Handelsmissie

Een groot deel van de dag was ik bij High Tech Connections 2007, een conferentie rondom een Nederlandse handelsdelegatie naar Silicon Valley. Zo'n 140 afgevaardigen van Nederlandse IT bedrijven en instellingen zijn een paar dagen in San Francisco om contacten te leggen en kennis uit te wisselen met bedrijven in de VS.

De Amerikaanse ambassadeur in Nederland sprak vanochtend. In zijn toespraak merkte hij op dat voor het langdurige succes van dit soort handelsmissies er meer vrouwen moeten deelnemen. Het was mij inderdaad ook al opgevallen dat het de mannen in pak niet van de lucht waren. Ik ben dat helemaal niet meer gewend hier. In het zakenleven is iedereen gelijk en word je op je meritus beoordeeld, of je vrouw of man bent. Ook je afkomst of de manier waarop je je kleed maakt veel minder uit dan in Nederland. Uiterlijkheden spelen hier nauwelijks een rol. Ik vond het best shocking dat ik als vrouw een uitzondering was onder de deelnemers.

Het congres begon gisteravond al met een etentje in het huis van de honorair consul voor Nederland in San Francisco. Met wat Nederlanders en Amerikanen hadden we het over huizenprijzen. Hier in San Francisco liggen die 1.5 tot 2 keer zo hoog als in Amsterdam - geen wonder dat de 'sub-prime hypotheken' hier aftrek vinden. We probeerde een schatting te maken van de waarde van het huis waar we waren en kwamen op minimaal 20 miljoen. Naast de locatie, is het ook een knots van een huis... ga maar na als je een feestje van drie- vierhonderd mensen kunt geven. Daarnaast is er een prachtig uitzicht over de stad vanaf de patio. Later realiseerde ik me dat ik hier heel wat miljonairs ken, persoonlijk of via-via... Dit is een gebied van Amerika met een hoge concentratie extreem rijke mensen.

De handelsmissie wordt geleid door Frank Heemskerk, die ook een van de sprekers was vanochtend. Er was ook een videoboodschap van Balkende. Ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn hart vasthield om de minister-president Engels horen spreken voor een deels Amerikaans publiek. Maar hield beleefd mijn mond toen zijn de songtext van Scott McKenzie' s jaren '60 hit 'If you're going to San Francisco' citeerde. Ik voelde plaatsvervangende schaamte toen verschillende Nederlanders erom in lachen uitbarsten. Ik geef toe, de analogie was wat misplaatst, maar om iemand erom uit te lachen gaat mij te ver. Ik ben al veramerikaniseerd ddarin, want hier in de VS zou je zoiets respectloos niet in je hoofd halen. Amerikanen zouden zoiets hoogstens een tijdsverspilling vinden en hun email op hun Blackberry of Palm checken.

Het was interessant om de cultuurbotsingen tussen Amerikanen en Nederlanders te zien. Ik zou Balkenende en andere hoogwaardigheidsbekleders aanraden om hun speeches voor een publiek in de VS door Amerikanen te laten schrijven of in ieder geval te oefenen op een Amerikaans puibliek.