Vertrouwen

Het was vanochtend geen probleem om een bankrekeing te openen bij Bank of America (waar anders), ook al heb ik nog geen social security nummer. Ik hoefde ook niet te bewijzen dat ik werk heb. Het ging verrassend moeiteloos. Wat hier echt opvalt is het vertrouwen dat je krijgt. Vertrouwen is het uitgangspunt, tot het tegendeel bewezen is. Dat merkten we al toen we ons apartement gingen huren. Een handtekening was genoeg en ze vertrouwden erop dat ik inderdaad een baan en inkomen had.

We werden geholpen door een aardige Chinees met een dik accent, nauwelijks te verstaan. Het valt me sowieso op dat hier veel mensen zijn die hier niet geboren zijn. Onze verhuurder is Zuid-Afrikaans, de autoverkoper van gisteren was uit Ethiopie en een andere uit Vietnam. En natuurlijk zijn er heel veel mensen met Spaans als eerste taal. Het is verfrissend om te merken dat het blijkbaar niet uitmaakt of iemand de taal foutloos spreekt, als ie zijn werk maar goed doet.

Onze Chinees zat vol grapjes en truuks om het systeem te omzeilen en ons zo steeds de beste tarieven te geven. Zo vroeg hij of we iemand kenden die als Bank of America zit, zodat we konden zeggen dat die ons de bank had aanbevolen. Dat zou die persoon 25 dollar opleveren, en ons ook. En als ik mijn salaris deels op de ene rekening laat binnenkomen en deels op de andere, betalen we niets voor de dienstverlening.

Het openen van de rekeningen (een voor mij en een gedeelde rekening) duurde wel erg lang. Ik denk dat we wel 2 uur bij de bank zijn geweest, omdat er allerlei gegevens over ons moesten worden ingevuld en meestal een keer of drie op verschillende plekken. Ook moesten we op de foto - die komt op onze pas. Al deze maatregelen zijn om 'identiy theft' te voorkomen. Schijnt hier echt een probleem te zijn.

Vervolgens weer wat geshopt: een printer voor Cindy's bedrijf gekocht en weer naar auto's gekeken. Dat wil nog niet zo lukken. Van de auto die ik op het oog had, zijn er maar weinig tweedehands te koop. Misschien moet ik tijdelijk uitwijken naar iets anders...

Omdat we 's middags allebei iets voor werk moesten doen, ben ik naar de bibliotheek gegaan. In de bibliotheek kreeg ik gratis een lidmaatschapskaart, ook al had ik geen brief bij me om te bewijzen dat ik woon op het adres dat ik opgeef. Dat komt de volgende keer wel... Wij denken misschien dat in Amerika alles op geldverdienen gericht is, het bibliotheeksysteem is hier socialistisch dan bij ons! Je wordt gratis lid en je mag gratis boeken, cd's, dvd's etc. lenen. Ook internetgebruik is gratis, maar wel beperkt tot 1,5 per dag. Om dat bij te houden zit er een chip op mijn bibliotheekpas.

Op weg naar huis nog wat boodschappen bij Safeway gedaan. Viel niet mee om alles te vinden.
Terwijl Cindy nog moest doorwerken, heb ik vanavond een beetje TV gekeken. Heel wat zenders zonden de Country Music Awards uit. Da's een big deal hier. Een van de opvallende artiesten was de eerste zwarte, rappende countryzanger!