maandag, oktober 27, 2008

FAR-West

Ik ben nog nooit met zoveel gitaren omgeven geweest als afgelopen weekend. Drie dagen lang heb ik genoten van allerlei vormen van folk-muziek, een hoop bijgeleerd over de muziekwereld en genetwerkt. Zoals ik al schreef, was ik bij FAR-West 2008, de jaarlijkse conventie van de westelijke regio van de Folk Alliance.

De Folk Alliance is als het ware een branche-organisatie voor de folk-sector binnen de muziekindustrie. Muzikanten, managers, publisisten, platenlabels, radio-DJ’s en concertorganisatoren zijn er lid van en kwamen afgelopen weekend samen in Phoenix. (Om precies te zijn, zaten we in
Mesa, een van de gemeenten die vergroeid is met Phoenix).

Overdag waren er workshops en panels over allerlei onderwerpen. Deelnemers konden bijvoorbeeld leren hoe een tour te plannen, hoe een nummer voor verschillende instrumenten te arrangeren, hoe je muziek op de radio te krijgen en Internet te gebruiken voor de promotie van je muziek. Over dat laatste gaf ik, samen met
Bev, een presentatie.

Ik heb de folkies verteld over Twitter, Facebook, blogs en widgets en kreeg er positieve reacties op. Bev, die de workshops georganiseerd had, had me hiervoor gevraagd – ze werkt deeltijd voor een van mijn klanten bij Edelman en het andere deel van haar tijd is ze met folk-muziek bezig – ze in singer-songwriter, organiseert huisconcerten is betrokken bij de organisatie van de Folk Alliance. Ze wist van mijn kennis over social media en omdat ik sinds kort Blame Sally help met online activiteiten, vond ze me een goede kandidaat hiervoor. Ik had daar niets tegenin te brengen natuurlijk!

’s Avonds waren er allerlei showcases. Showcases worden ook buiten een congres om georganiseerd; het zijn concerten voor mensen in de muziekindustrie om zo een platencontract of booking te krijgen. Tijdens FAR-West was het aantal showcases niet te tellen. De congresorganisatie had vijf vergaderzalen ervoor ingeruimd waarin elk halfuur andere optreden plaatsvondt. Daarnaast waren alle kamers op de tweede en derde verdieping ingeruimd voor “guerilla’ showcases, georganiseerd door platenlabel, concertorganisatoren en andere hosts. Dat gaf een heel aparte sfeer – in de kamers waren de bedden opzij geschoven en er was vaak iets aan de aankleding gedaan in de vorm van kerstverlichting of doeken aan de wand. Meestal zaten er zo’n vijf tot twaalf mensen in een kamer te luisteren en iedereen liep in en uit.

Door Nederlandse ogen, zag het publiek er super-Amerikaans uit. Er was nauwelijks een spoor van mode te bekennen en en er waren veel cowboylaarzen (ik had die van mijn ook meegenomen). Folk bestrijk diverse subgenres en dat was aan het publiek te zien: van overjarige hippies, tot John Denver-types en van meisjse met gitaar tot countryzangers.

Het is interessant om te zien dat grote platenmaatschappijen er niet aan te pas komen in dit genre. Maar eigenlijk is dat een trend in de hele muziekindustrie. Artiesten vinden goedkopere manieren om zelf een CD te produceren en vinden via Internet allerlei manier om hun muziek te distribueren en te promoten (omdat de CD ook al een overbodig voortuig voor muziek aan het worden is, wordt distributie alleen maar makkelijker via Internet). Er is een heel ecosysteem van bedrijven ontstaan en de grote maatschappijen verliezen alleen maar terrein en wordn langzaam maar zeker overbodig.

Het Marriott hotel in Mesa, AZ. Hier vond het gebeuren plaats en overnachtte ik.

Een van mijn eerste wapenfeiten van de conventie: onze presentatie over social media (Foto: Peggy Glenn)

Een van de officiele showcases in een vergaderzaal. Dit zijn Bev & Greg.

Het is enorm populair om de draak te steken met Sarah Palin... ook op FAR-West. Dit is Eliza Jane. Ze heeft ook een video van haar nummer op YouTube.

Showcases in hotelkamers


Tijdens de lunch op zaterdag vond een awarduitreiking plaats. De leden van The Kingston Trio kregen een onderscheiding voor hun levenswerk.


Op zaterdag ben ik ook een wandeling in de omgeving van het hotel gaan maken, al was er weinig te beleven. Ik was eigenlijk op zoek naar een ‘nail salon’ voor een pedicure. Ik heb twee uur in de bakkende zon op mijn teenslippers gelopen, maar die nail salon heb ik nooit gevonden. Van Phoenix zelf heb ik dus niets gezien, alleen een stukje Mesa; de meeste tijd heb ik in de airconditioning van het Marriott Hotel doorgebracht. Maar dat mocht de pret niet drukken!


Ik zag best veel van dit soort standbeelden van gewone mensen in de 'vroege' historie van Arizona. Dit zijn pioniers
.




Ik kon het niet laten... moest ff een foto maken, want zelfs de spelling is juist en dat zie je hier vrijwel nooit. Het wordt als snel Crystal, Krystle, Cristal, of ander een andere variate...

4 opmerkingen:

Ir1e zei

Gaaf! Gaaf, gaaf. Ben trots op je. Zoals altijd. Wish I was there to see you do the presentation. Ontzettend spannend om daarbij te zijn, om de ontwikkelingen van zo dichtbij mee te maken - wat zeg ik: om er deel van uit te maken. You're going to go a long way in this! Kus, Ir1e

Christel zei

Het was inderdaad heel gaaf om erbij te zijn en zelf een actieve rol in het gebeuren te hebben. ik krijg nu maitjes van muzikanten die iemand zoeken die met online activieiten kan helpen. Helaas kan ik dat soort klussen niet aannemen...

Marleen zei

wauw! what can I say!

Anoniem zei

Hallo Christel

Wat leuk je ervaringen te lezen. Alleen de winnaars, waren 40 jaar geleden in Nederland als beroemd. Het Kingston Trio.

Zo zie je maar weer. Misschien kun je over die oude rotteen nog iets te weten komen.

Groet
Pap