Lang weekend

Het is zeven uur en ik sluit mijn werkdag en -week af. Vandaag heb ik thuisgewerkt en net zoals aan het einde van elke vrijdag was mijn laatste taak het invullen van mijn uren. Ik moet precies bijhouden wat ik de hele dag doe en hoe lang, maar dat was in Nederland ook al het geval. Normaal hou ik op een briefje bij hoe ik mijn tijd besteed, maar door de twee concerten en het tandartsbezoek kwam er dat deze week niet van. Het was dus een hele uitzoekklus om te achterhalen wat ik gedaan heb.

Nog even mijn mail checken voordat ik de PC uitzet, maar er is niets meer binnengekomen het afgelopen uur. Dat is ongebruikelijk; zelfs voor een vrijdagavond. Vanavond begint een extra lang weekend: vier dagen vrij! Omdat de 4th of July op dinsdag valt, hoeven we maandag ook niet te werken. Veel mensen nemen de hele week vrij voor een vakantie. Voor het geval iemand het niet weet: op 4 juli vieren de Amerikanen Onafhankelijkheidsdag (Independence Day), een beetje te vergelijken met onze Koninginnedag, vind ik.

Overigens is hier het nieuws over de kabinetscrisis ook doorgedrongen... Ik het gisteren al via sms, IM en per telefoon doorgekregen! Sorry dat ik het zeg, maar van deze afstand komt het allemaal heel amateuristisch over.

Tandarts

Vandaag was ik voor het eerst bij de tandarts voor een halfjaarlijkse controle. Cindy had een goeie in de Castro gevonden. Op de eerste indruk afgaande, schat ik dat iedereen in de praktijk homo is: de receptionist, de mondhygeniste en de tandarts. De praktijk had een huiskamergevoel, met een bankstel in de wachtruimte en vloerbedekking in alle praktijkruimtes.

Voor de eerste afspraak hadden ze anderhalf uur nodig. Eerst moest ik een formulier invullen en daarna werden er röntgen-foto's van mijn tanden gemaakt. Niet een of twee, maar achttien. Ik bleek twee gaatjes te hebben. Ik moet dus nog een keer terug en zal dan foto's maken.

Terwijl de röntgen-foto's ontwikkeld werden, kon ik een tijdschrift lezen of TV kijken vanuit de tandartsstoel... de afstandsbediening werd bij me neergelegd. De hele sfeer zorgde ervoor dat ik nog nooit zo relaxt bij de tandarts ben geweest als vandaag!

Gisteren trouwens niet geblogd omdat ik weer naar een concert ben geweest en na middernacht thuis was. Deze keer van de Goo Goo Dolls en Counting Crows in Mountain View. Daar is een groot openlucht theater, vlakbij het hoofdkantoor van Google. Andere koek dan de vorige twee concerten bij villa's en wijngaarden... We waren met vijf collega's, waarvan twee nieuwe die van het bureau komen dat Edelman heeft overgenomen.

Curfew

Een concert in Amerika heeft een 'curfew', letterlijk betekent avondklok, in dit geval is het een eindtijd van een concert waar niet overheen gegaan mag worden. Vanavond bij een optredenvan Damien Rice was de curfew om half elf. Toen werd de stekker eruit getrokken - de volumeknop werd letterlijk op nul gedraaid.

Aan het begin van zijn toegift sloeg Damien, een Ier, twee volle glazen wijn achterover en kreeg er vervolgens steeds meer zin in. De toegift duurde wat langer dan gepland en halverwege een nummer hield het geluid op en was het concert over.

Het was een geweldig optreden - wat is die man goed! De setting was ook perfect: te midden van wijngaarden bij een oud wijnhuis op een berg. Vanaf de plek waar je eten en drinken kon kopen had je een prachig uitzicht over Silicon Vallley - heel veel lichtjes in het donker.

Voetbal

Omdat Cindy aan een opdracht voor een klant uit Nederland moest werken, gingen we niet naar de Parade en besloot ik Nederland-Portugal in een kroeg te gaan kijken. Het kriebelte toch te veel, dus in The Mad Dog in the Fog heb ik de afgang gezien. Daar waren zowel Nederlanders als Potugezen, dus er werd na afloop toch gejuichd.

Hier zal niet lang nagepraat worden over het vals spel en de partijdige scheids. Zodra ik de kroeg uitstapt, was ik weer in de 'normale' wereld. De meeste mensen op straat hebben geen flauw benul van de wedstrijd.

