngebieden van Californie.

Vergeleken met Napa was het hier ongelofelijk rustig en de wijnhuizen zijn lang niet zo commercieel. De wijnhuizen zijn niet zo pompeus als in Napa en de proeflokalen zijn schattige, kleine ruimtes waar de kans groot is dat je door de wijnboer zelf bediend wordt.

Wij gingen naar twee wijnhuizen: Husch en Breggo. We hadden onderweg kaas en brood gekocht om bij een van de wijngaarden te picknicken.

vrijdag, februari 16, 2007

Adverteerders

Wij staan weer aan het begin van een lang weekend: Presidents Day weekend. Maandag zijn we vrij om de verjaardag van president Washington, geboren op 12 februari, te vieren. Vroeger heette die dag Washington's Day, en er was ook ooit een dag voor president Lincoln, al was dat nooit een vrije dag. In de jaren tachtig zijn de dagen samengevoegd onder druk van adverteerders.

Zoals met alle andere feestdagen, grijpen de middenstand en winkelketens dit weekend aan om
'Presidents Weekend sales' te adverteren. Al de hele week zien we commercials van autodealers, meubelzaken en warenhuizen.



Voor ons betekent het een weekendje weg. Morgenvroeg rijden we langs de kust richting noorden naar Medocino.

Joep

Sinds twee dagen rijdt ik rond met een nieuwe kentekenplaat. Raad eens wie mijn sponsor is!

woensdag, februari 14, 2007

Uit eten

Waarschijnlijk is vandaag de drukste dag van het jaar in restaurants, en de rozen zijn deze week duurder dan de overige 51 weken. Amerikanen doen massaal aan Valentijnsdag... Alhoewel, verschillende collega's die ik vroeg wat hun plannen voor de avon dwaren, doen er expres niet aan mee en zien het geheel als een commercieel festijn (vermoedelijk met als aanstichter Hallmark, de maker van wenskaarten).

Bij ons op kantoor maken ze altijd iets bijzonders van dit soort feestdagen. Veel mensen droegen vandaag iets roods or roze. Rond vier uur was er een klein feestje... even van achter je bureau vandaan om een wijntje te drinken of iets te snoepen.


Cindy en ik droegen bij aan de restaurantgekte. We gingen naar La Provence, toevallig net als vorig jaar weer een Frans restaurant. Da's een van die dingen die ik zo geweldig aan San Francisco vind... voor een paar uur waan je je in Frankrijk. We weren in het Frans begroet en de de bediening heeft een respect voor wijn die je alleen bij Fransozen tegenkomt. Tussen voor- en hoofdgerecht zat voldoende tijd om even gezellig te kletsen en niet het gevoel te krijgen dat je je aan het volproppen bent. En als een van ons haar bord leeg heeft, wordt dat niet meteen weggehaald, zoals in veel andere restaurants hier. Ook de prijzen zijn Europees...

Al met al stonden we toch in twee uur buiten en stond de tweede shift al op de stoep. Een avondvullend diner zit er hier zelfs bij een Frans restaurant niet in!

dinsdag, februari 13, 2007

Go Red

Edelman is een van de sponsors van 'Go Red for Women' campagne van de Amerikaanse hartstichting. Vandaag was er een bijeenkomst met lunch voor dit goede doel, waar we met een aantal collega's naartoe gingen. Allemaal in het rood gekleed.

Deze Go Red campagne is gericht op het vergroten van de kennis en het bewustzijn van vrouwen op het gebied van hartaandoeningen, doodsoorzaak nummer een onder Amerikaanse vrouwen. In de ochtend was er een spreker van de Stanford Universiteit over voeding. En tijdens de lunch sprak een 'staatsecretaris' van het ministerie van gezondheid, een arts met een indrukwekkende staat van dienst. Ze ging in op de medische verschillen tussen mannen en vrouwen. De symptomen van een hartaanval, bijvoorbeeld, kunnen voor vrouwen heel anders zijn dan voor mannen.

In de gangpaden presenteerden allerlei bedrijven producten, zoals sieraden en verzorgingsproducten. Je kon ook lootjes kopen om in een loterij mee te doen en tijden de lunch werden we gevraagd een kaartje in te vullen om zo geld te doneren.

maandag, februari 12, 2007

Juweliers

Toen ik thuis kwam waren er twee Valentijnskaarten aangekomen: een van Cindy's tante en een van Cindy's ouders. Op het werk zijn ze ook iets aan het organiseren, een klein feestje voor het hele kantoor. Valentijnsdag gaat hier lang niet alleen om de romantische liefde...

