Benzine

Als ik elke dag van de week op en neer naar kantoor rijdt, heb ik net niet genoeg aan een volle tank. Vanochtend moest ik weer tanken op weg naar het werk. Er zijn een aantal dingen die hier anders zijn. Zoals hoe de benzinetank open gaat. Naast de bestuurderstoel is een hendeltje waarmee met klepje van de benzinetank opengaat. Ik begin eraan te wennen om eran te denken voordat ik uitstap, maar het komt nog regelmatig voor dat ik de benzinedop eraf wil draaien en dan bedenk dat ik het deurtje nog moet openen.

Het was in Amerika altijd al gebruikelijk om te betalen voordat je tankt, maar tegenwoordig betaal je standaard aan de pomp met credit card of pinpas voordat je tankt. Elke pomp heeft een soort van pinautomaat - er is geen reden om aan de kassa te gaan betalen. De meeste benzinestations hebben ook niet een grote selectie met etenswaren en tijdschrijften zoals je in Nederland ziet.

Het uiteinde van de slurf siet er ook anders uit: er zit een rubber omhulsel omheen dat ervoor zorgt dat de gassen ook in de tank terecht komen, of in ieder geval niet in je longen. Je kunt hier ook nog steeds een via een palletje de bezine laten stromen zonder dat je de hendel ingeknepen moet houden.

De bezineprijs is in de afgelopen zes maanden enorm gestegen - als ik me goed herinner betaalden we in november nog $2,49 per gallon en nu zo'n $3,39. Een gallon is 3,6 liter, dus vergeleken met Nederland valt de prijs nog steeds mee. Amerikanen klagen steen en been, want zonder auto zijn ze nergens. Er was vooral een hoop te doen over de benzineprijs toen de driedollargrens bereikt werd.

Sinds we hier zijn is het me ook opgevallen dat er veel meer aandacht is voor bewust omgaan met energie. De Amerikanen zijn 'groen' aan het worden. Zo zijn hybride auto's hier erg populair - deze auto's rijden op benzine en een accu die door de benzinemotor wordt opgeladen als de auto stilstaat. Hierdoor is het benzineverbruik exreem laag. Vooral de Toyota Prius doet het goed, maar er zijn steeds mer merken die dit soort auto's maken.