Ik ging nog even naar Macy's en de Gap om iets te ruilen en kwam langs de feesten bij Civic Center - zeg maar het wat de Stopera in Amsterdam is. Toch maar even Cindy gebeld om te horen of ze al klaar was met haar werk en zin had om alsnog even de Gay Pride sfeer op te snuiven.

Drie kwartier later liepen we over het terrein vol kraampjes en podia. Dit keer was het terrein door hekken afgezet, dus er was nu wel alcohol te koop. Naast de kraampjes met eten en van bedrijven om iets te promoten, zie je bij homo-events in Amerika ook veel actiegroepen vertegenwoordigd. Naast de voor de hand liggende zoals voor gelijke rechten van homo's zijn er ook allerlei andere, zoals voor de legalisatie van cannabis en tegen de bio-industrie.

Om zeven uur was het afgelopen en liepen we terug naar mijn auto. Thuis nog even gebarbequed met de nieuwe gasgril. Ik denk dat ik zal slapen als een roos na deze volle dag.

Gay Pride

Het is Gay Pride weekend in San Francisco.

Op zaterdagavond is altijd de Dyke March. Daarvoor verzamelen vrouwen zich 's middags in Mission Dolores Park. Een paar jaar geleden was ik er ook bij, omdat ik voor mijn werk op dat moment hier was. Toen was het nog niet zo groot van opzet, maar toen we rond vijf uur in het park aankwamen was het enorm druk. Veel meer mensen dan paar jaar geleden. Het was zonnig, dus heerlijk weer om in het park te zitten en naar muziek te luisteren (er was een podium met allerlei acts) en mensen te kijken. Op zo'n dag kijk je je ogen uit...

In Nederland zou je bij zo'n evenement Heineken-kraampjes zien, maar hier waren alleen wat straatventers met water. Je mag in Amerika niet in het openbaar drinken en je moet sowieso minimaal 21 zijn om alcohol te nuttigen. Iedereen had dus bier van huis meegenomen, of ging dat bij de dichtsbijzijnde slijter kopen.

De mars begon on zeven uur, aangevoerd door de 'dykes on bikes' en gevolgd door een stoet van vrouwen die door mensen aan de kant werden aangemoedigd. Deze mars heeft een serieuzer karakter can de Parade die vandaag plaatst vindt. Bij allebei gaat het erom dat je laat zien dat je homo of lesbish bent, en om het vergroten van tolleratntie. Bij de Dyke March zie je ook vrouwen een politiek statement maken door topless te lopen. Daar kun je normaal gesproken voor gearresteerd worden, als vrouw zijnde.

De mars eindigde in de Castro, waar een groot straatfeest plaatsvond. Een feest voor iedereen: mannen, vrouwen en alles ertussenin - homo, hetero en alles ertussenin!


Mission Dolores Park vol mensen (vooral vrouwen) met San Francisco in de mist op de achtergrond.

Een van de meer opvallende acts....

Tijdens de Dyke March

Straatfeest.

Uitzicht op Castro Street gisteravond.

Smog

De afgelopen dagen is het hier boven de honderd graden geweest. In Fahrenheit natuurlijik, dat is ruim 37 graden in Celcius. Het weerbericht op televisie eindigt met een update over het niveau van pollen in de lucht voor mensen met hooikoorts en een overzicht van de luchtkwaliteit in de Bay Area.

Door de hoge temperaturen is de luchtkwaliteit nu slecht en hangt er smog. Als ik 's ochtends over Highway 280 rijd, kijk ik uit over Silicon Valley en zie ik de smog hangen. Op de foto ziet het eruit als een zonsopkomst, maar de gele gloed is in werkelijkheid smog.

Om de vervuiling zoveel mogelijk in te perken, worden de extreem warme dagen uitgeroepen tot 'Spare the Air Day'. Vandaag en gisteren waren spare the air days. Het openbaar vervoer (Bart, Muni, Caltrain) is dan gratis.

Joe Jackson

Gisteravond naar een concert van Joe Jackson geweest. Hij speelde in de tuin van Villa Montalvo. Er zijn veel openlucht concerten in de zomer en dat lijkt ook de tijd te zijn wanneer de meeste bands op tour gaan.