Nog twee dagen te gaan, maar de afgelopen weken staan al steeds mee in het teken van de liefde... end e commercie. In de schappen van warenhuizen en supermarkten liggen al een hele tijd rode en roze verpakkingen, meestal met chocolade. De reclameblokken op TV voor een groot deel ingenomen door commercials van juweliers. Je krijgt het idee dat alle Amerikaanse vrouwen allemaal diamanten en sieraden willen.

Wasbeer

Storm kan altijd naar buiten door zijn kattenluik. We hebben het een hele tijd 's nachts op slot gedaan, maar de laatste tijd is het weer dag en nacht open. Dat hebben we geweten. Rond een uur hoorde ik het gerammel van Storms etensbakjes en onze kat maakt nooit zoveel lawaai als hij eet. Ik had al meteen een donkerbruin vermoeden dat het niet een van de buurtkatten was die ik hoorde... en ja hoor: we hadden een wasbeer in huis!

Cindy kon 'm met moeite wegjagen, want hij leek voor niets bang. Op het balkon stond nog een tweede wasbeer. Uiteindelijk gingen ze er samen vandoor. Pas toen ik een keer mijn mijn fototoestel flitste maakten ze echt dat ze wegkwamen en klommen een boom in.

Voorlopig blijft Storm 's nachts maar wee binnen.

zondag, februari 11, 2007

Ewrtensoep

Gisteravond zijn we naar de CD release party van Blame Sally geweest. Voor het eerst zagen we onze vrienden in een echt theater - normaal spelen ze in kleine zaaltjes en koffieshops. Nu moesten we van te voren kaartjes kopen, en werden we door plaatsaanwijzers naar onze stoelen gewezen, zoals bij veel concerten hier. Frederieke was met ons meegegaan en kwam van te voren bij ons eten: Unox erwtensoep die ik uit Nederland had meegebracht! Ik had roggebrood gevonden en spek hebben we zelf gekookt. Smaakte prima.

Vanavond hadden we weer vrienden over om te eten. Als je Amerikanen uitnodigd voor een maaltijd vragen ze altijd of ze iets mee kunnen brengen. Het is heel gewoon om te vragen of je bezoek een toetje meebrengt of een ander gerecht. John en Ezekial kwamen aanzetten met bier, margarita's én toetjes. Na het eten hebben nog een aflevering van The L Word gekeken. Het is weer een goed seizoen!

zaterdag, februari 10, 2007

Leno

Om half twaalf beginnen de Tonight Show with Jay Leno op NBC en Late Night with David Letterman - op CBS. Deze twee programma's zijn klassiekers en volgen hetzelfde format met grappen, gasten en live muziek. Geen discussies, zoals in Nederland... Het grote verschil tussen de twee shows is de presentator; en dat de ene in New York en de andere in Los Angeles opgenomen. Wij vinden Leno leuker. Door de week komt het er bijna nooit van om hem te zien, maar vanavond wel. Vanavond was Drew Barrymore te gast en er een jongetje van een jaar of tien te gast om zijn verzameling stofzuigers te laten zien. Vanaf zijn derde is hij al fan van dit apparaat.

woensdag, februari 07, 2007

RSA

Deze week is er een beurs over computer-, netwerk-, en informatiebeveiliging in San Francisco. Bedrijven uit heel de hele wereld zijn vertegenwoordigd op RSA, de grootste beurs op het gebied van security. Omdat een van mijn klanten midden in die branche zit en verschillende andere er raakvlakken mee hebben, ging ik er gistermiddag heen. Een grote hal vol stands van security-bedrijven; niet zoveel anders dan een vakbeurs in Nederland.

Een klein verschil is dat er in alle stands en in de gangpaden zacht tapijt ligt en er wordt geen alcohol geschonken. Er zijn dus ook geen feestjes of borrels op de beursvloer... maar er zijn er des te meer in de omgeving van de beurs.

Mijn klant had een wijnproeverij georganiseerd in een lounge bar tegenover Moscone Center, waar de beurs gehouden werd. Klanten, partners en journalisten waren uitgenodigd. Het was een volle bak. Mijn klant heeft een team van onderzoekers in dienst, die het internet afspeuren naar virussen, spyware en botnets. De twee leiders van dat team waren er ook - ze hebben er zelf ook over geblogd.

