Uit het ziekenhuis

Toen ik Cindy om acht uur weer bezocht, zag ze er opgewekt uit. Volgens planning (zoals hier gebruikelijk), mocht Cindy om twaalf uur weer naar huis, nadat een arts was langs geweest voor een laatste controle. Ze moest wat formulieren tekenen, waaronder een om te bevestigen dat ze al haar spullen weer had, en kreeg en recept mee voordat we konden gaan. Ik realiseerde me nu pas dat de ruimte waarin ze verbleef helemaal geen ramen had - ik geloof dat dat in Nederland niet zou mogen...

Toen we buiten kwamen, zag Cindy dat het geregent had - ze vond het jammer dat ze dat gemist had, want het was de eerste regen in maanden.

Terwijl Cindy thuis lag te slapen, ging ik naar de apotheek; naar de dichtstbijzijnde Walgreens, vijf blokken van ons huis. In de grote drogisterij is achterin een apotheekbalie voor medicijnen op recept. Het was geen probleem om de medicijnen voor Cindy mee te krijgen.

Het gaat snel de goede kant op met Cindy; ze is vooral nog heel moe en moet het nog een weekje rustig aan doen. We gaan zo een film kijken - Cold Mountain is op TV.