Villa Montalvo is niet een doorsnee plek voor een concert - het is net een beetje sjieker dan normaal. Je kunt er bijvoorbeeld vooraf culinair dineren en ook voor de gewone bezoeker is er meer te krijgen dan de standaard hamburger an hotdog - het menu en de wijnkaart uitgebreid. De Lexus-dealer uit de buurt had gisteren een paar auto's uitgestald. Ik heb nog even naar de Lexus cabrio gekeken... die heeft een hard dak dat electrisch opengaat. Als ik die wil rijden, moet ik nog even doorsparen!

Wij hadden een deken meegenomen, want we hadden geen reserveerde plekken. Bij de meeste concerten in Amerika zit iedereen, het maakt niet uit wat voor muziek het is. Wij vonden een plekje aan de rand. Het heeft wel iets om onder de bomen naar een optreden te luisteren.

Wedstrijd

Nederlanders in Silicon Valley kunnen terecht bij Rudy's pub in Palo Alto voor de wedstrijden van Oranje. Die tegen Argentinie vandaag was om 12 uur onze tijd en Palo Alto ligt naast Mountain View... drie keer raden waar ik was tijdens de lunch vandaag.

Bij Rudy's hebben ze een groot scherm en de sfeer zat er goed in toen ik tegen half een binnen kwam. De meeste mensen waren in oranje - een heel onwerkelijke situatie. Zodra ik naar buiten ging om terug naar kantoor te gaan was ik weer in de werkelijkheid. Het was vandaag trouwens extreen warm - 39 graden.

Technologie in restaurants

Met met een collega had ik het over het gebruik draadloze technologie en handheld computers in restaurants. Steeds meer restaurants gebruiken handhelds in plaats van schrijfblokjes... althans dat laten de statestieken zien, want ik heb het hier nog niet gezien. Misschien vanwege het soort restaurants waar wij heen gaan.

We bespraken wat voor soort restaurants het eerste dat soort apparaten zouden gebruiken. Naast 'hip en trendy' dachten we aan grotere restaurants. Mijn collega omschreef het als 'high volume' restaurants waar je niet kunt reserveren. Waar het gaat om op een avond zo vaak mogelijk een tafel te vullen om zoveel mogelijk omzet te draaien. Een heel ander concept dan een avondje uit eten gaan...

Je komt binnen, zegt je naam een vertelt met hoeveel mensen je bent, b.v. 'Christel, party of four'. Meestal wordt je naam binnen een kwartier omgeroepen - in populaire teneten moet je wel eens langer wachten. Tegenwoordig zie je ook vaak dat je een apparaatje met een lampje eron meekrijgt. Als je aan de buurt bent gaan er nog veel lampjes aan en begint het ding te trillen. Dan is er een tafel voor je.

Reparatie

Voordat ik bij Jack's Auto Top was, raakte de tape op mijn dak al los. Gelukkig wist Chuck, de nieuwe eigenaar van de zaak, van wanten. Hij heeft mijn dak profosorisch gemaakt door een stuk canvas tegen de binnenkant te lijmen. Hij gaf me ook een prijsopgave waarmee ik naar de verzekering kan gaan.

Ik hoefde niets af te rekenen voor de tijdelijke reparatie en Chuck leek goed te weten wat hij moest doen. Ik ben blij dat ik 'm gevonden heb.

De zaak had ik nooit gevonden als ik er niet naar verwezen was. Gevestigd op een industrieterreintje met meer garagebedrijven. Bij Jack's stonden allerlei oude Amerikaanse auto's waar ze nieuwe stoelen in het het maken waren. Alles zag er prima uit. Hopelijk mijn nieuwe dak binnenkort ook...

Terwijl Chuck het dak stond te lijmen stond de telefoon niet stil. De werkweek is weer begonnen!

Rainbow Grocery

In San Francisco is een supermarkt die anders is dan andere: de Rainbow Grocery Store. Iedereen hier kent deze winkel, ook al is er maar een vestiging. De winkel is gehuisvest in een pand dat eruit ziet als een opslagloods, er zijn gewoon schappen in gezet en er is niets aan gedaan om het mooi te maken.

Het is in veel opzichten een groot reformhuis met voornamelijk biologische producten. Dingen als rijst, noten, bonen en cornflakes hebben ze in bakken staan, waar je wat je nodig hebt in een zakje kunt scheppen. Alle medewerkers zijn mede-eigenaar en de zaak wordt gerund als een cooperatie. Hier kom je dan ook nog echte hippies tegen.

