Het echte werk

Na een schaaltje 'cereal' met lactosevrije melk (dat begint mijn vaste ontbijt hier te worden), ging ik op weg naar werk. Ik ben er in precies acht minuten. De ochtend begint met een telefoontje naar mijn collega Ethan in New York over een klant waar ik een half uur daarna een bespreking mee heb. Het was een leuke kennismaking met de klant en de meeting verliep goed. (Hij blijkt een vriend te hebben, dus we hebben iets gemeen.) Hij wil volgende week een afspraak om het plan voor 2006 te bespreken, dus dat is goed nieuws. In de ochtend had ik weer twee gesprekken met nieuwe collega's. Met de tweede ging ik lunchen... het was warm genoeg om buiten te zitten. Heerlijk!

's Middags begon het druk te worden. Ik was de enige senior op kantoor, waardoor een collega vroeg om naar en perbericht te kijken en de andere naar een rapport voor een klant. Grappig dat ze me al weten te vinden! Ik dacht, ik zie wel of ik er iets zinnigs over kan zeggen, maar dat ging heel goed. Beiden waren blij met mijn feedback, dus dat gaf een goed gevoel! Daarna moest ik nog zorgen dat een aantal dingen afkwamen voor de klant die we op maandag hadden gezien. Het werd later dan ik had gehoopt, maar de spullen gingen voor het lange weekend de deur uit. Hopelijk is de klant er blij mee.

Officieel eindige de werkdag vandaag om 3 uur in verband met Thanksgiving morgen, maar veel mensen waren nog tot 6 uur of later aan het werk. Gelukkig had Cindy tijd om vandaag een pumpkin pie (pompoentaart) te kopen om morgen mee te nemen. Dan gaan we naar haar zus, waar ook haar ouders en broer zullen zijn.

En toen ik thuiskwam kreeg ik van de avonturen van Storm te horen. Die is voor het eerst langer dan 5 seconden buiten geweest... Ons voortuintje is maar klein, maar voor hem nu nog spannend genoeg!