Onze borrel was om half acht afgelopen, en ik was eigenlijk van plan om naar huis te gaan toen een van de gasten vroeg of ik nog even mee wilde gaan naar het feestje van Microsoft. Daar was het een stuk rustiger. Er waren vooral veel mensen van Microsoft zelf, en van hun PR bureau. Ik liep er een van de journalisten die ik hier inmiddels ken, Matt, tegen het lijf. Terwijl wij een gesprek probeerde te voeren, kwamen er steeds PR-mensen lang om hun klant aan Matt voor te stellen. Een stuk opdringender dan in Nederland, al moet ik zeggen dat dit PR bureau er berucht om staat.

Matt vroeg me mee naar een volgend feestje van weer ander security-bedrijf. Daar waren ook veel PR-mensen, allemaal werkzaam bij hetzelfde bureau (maar niet dat van Microsoft). Zij waren een stuk gezelliger; hier was iedereen aan het bier. Een van de meiden was aardig dronken, en bleef maar gesprekken aanknopen met de mensen om haar heen. Iedereen had door dat ze 'm goed geraakt had, maar zij dacht nog heel professioneel over te komen.

Vanochtend gewoon weer naar kantoor, maar in de middag moest ik weer de stad in; deze keer om twee interviews met een van mijn andere klanten te begeleiden. We moesten daarvoor naar de redacties van PC World en Wired. Langzaam maar zeker begin ik wat meer IT-journalisten te kennen. Dat maakt het werk toch iets makkelijker.

maandag, februari 05, 2007

Clean tech

Silicon Valley draait niet alleen om IT, ook andere vormen van technology winnen aan populariteit, zoals biotechnologie en 'clean tech'. Dat laatste zijn allerlei verschillende technologieen die goed zijn voor het milieu: zaken als energiebesparing, waterzuivering en de vermindering van kooldioxide uitstoot.

Aan de het einde van de dag ging ik naar het kantoor van AMD in Sunnyvale waar een bijeenkomst van de Commonwealtch Club of California over dit onderwerp. Er was een paneldiscussie met de winnaars van de 'California Clean Tech Open'. Het zijn over het algemeen nog kleine bedrijven die nog een lange weg te gaan hebben, maar met goede ideeen en goede intenties.

zondag, februari 04, 2007

Hondenpoep

Opeens is het weer beter; vandaag scheen de zon en kon je in een T-shirt buiten lopen. Wij liepen naar Dolores Park, een wandeling van een halfuurtje, om op het terras van Doleres Park Cafe te brunchen. Ik had muesli met joghurt en fruit.

Daarna gingen we nog even naar het park om van het mooie weer te genieten. En van het prachtige uitzicht, want het par ligt tegen een heuvel aan, en aan een het andere uiteinde ben je hoog genoeg om uitzicht over de stad te hebben.

Het park is populair bij hondenbezitters, zoals de meeste parken in de stad. Terwijl wij op een bankje zaten, met muziek van een gitarist op de achtergrond, kwamen er allerlei honden met hun baasjes voorbij. Ondanks het grote aantal hoinden, zie je geen hondenpoep op het gras, of op de straat... Hier wordt geacht alles op te ruimen nadat je hond zijn drol gedraaid heeft. En daar lijkt niemand een probleem mee te hebben.


Op plekken waar veel honden komen zie je ook plastic zakjes. Mensen brengen ze mee, en soms zijn ze beschikbaar op de plek des onheils omdat vrijwilligers een zakjeshouder hebben opgehangen, die steeds door omwonenden wordt aangevuld.

Het is hier heel normaal om even te bukken nadat je hond zijn behoefte gedaan heeft. Als de keutel in het zakje is, legt het baasje er een knoop in en gooit het geheel in een vuilnisemmer. Daar hoef je hier nooit lang naar te zoeken.

We zijn later op de middag nog even naar onze stamkroeg om de Superbowl te kijken. Een groot verschil tussen een American Football-wedstrijd en een voetbalwedstrijd is dat je als toeschouwer met de scheidsrechter kunt meeluisteren. Hij heeft een microfoon en zijn uitspraken zijn voor iedereen te horen. Zij twijfel, worden videobeelden bekeken voordat er een beslissing genomen wordt. Zo wordt heel wat vals spel (en agressie) voorkomen.