Het is een van mijn favoriete winkels omdat je er zoveel lekkere dingen kunt kopen. Ze hebben bijvoorbeeld een uitgebreide kaasselectie en heerlijk verse kant-en-klaarmaaltijden. Voor dat soort dingen hoef je niet bij Safeway aan te komen. Vandaag hebben we er een paar stukjes kaas gekocht, waaronder een stuke oude kaas. Als dit soort winkels hier niet waren, zou ik waarschijnlijk veel meer uit Nederland missen... Da's echt het voordeel van in San Francisco wonen, in plaats van bijvoorbeeld in Kansas of Ohio.

Snee

Zaterdag verliep anders dan gedacht. We wilden naar de markt om groenten en fruit te kopen, maar toen we bij mijn auto kwamen zagen we dat er was ingebroken. Iemand had een flinke snee in het dak gemaakt en er vervolgens doorheen geklommen. Alles was overhoop gehaald, maar er bleek niets weg te zijn.

In plaats van shoppen moesten we bellen met de vezekering, de politie en een garage vinden. De politie legde uit dat we aangifte via internet of op het bureau konden doen, en dat op het bureau sneller zou zijn. Vervolgens de verzekering gebeld om te horen wat de procedure is. We kregen te horen dat we een nummer van de politieaangifte moesten doorgeven een prijsopgave van een garage voordat we het dak laten repareren.

Omdat ik mijn auto niet bij een Toyota-dealer gekocht heb, moest ik op zoek naar een garage. Elke dealer verwees me naar een 'auto body shop'. Veel merkdealers doen alleen onderhoud aan auto's en voor schades is het gebruikelijk om een schadeherstelbedrijf te gaan. Maar ook bij de auto body shops was ik niet aan het goede adres en werd ik verder dooverwezen naar stoffeerbedrijven. Ik heb er diversse gesproken en kwam uiteindelijk bij Jack's Auto Top. De man aan de lijn wist waar hij het over had en klonk betrouwbaar. Daar ga ik maandag langs voor een prijsopgave. Zaterdagmiddag waren al dit soort bedrijven gesloten en niemand kon een indicatie van de kosten een de telefoon geven.

Vervolgens naar het politiebureau. Het dichtsbijzijnde bureau bleek in Ingleside, een wijk aan de zuidrand van San Fancisco, voor ons nieuw terein. Natuurlijk wapperde Amerikaanse vlag buiten.

Meteen bij binnenkomst in de hal was een loket waar ik geholpen werd. Ik hoede maar een paar vragen te beantwoorden, terwijl de agent een formulier invulde. Ik kreeg alleen een klein briefje mee, een soort bonnetje met daarop aangevinkt waarvan ik aangifte gedaan had, een nummer voor de aangifte en een nummer van de agent die me geholpen had. Binnen tien minuten stonden we weer buiten.
Op het parkeerterein hebben we het gat met tape aan elkaar geplakt. Zo rijd ik de komend dagen rond. De rest van de dag hebben we er niet door laten verpesten. We zijn alsnog naar de markt geweest en ook nog even naar de mall. 's Avonds gezellig wat gedronken met Frederieke.

Virus

Ik kwam net onder de douche uit toen om kwart over zeven de telefoon ging; het was een klant. De hele week werken we al een een persbericht over een nieuw virus dat vanochtend verzonden werd. Toen ik gebeld werd was het bericht al weg, want persberichten worden hier via newswires verstuurd, in dit geval PR Newswire. Mijn collega had het bericht gisteravond aangemeld en om 5 uur vanochtend stond het op de wire, want dat is 8 uur aan de oostkust.

De klant belde om te zeggen dat er nieuwe feiten waren gevonden en het bericht daarom aangepast moest worden. Het ging namelijk om de ontdekking van een virus door het onderzoeksteam van een van mijn klanten en het virus bleek zich toch iets anders te gebdragen dan eerder gedacht. Het virus, een worm, verspreidt zich via Orkut, een online community van Google. Vanmiddag had ik dan ook iemand van corporate communicatie van Google aan de lijn en in de ochtende begeleide ik een interview met een journalist van Associated Press. Al met al was ik er de hele dag zoet mee. Met dit soort crisis-achtige situaties had ik in Nederland wel vaker te maken, maar zijn hier nog niet zo vaak voor gekomen. Ondanks dat vandaag best spannend was, kwam alles ook heel bekend voor.

