Schieten

Mijn teamgenoot Dominic is een tijdje geleden naar Houston in Texas verhuisd. Ze ging voor een nieuwe klant werken en daarvoor moest ze verhuizen. Het kwam mooi uit want ze komt uit Texas en haar familie woont in Houston. Deze week is ze weer even bij ons op kantoor en vandaag gingen we met een groepje lunchen.

Ze vertelde dat haar echtgenoot weer meer is gaan jagen nu ze in Texas wonen. Ze zei erbij dat dat in Texas heel gewoon is, want ze weet dat het voor mensen in Californie net zo buitenaards klinkt als voor Nederlanders. Maar een andere collega komt uit Georgia dus hij viel haar bij. Hij gaat in juli een week naar huis en kijkt ernaar uit om dan met vrienden te gaan jagen. Beide zijn opgegroeid in gebieden waar het heel gewoon is om met een paar geweren in de achtebak rond te rijden.

Al snel kwamen er verhalen los over verschillende geweren. Ik heb geen flauw idee hoe die dingen heten, maar mijn collega's konden ze met naam en bijnaam noemen. Ook de 'shooting range' (zoals je die in TV series nog wel eens ziet) kwam even ter sprake, maar daar gaf niemand wat om. Het idee dat er vlak naast je een vreemde staat met een vuurwapen vonden ze geen prettige gedachte.

Ook ging het gesprek verder over de culturele verschillen tussen Californië en het Zuiden van Amerika. Dominics familie vindt dat ze maar soft geworden is in Californië omdat ze de lol van een geweer afschieten niet meer zo inziet. Toen mijn collega uit Georgia zijn vader een mailtje stuurde over het voorkomen van het uitsterven van ijsberen in Alaska, mailde die terug dat hij met zulke ideeën niet thuis hoefde te komen.

Interessant is ook dat mijn collega's dit soort verschillen weglachen. De verschillen zijn er nou eenmaal en daar kan je iemand die in een andere omgeving leeft niet persoonlijk op aankijken. Er werd niet geoordeeld.