Cinco de Mayo
Een volle dag is achter de rug - een dag van contrasten. We zijn net thuis - vanavond hadden we met John afgesproken. Hij mailde dat ie met vrienden bij Metro had afgesproken en of we ook zin hadden om te komen. Gelukkig had ik mijn laatste afspraak vandaag in de stad (weer eens in een koffieshop)en konden we er op tijd zijn. Het was erg gezellig en het was gewoon tof om zo spontaan af te spreken. John werkt bij een ander PR bureau, dus het eerste deel van het gesprek ging over PR. Daarna hebben we het over van alles en nog wat gehad. Ik ken hem omdat we ooit voor dezelfde klant hebben gewerkt - ik in Nederland en hij hier in de VS. Per toeval was ik hem tegengekomen bij een concert en sindsdien contact gehouden.
De meeste mensen dronken magarita's, maar ik hou alleen van strawberry magarita's en die hadden ze niet dus ik hield het op een mai tai. Waarom magarita's? Omdat het vandaag 5 mei is, oftewel 'Cinco de Mayo', de Mexicaanse nationale feestdag die ook hier al sinds jaar en dag gevierd wordt. Ik weet er niet veel van, behalve dat Mexico zich onafhankelijk heeft gemaakt can Spanje op die dag en dat het voor veel Amerikanen het een excuus is om dronken te worden. Ik heb het bij één drankje gehouden, maar die ene mai tai hakte er goed in.
De dag begon heel anders - vanochtend heb ik voor het eerst meegemaakt dat iemand ontslagen werd. De medewerker in kwestie zat nog in zijn proefperiode, dus net als in Nederland kun je dan zonder opgaaf van reden de arbeidsrelatie verbreken. In dit geval zijn er heel wat gesprekken aan vooraf gegaan, maar uiteindelijk was de conclusie dat het niet ging werken. Ik was bij het gesprek omdat ik met de betreffende persoon samenwerk, maar ik ben niet zijn manager dus ik hoefde niet het woord te voeren. Ik vond dat het allemaal heel netjes ging, alleen was het gesprek niet aangekondigd bij de medewerker. Hem werd gevraag om in het kantoor van zijn manager te komen en daar kreeg hij te horen dat besloten was om niet verder te gaan met hem. Hij had gelegenheid om vragen te stellen, alles werd netjes afgehandeld en er was gezorgd dat zij alles meekreeg waar hij recht op heeft (salaris, compensatie voor vakantiedagen, onkosten, overgangsregelingen voor vezekering en mogelijkheid om een uitkering aan te vragen), maar daarna vertrok hij.
2 opmerkingen:
Je verhaal deed me denken aan de short short stories van Ernest Hemingway. Moet je zeker eens lezen (als je ze niet al kent). HG Jaap
Hi Jaap,
Je maakt me nieuwsgierig... ik heb nooit iets van Hemmigway gelezen, maar ik weet dat hij veel dronk... misschien is dat een verklaring want die ene mai tai hakte er flink in en ik was een beetje dronken toen ik het stukje schreef ;-)
Een reactie posten