Omdat de ontwikkelingen elkaar vanochtend vroeg snel opvolgenden, besloot ik te wachten met naar kantoor rijden. De eerste twee uur was ik thuis en dat kwam mooi uit, want oranje speelde om 9 uur. Ik heb helaas niet de hele wedstrijd kunnen zien, maar de goals van Van Nistelrooij heb ik mooi meegepikt. Ander voordeel van later naar kantoor gaan was dat het warm genoeg was om met dak open te rijden. Toen ik op om elf uur op kantoor kwam, was het al 30 graden in Mountain View.

Aardbevinkje

Verschillende collega's werden vanochtend om half zes wakker vanwege een lichte aardbeving. Ik sliep lekker door heb niets gemerkt. De beving was ten zuiden van San Jose, bijna 150 kilometer van San Francisco vandaan en volgens de berichten nauwelijks voelbaar bij ons. Toch raar dat mensen in mijn omgeving het wel gevoeld hebben.

Banken

Cindy's eerste werkdag zit erop en is goed bevallen. Haar werk is in downtown San Francisco, in een wijk die de Financial District heet. Als je er bent, heb je zo door waar de naam vandaan komt, want in elk gebouw dat je er ziet is een bank gevestigd.

De afgelopen dagen waren weer erg druk voor mij. Ik was te laat thuis om nog te bloggen...

Opdracht

Morgen begint Cindy aan een opdracht bij de Federal Reserve Bank. Gisteren kreeg ze een telefoontje met de vraag of ze morgen kan beginnen. De eerste Amerikaans opdrachtgever! De klus is in de stad, dus ze gaat dagelijks Bart nemen. De komende twee maanden werkt ze fulltime. Ben benieuwd hoe dat bevalt... voor ons allebei.

Barbecue

Cindy's vader wilde ons al een tijd een nieuwe babreque geven. Nu we hier wonen, vindt hij dat we een gasbarbeque nodig hebben zodat we vaak en makkelijk iets op de gril kunnen gooien. Daarom gingen Cindy en haar vader vanochtend naar Home Depot, zeg maar de Praxis van Amerika, en Target om er een uit te zoeken. Ze kwamen met een grote doos thuis - de barbeque zelf heb ik nog niet gezien, want die moet nog in elkaar gezet worden., maar ik denk dat we binnenkort wel gegrilde kip of hamburgers zullen eten.

Zojuist ben ik thuis gekomen van een borrel in Cupertino, georganiseerd door WhizPR, een Nederlands PR bureau, waar ik gisteren voor uitgenodigd werd. Ze waren er met een groep Nederlandse journalisten om een aantal bedrijven hier in Silicon Valley te bezoeken. Daarnaast hadden ze ook een aantal Nederlanders die hier wonen uitgenodigd, allemaal werkzaam voor of bij IT bedrijven, dus volop ervaringen om uit te wisselen. Natuurlijk was een van de gespreksonderwerpen het WK. De meesten waren om vroeg opgestaan om om 6 uur vanochtend de eerste wedstrijd van oranje te zien. Ik denk dat ik Nederland voor het eerst in de kwart-finale zie spelen.

Het was een gezellige avond - leuk om oude bekenden te zien en om nieuwe mensen te ontmoeten. Op zo'n avond lijkt Nederland heel dichtbij.

Fietsen

Voor Cindy's verjaardag zijn we vandaag over de Golden Gate Bridge gefietst. We namen Bart, met fiets en al, naar Embarcadero aan de rand van San Francisco. Van daar was het ruim een half uur fietsen naar de brug. Het was fris, mistig en er stond een stevige wind, maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden ons erop gekleed. Eenmaal aan de andere kant klaarde het al snel op. Als je een paar kilometer van San Francisco bent, of het noord, zuid of west is, is het al snel tien graden warmer dan in de stad. In Sausalito, het eerste plaatsje aan de andere kant van de brug hebben we heerlijk aan het water geluncht. Sausalito is een plaatsje met veel kleine winkeltjes, galleries en restaurants. Er komen veel toeristen en dagjesmensen en wij waren niet de enigen op de fiets.

Het gebied ten noorden van San Francisco staat bekend om zijn fietsmogelijkheden. Je hebt zelfs bordjes die verschillende fietsroutes aangeven. De meeste mensen hier hebben een racefiets of een ander sportief model. Bijna iedereen heeft een fietshelm, mede omdat automobilisten niet gewend zijn aan fieters op de weg. Ik heb in ieder geval gemerkt dat niemand hier gewend is een fietsbel te horem, ik werd totaal genegeerd elke keer als ik mijn bel gebruikte.

