Het avontuur begint!

Op vrijdag 23 september kreeg ik een langverwacht telefoontje.
Een baan in Silicon Valley! Een visum voor Amerika! Iets waar ik al jaren van droom… en aan gewerkt heb. De laatste weken waren extra spannend, omdat er allerlei wijzigingen in het kantoor in Mountain View hadden plaatsgevonden. Kostte veel energie… dus toen we het eindelijk het geode nieuws kregen, waren we te moe om het echt te vieren… Dan maar met een fles champagne op de bank een DVDtje kijken.

Silicon Valley het hart van de IT industrie, met hoofdkantoren van bedrijven als Apple, Oracle, Intel, Google en nog duizenden andere grote en kleine bedrijven. Silicon Valley is het gebied ten zuiden van San Francisco. Ik vergelijk het altijd met de de Randstad… een verstedelijkt gebied van aan elkaar gegroeiden dorpen. Een term die alleen in de volksmond bestaat en je op geen enkele kaart vindt.

Sinds die 23ste is een hoop gebeurd. Het emigratieproces heeft veel voeten in aarde: visumaanvraag, huis verkopen en hypotheek aflossen, aandelen verkopen, verhuisbedrijf in de arm nemen en zelf dozen inpaken, nieuwe woonruimte zoeken, op mijn werk alles overdragen, adreswijzigingen sturen en twee afscheidsfeesten… Dan was ik wel een weblog begonnen met titlel ‘emigreren doe je zo’.

Dat is ‘history’… deze blog gaat over mijn ervaringen in Amerika en met de Amerikanen. Hoe groot is de cultureshock? Wordt er in Amerika werkelijk alleen maar gewerkt en is er nauwelijks vakantie? Hoe oppervlakkig zijn ze? Is daar alles beter en groter?

Het eerste vooroordeel werd al voor mijn vertrek ontkracht… ik krijg namelijk 20 vakatiedagen en 3 ‘balance days’. Dat zijn vrije dagen die ik alleen tussen Memorial Day en Labor Day (mei en augustus) mag opnemen en vervallen als ik dat net doe.

Nog een paar dagen en dan vetrekken we...