Vijf uur

Vandaag was ik om vijf uur thuis! We zouden tot drie uur werken in verband met de kerst, tenminste de mensen die vandaag op kantoor waren, want de meesten hadden al een vrije dag genomen om naar vrienden of familie te gaan, soms helemaal in Texas of Chicago.

Het is me gelukt om rond vier uur weg te gaan van kantoor. Ik kan het bijna niet geloven dat het gelukt is om alles op tijd af te krijgen. Zelfs het PR plan is naar de klant gestuurd. Volgende week gaan we het bespreken, dus dan zal ik horen of het in de smaak is gevallen. In ieder geval lijkt Pam, mijn baas, tevreden met hoe de dingen tot nu toe gaan, dus ik ga met een goed gevoel het kerstweekend in.

Cindy en ik zijn The Mission ingelopen om een hapje te gaan eten. Er zijn heel veel Mexicaanse restaurants, waarvan de meeste simpele taqueria's. Een tacqueria is een soort Mexicaans fastfood restaurant, gerund door Mexicanen, waar ze taco's, quesadillas en burrito's met allerlei vullingen maken. El Toro, ooit tijdens een vakantie ontdekt, is nu al een van onze favorieten. De burrito's zijn er zo groot dat eentje genoeg is voor ons samen.
De hele week heeft het hier hard geregend, maar gelukkig was het vandaag droog. Het is niet koud; een zomerjas is warm genoeg ook al is het al donker. Onze wandeling door The Mission ging over Valencia Street waarlangs allerlei winkels zitten. We vonden nog wat kadootjes voor Cindy's neefjes. Die heb ik net even ingepakt en nu kijken Cindy en ik even televisie. Voor het eerst deze week.

Comcast heeft de kabel geinstalleerd en nu hebben meer dan honderd zenders - ik heb ze nog niet geteld, het zouden het er ook twee- of driehonderd kunnen zijn. We hebben een apparaat zo groot als een videorecorder gekregen om ze allemaal te ontvangen. Nu nog uitvinden hoe we snel van kanaal 2 naar 300 zappen. Voor de kabel zelf hebben ze letterlijk een gat in de muur geboord waardoor nu een zwarte kabel steekt.