Onderweg moesten we een paar keer stoppen, omdat de telefoon ging. Op de foto is Cindy aan de lijn met Edith die haar belde om te feliciteren.

Onze rit eindigde in Tiburon, waar we de veerpond naar San Francisco namen, nadat we in een uur dit stadje verkend hadden. We kwamen langs een wijnproeflokaal, met een bord voor de deur waarop stond dat je er gratis wijn kon proeven. Alsof ze het er speciaal voor ons neergezet hadden. We dachten net op tijd weer aan de veerboot die we om zes uur wilden nemen.








Op de boot was te zien dat heel wat mensen met de fiets waren gekomen. Bijna een Nederlands tafereel...

Lulu

Cindy's verjaardag vierden we in Resturant Lulu. Daar hadden we inmiddels zo veel van gehoord. Steeds als we iemand om tips om uit eten te gaan vroegen, zat Lulu bij de aanbevelingen.

Het eten was lekker en de wijnkaart erg uitgebreid, maar het meest bijzondere van Lulu vond ik dat het eten zo wordt opgediend dat iedereen alle gerechten deelt. Het was een toffe avond.

Taxi

Zojuist een taxi gebeld om zo uit eten te gaan voor Cindy's verjaardag (die is morgen). Ik hoef alleen het nummer te draaien en een 1 in te toetsen om opgehaald te worden. De telefoon wordt door een computer beantwoord en vraagt of ik bij opgehaald wil worden op mijn thuisadres. Dat bevestig ik met 1. Over een minuut of tien zijn ze hier. Dan gaat mijn telefoon en verteld de computer me dat de taxi gearriveerd is.

Cindy's ouders zijn ook gekomen, dus we gaan zo met z'n vieren uit eten.

Nieuw kantoor

Een cubicle valt best mee. Officieel zijn we nog niet verhuisd, maar we kunnen nu al af en toe in het kantoor in San Mateo werken en dat heb ik gisteren gedaan. Het beviel goed. 's Ochtends was het erg rustig en kon ik lekker doorwerken. Er is net een nieuw deel bij het kantoor gestrokken, waardoor het allemaal nog nieuw en leeg is. Omdat de rest van mijn directe collega's er niet waren, werd ik minder vaak dan normaal onderbroken. Dat duurde tot de lunch, want daarna had ik allerei gesprekken en besprekingen met nieuwe collega's. Ben met Todd en Greg gaan lunchen bij een burgertent om ervaringen uit te wisselen. We werken voor klanten in dezelfde sector. Ook met een van de oprichters van A&R gesproken, Zelda, zij is nu hoofd PZ en met een oud-collega van Edelman die een paar jaar gelden bij A&R was gaan werken. Wij deelden een klant, ik in Nederland en hij in Silicon Valley, maar onmoetten elkaar pas afgelopen week tijdens de borrel.

Vanochtend was ik met Pam bij een new business gesprek. Weer een internet start-up. Erg leuk, maar ik ben benieuwd of het wat wordt. De CEO van het bedrijf had een grote keten boekwinkels die hij een aantal jaren geleden verkocht heeft. Ik zat dus aan tafel met een multimiljonair... misschien wel een biljonair. Het was hem niet aan te zien - hij zag er heel gewoon uit. ;-)

Referenda

Niet alleen de Democraten stemmen vandaag voor hun gouveneurskandidaat, er zijn ook allerlei referenda. Er is er een voor heel Californie en diverse locale referenda. Zo stemden de Californiers vandaag voor of tegen Voorstel 82, hier Proposition 82 of Prop 82 genoemd, waar veel om te doen is. Het is een voorstel om pre-school, de kleuterschool, voor alle kinderen vanaf 4 jaar toegankelijk te maken. Pre-school is nu optioneel en veel gezinnen kunnen het niet betalen. Om alle kinderen gelijk te stellen is een belastingverhoging nodig...

Er zijn ook referenda op lokaal niveau. In San Francisco speelt onder ander Prop A, een voorstel om het aantal moorden terug te dringen. Onderdeel van het plan is om een commissie in te stellen, en geld te steken in afkickprogramma's en werktraining. Nogal omstreden hier.

Ook in zeven andere staten wordt vandaag gekozen, maar daar hoor je hier nauwelijks iets over.

