Alles op z'n plek

Ik had gisteren graag wat uitgebreider geschreven, want er zijn een hoop spannende dingen gebeurd! We waren 's ochtends helemaal naar Watsonville gereden om een auto voor mij te bekijken… ten zuiden van Santa Cruz, over de Bergen zo’n 50 mijl rijden. Gelukkig was het niet voor niets, want bij de Chevy dealer stond ie, mijn droomauto. De enige Solara cabrio in de Bay Area en dan ook nog in de gewenste kleur, in goede staat en niet te veel gelopen. Rick, de autoverkoper met korte broek en baseball-pet die ik al aan de telefoon gesproken had, had de auto voor ons klaargezet. We mochten 'm meteen meenemen voor een testrit. Hij liep als een zonnetje en op de terugweg reden we nog even langs de Toyota-dealer, die zo aardig was om wat tips te geven voor onderhandelen. Rick zakte een paar keer met de prijs en toen het spannend werd kwam ook zijn manager, een overjarige hippie met lang haar en Hawaii-shirt, erbij. Zo gebeurde het ook bij de onderhandelingen voor Cindy's auto. Steeds als we en tegenbod deden moest er overlegd worden.

Toen de deal rond was, belde Cindy met de verzekering en binnen een paar minuten lag er een fax die bevestigde dat ik verzekerd ben. Zonder die fax, mag de dealer de auto niet meegeven. Vervolgens moest er allerlei papierwerk ondertekend worden - zo'n twaalf handtekeningen. De auto wordt in de county Santa Clara, waar Mountain View onder valt, geregistreerd. De belasting op de auto betalen we ook volgens het tarief van die county. Dat is gunstg voor ons want San Francisco was duurder geweest. Het lijkt wellicht willekeurig, maar de belastingen zijn bewust niet evenredig verdeeld over Califonrie. Hoe dichtbevolkter, hoe duurder... De kentekenplaten zijn aangevraagd en worden per post opgestuurd - voorlopig rijd ik met een papiertje achter de voorruit. Ja inderdaad, ik rij al. Ik mocht de auto meteen meenemen. Op de weg terug natuurlijk met het dak open gereden. Dat kan zelfs in november! Gisteren was een extreem warme dag voor de tijd van het jaar. De thermometer in de auto gaf 83 graden aan (dat is 28 graden Celcius!)


Terwijl we met Rick zaten te onderhandelen, belde Rose over de woning in Bernal Heights waar ik donderdag over schreef. Zij en haar moeder willen graag dat wij de huurders worden!! Ongelofelijk hoe alles deze week op zijn plek valt. Er waren nog wat details, zoals de kosten voor gas en elektra en het gebruik van de wasmachine en droger waar we het over eens moesten worden, maar dat waren details. Vanochtend belde ik om alles te bevestigen. Rose vroeg of we nog een keer langs wilden komen, zodat haar moeder beter met ons kennis kon maken en om alles op papier te zetten. Het huis dat we gaan huren is van Carolina, de moeder van Rose. Zij gaat in de studio op de benedenverdieping wonen en vindt het daarom belangrijk te weten wie er bij haar komt wonen. Zowel met Rose als met Carolina hebben we een klik. Carlolina is vermoedelijk in de 70 en oorspronkelijk uit Mexico. Ze maakt een lieve indruk. Rose is haar jongste van zes kinderen. Vanaf 1 december hebben we een huis in San Francisco!

Om onze eerste week van voorbereidingen compleet te maken, zijn we vanmiddag nog even naar de outlets in Gilroy geweest, een winkelcentrum met 145 outlet-winkels. Ik moet maandag toch goed voor de dag komen ;-) Daarna nog even een hapje gegeten bij Applebee's. We zaten aan de bar waar we zicht hadden op een zwetende barkeeper, die de bestellingen maar net kon bijbenen. Hier bestellen mensen veel vaker cocktails, dus het is hard werken voor een bartender. Natuurlijk kregen we veel te veel eten. Cindy bestelde alleen een voorgerecht, nacho's, maar zelfs dat was te veel om helemaal op te eten.

Op weg naar huis zagen we her en der al kerstversieringen en zelfs al een kerstboom bij mensen thuis... Ook op TV komen steeds meer kerst-commercials. Ze zijn er vroeg bij hier.