Gemoedelijk

Het was een enerverende dag want we moesten wat we de afgelopen drie dagen geleerd hebben in de praktijk brengen aan de hand van een opdracht voor een klant. Een dag vol brainstorms en PowerPoint. Morgen moeten we de boel presenteren aan onze managers.

's Avonds nodigde Phil, de cursusleider, ons uit om bij hem thuis iets te drinken. Hij woont in een van de wolkekrabbers om de hoek van kantoor. Daarna gingen we met z'n allen uit eten, een paar straten verderop. Weer een nieuw stukje van Chicago gezien. Zo langzaam heb ik het gevoel dat er nog heel wat te zien en beleven valt hier en dat ik een keer terug moet komen met Cindy. Tot nu toe is mijn indruk dat Chicago een heel gemoedelijke stad is. Geen pretenties, met redelijk wat historie en een relaxte sfeer.

Een borrel in Phil's apartement.

Een paar maanden geleden naam warenhuis Macy's uit New York, warenhuis Marshall Fields uit Chicago over. Dat gaf een enorme rel hier in Chicago, die nog steeds niet helemaal overgewaaid is. Er zijn nog altijd mensen hier die tegen de overname zijn omdat daarmee een icoon verloren ging. Dit filiaal was het vlaggeschip van Marshall Fields, maar is nu een Macy's winkel.

Met z'n allen aan het diner bij Atwood Cafe.

Buiten werd er aan de weg gewerkt. Ik vond het er typisch Amerikaans uitzien: de machines, de werkers, het feit dat er 's nachts gewerkt werd tussen de hoge gebouwen. Ik moest er een paar foto's van maken.

Met uithangbord van het Chicago Theatre op de achtergrond.

Op z'n Amerikaans is er iemand die ervoor zorgt dat we veilig over konden steken.

Op weg naar ons hotel... nog zo'n typisch plaatje van Chicago: door de straat loopt een rails op palen voor de L , een soort van sneltrein.