Retourzending

Laatst had ik een aantal bikini's via de website van Victoria's Secret besteld. Zwemkleding is niet in hun winkels te koop, en ze geven 90 dagen om te ruilen. Ik durfde het daarom wel aan om er wat meer te bestellen dan ik nodig heb om een paar verschillende te kunnen aanpassen. Gelukkig zat er een bij die paste. Ik hoefde daarom alleen de doos weer dicht te maken en de meegeleverde adressticker erop te plakken. Tijdens de lunch heb ik een doosje bij The UPS Store afgegeven - UPS heeft hier zijn eigen postkantoorachtige vestigingen.

Sinds de bestelling heeft Victoria's Secret mijn adres en sturen ze me catalogi. Niet af en toe, maar elke week! Daar heb ik maar even over gebeld, want die gingen direct bij het oud papier.

Gouveneurskandidaten

Morgen stemmen de Democraten in Californie voor hun gouveneurskandidaat. Ze bepalen dan wie de strijd aangaat met Arnold Schwarzenegger, de huidige Republikeinse gouveneur van deze staat: Phil Angelides of Steve Westly.

Deze voorverkiezing kan je niet ontgaan. Alleen al op TV barst het van de commercials van deze twee. Ik weet nu dat Phil vier dochters heeft en dat Steve een hoge pief bij eBay was. De eerste weken waren de spotjes vriendelijk, maar een week of twee geleden sloeg dat ineens om en werd het moddergooien. Ineens waren de spotjes over Phil Angelides niet meer van hem, maar van Westly en vice versa. Beschuldigingen over corruptie vloegen heen en weer, terwijl allebei aan het begin van de campagne beloofd hadden het netjes te houden.

Omdat beide heren Democraat zijn, zijn de verschillen in standpunten niet erg groot. Ze zijn allebei voor een beter milieu, abortie beter onderwijs en homohuwlijk. We zullen morgen weten wie het tegen Schwarzenegger gaat opnemen.

In de slipstream van de gouveneursverkiezingen, vinden er ook allerlei andere verkiezingen plaats voor posities zoals procureur generaal, de minister van financien of de 'insurance commissioner' hoofd van een departement dat toezicht houdt op verzekeraars.

Straatfeest

We namen vanmiddag de bus naar Union Street in Cow Hollow, een wijk in het noordelijk deel van San Francisco. Voor het eerst met een muni, zoals hier de bussen en trolleybussen genoemd worden. Aan het einde van onze straat is een halte waar lijn 14 en 49 stoppen. Cindy had uitgevonden dat we met lijn 49 bij Union Street zouden komen.

We betaalden $1.50 per persoon voor een kaartje. Het duurde even voordat we door hadden dat de hele voorste helft van de bus gereseveerd is voor bejaarden en gehancicapten. Na een aantal keer opstaan verhuisden we naar de achterste helft van de bus. Je ziet hier veel meer oudere mensen in de bus dan in Nederland. In de bus was ook duidelijk te zien dat San Francisco echt een smeltkroes is.

In Union Street was het druk - dit weekend vindt er een straatfeest plaats. De straat was afgezet en er waren allerlei tentjes en kraampjes. Minimaal een kwart van de kraampjes verkochten sieraden en een bijna even groot deel had schilderkunst of foto's te koop.

Natuurlijk was er van alles te eten en te drinken. Groot verschil met Nederland, is dat je niet zomaar een biertje kan drinken. Daarvoor waren een aantal delen met hekje afgezet die ze hier 'biergarden' noemen (er lag kunstgras op de grond). Bij de ingang staat iemand te controleren of iedereen die binnengaat minimaal 21 is. Eenmaal binnen mag je bier of wijn bestellen, maar dat moet je wel binnen de hekjes opdrinken, want je mag hier niet in het openbaar alcohol drinken. Daarom zie je in Amerikaanse films of series dat als mensen op straat drinken, ze een papier zak om een fles op blikje hebben. Overigens zijn het meestal daklozen die je op die manier ziet.

Ook het bedrijfsleven maakte van de drukte gebruik. Bij heel wat kraampjes kon je gratis iets proeven of een proefpakket meenemen. Er is een nieuw knalrose energy-drankje zonder suiker voor meiden 'Go Girl', rijstcrackers met kaneelsmaak, floss gemaakt van goretex met mintsmaak, en ga zo maar door. Ook de politie had een standje, waar je T-shirts en sweater kon kopen met politielogo erop. Cindy legde uit dat dat een manier is voor de politie om extra geld in te zamelen.

