Sex and the City

Mijn vader vroeg me wat er toch zo bijzonder is aan Sex and the City. Het was zelfs hem niet ontgaan dat deze film afgelopen vrijdag in premiere ging. Hij vroeg zich af waarom er zoveel om te doen was, want hij zag er constant iets over op TV en andere media. Daarnaast was er ook in Hollywood, waar hij vorige week was, een hoop om te doen natuurlijk.

De reden waarom de film zoveel aandacht krijgt, is omdat Hollywood’s PR- en marketingmachine op volle toeren draait. Naast de billboards en commercials, zijn er heel wat TV programma’s die er aandacht aan besteden. Er is werkelijk geen ontkomen aan... en met resultaat. Heel wat collega’s hoor ik elkaar vragen of ze de film gaan zien. Gisteren liepen we langs een bioscoop in the Marina waar een enorme rij voor de ingang stond. Grotendeels voor deze film... en voor de nieuwe Indiana Jones die vorige week uitkwam en waar we ook de afgelopen twee maanden regelmatig over horen.

Inmiddels horen we via de nieuwsberichten dat de film in het eerste weekend 56 miljoen dollar heeft opgebracht, twee keer zoveel als verwacht. Slechts 15 procent van de bezoekers was man. Ik heb een vermoeden dat Hollywood meer van dit soort films gaat maken, want tot nu toe dacht de Amerikaanse filmindustrie dat vrouwen geen filmgangers zijn. Vandaag heb ik minstens drie TV presentatoren horen zeggen dat ze niet naar deze film zijn geweest - ze willen niet bij de 15 procent gerekend worden... alsof ze dan iets van hun mannelijkheid zouden verliezen.