Pasjes

In de lunchpauze ben ik even naar ons oude apartement in Mountain View gereden, omdat daar mijn social security kaart was aangekomen. Debby, de manager van het complex, was zo aardig om me daarover te bellen. De kaart is meer een briefje waarvan ik een deel moet afscheuren. Het is ook niet de bedoeling dat ik de kaart bij me draag - ik moet 'm veilig opbergen en het nummer het mijn hoofd leren. Dat nummer heb je hier zo vaak nodig dat ik het al aardig kan opdreunen.

Deze week kreeg ik ook het pasje voor mijn ziektekostenverzekering gekregen. Cindy is ook meeverzekerd. Onze kosten zijn gedekt, zolang we gebruik maken van aangesloten artsen, apotheken en instellingen. Wel moeten we voor elk artsbezoek 17 dollar bijdragen.

Ik ben helemaal vergeten te vertellen dat ik afgelopen week in PR Week stond, het vakblad van de public relations branche. Het is een annonce van mijn en Leslie's start in Edelman's Silicon Valley kantoor.

En nu hou ik op met bloggen om 'Super size me' te kijken, de documentaire waarin Morgan Spurlock een maand lang drie maaltijden per dag bij McDonalds eet om te kijken welke invloed dat heeft op zijn lichaam en gezondheid. Zo wil hij veel Amerikanen (40 procent is te zwaar) een spiegel voorhouden. De film is net begonnen en hij heeft al een keer moeten overgeven omdat hij het Super Size menu niet op kan... Voorlopig geen Maccie-D voor mij.