Niet verassend dat ook de politiek vertegenwoordigd was... in ieder geval de Republikeinen - de Democraten heb ik niet gezien. Wellicht zegt het iets over de buurt? Ik had het idee dat het yuppie-gehalte in Cow Hollow hoger is dan in Bernal Heights...

Van alles

Een kort relaas van gisteren - een typische zaterdag in San Francisco (althans voor ons). Zo'n dag waarop we van alles moeten doen, maar ondertussen ook van de dag kunnen genieten.

Zaterdagochtend:
- Ontbijt met vers fruit en cereal in de zon op ons balkon
- Douchen en aankleden
- Auto laten wassen terwijl we in de zon wachten (ja, heel decadent)
- Naar Sports Basement om een bal te ruilen en een sportbroekje te vinden (niet gevonden...)

Tegen0ver Sports Basement zagen we een terasje dat er uitnodigend uitzag en we hadden inmiddels ook honger. Het deed erg Europees aan, sowieso omdat je hier niet veel terasjes ziet, maar de Chimay-parasols hielpen ook. Het tentje, Couleur Cafe, bleek helemaal gerund door Fransen, allemaal met autentiek accent. Erg grappig dat je je in San Francisco even in Frankrijk kunt wanen... of eigenlijk in elk land van de wereld. Ik kon het ook niet laten om een heerlijk Belgisch biertje te bestellen.

Na de lunch:
- Verder geshopt bij Ross, waar ik wel een sportbroekje vond voor slechts 10 dollar.
- Naar de kapper. Ik heb een fantastische kapper gevonden, waar ik helemaal blij mee ben.
- Naar de sportschool
- Even langs de supermarkt voor een paar boodschappen
- Thuis douchen en op pad naar Cortland Avenue
- Hapje gegeten bij Liberty Café
- Biertje gedronken bij Wild Side West. We ontdekten dat er nog een hele tuin achter het pand is met allerlei zitjes. We gingen zitten bij iemand die gitaar zat te spelen. Met allerlei mensen gekletst. Erg gezellig en typisch Wild Side West.

Foreign Cinema

Vanavond zijn we gaan eten met Frederieke (een Nederlandse die hier ongeveer net zo lang woont als wij) en Debbie (haar vriendin die uit Nederland over is). We hadden afgesproken zij Foreign Cinema, een hippe tent in The Mission waar je heerlijk kunt eten. We kregen een tafeltje op het balkon, waar we overzicht hadden over de hele zaak.

Debbie merkte op dat ze de bediening in veel restaurants hier als 'over the top' ervaart. Over komen constant checken of alles wel okay is en de waterglazen worden om de haverklap bijgevuld. Vanavond viel het mee... maar het valt mij eigenlijk niet eens meer op als iets wat anders is en ik stoor me er ook niet aan. Vanavond was de ober gewoon vriendelijk en gaf ons alle tijd. Het was ook erg gezellig.

Na thuiskomst nog even de webcam aangezet om mijn nichtjes, Meike en Aniek, te zien. Die worden maandag vier jaar en ik had kadootjes opgestuurd - ik was naar de Disney Store gegaan voor Barbie-achtige poppen van Sneeuwitje en Assepoester. Die hebben ze live voor de webcam uitgepakt en vielen gelukkig in de smaak. Zo ben ik er toch een beetje bij...

Borrel

Vanmiddag ons nieuwe kantoor gezien en zo'n tachtig nieuwe collega's ontmoet. Daarvan heb ik er veel gesproken tijdens de borrel die georganiseerd was. Amerikanen hebben er geen moeite mee zich aan je voor te stellen en een gesprek aan te knopen. De meest gestelde vraag was: "Voor welke klanten werk jij?" Bij A&R werken ze onder andere voor Adobe, Palm en Mozilla. De sfeer was goed, want iedereen heeft er zin in om samen te gaan.

We kregen ook een rondleiding door het pand. Het is een kantoor vol licht vlak bij het centrum van San Mateo met allerlei winkels en restaurants in de buurt. Er zijn geen kamers; iedereen heeft een cubicle, inclusief de hoogste baas. Dat zal voor mij wel even wennen zijn, want ik heb nog nooit in een cubicle gewerkt. Wat in ieder geval een groot voordeel is, is dat ik in 25 minuten thuis ben! In july gaan we verhuizen...

Na de borrel ging ik nog even naar de sportschool, want 24 Hour Fitness heeft ook in San Mateo een vestiging... op twee minuten rijden van het kantoor.