Stagiaires

In dit kantoor zijn vier stagiaires, die gezamelijk een opdracht hadden gekregen, namelijk om een 'mond-op-mond campagne' te bedenken voor een multimedia-klant. Deze campagne moesten ze vandaag aan ons presenteren, waarbij wij (de rest van het personeel) speelden alsof we de klant waren. Over sommige details hadden ze nog niet nagedacht, zo stelden ze voor om Madonna te vragen om het product te promoten in de gedachte dat ze dat voor 5000 dollar wel zou doen. Het idee op zich om het product aan celebrities te geven in de gedachte dat die er dan over zouden gaan praten in de publiciteit is niet meer nieuw hier. Er zijn zelfs bedrijven die zich erin specialiseren, zoals Distinctive Assets. En zij stellen hoge eisen aan de kado's die ze voor bedrijven aan sterren geven! Het moet hip en trendy zijn en een minimale waarde van 500 dollar vertegenwoordigen. Echt een eye-opener voor mij. Door dezelfde presentatie weet ik nu ook dat er 16 miljoen studenten in Amerika zijn... net zoveel als inwoners in Nederland!

Stagiaires verdienen hier per uur. Wij hebben op kantoor een ruimte met printer, scanner, inbindapparaat en postvakjes. Daar hangt ook een poster met de arbowet van de staat Californie. Er staat op dat het minimum loon hier $6,75 per uur is - dit tarief verschilt per staat. Er vroeg me al een tijdje af of dat is wat de stagiares verdienen, maar vandaag hoorde ik dat dat $ 10 per uur is. Geen vetpot, maar je kunt er aardig van rondkomen. Zeker omdat de belastingtarieven hier een stuk lager liggen. Zodra ik mijn salaris krijg, laat ik weet hoe laag.

Vanavond zijn we Sushi gaan eten in Mountain View. We zaten aan de bar waar bootjes langsvaarden met bordjes met gerechten erop. We waanden ons in Japan - de bediening sprak amper Engels. Dit restaurant lag aan Castro Street, de hoofdstraat van Mountain View, waar allerlei restaurants aan liggen. Ik denk dat elk Aziatisch land minstens een keer vertegenwoordigd is. Het is onze laatste avond hier. Raar idee dat we hier nu weer weggaan - we zijn ons al een beetje gaan hechten. Morgen verhuizen we naar San Francisco. Daar hebben we de eerste week geen internet... dus ik weet niet wanneer ik weer kan bloggen.

P.S. Gisteravond was trouwens erg gezellig - ik was met twee Nederlandse journalisten die hier wonen gaan eten in Palo Alto bij een erg goed Vietnamees restaurant. Aan het einde betaalde ieder voor zich, maar wel alle drie met credit kaart. Dat is hier niet ongebruikelijk. Ieder krijgt een bonnetje voor een derde deel, en tekent voor zijn eigen credit card.