Rustig aan

Het weekend is rustig begonnen. Gisteravond gingen we uit eten bij Aperto, een Italiaanse restaurantje in Potrero Hill. 'Tis maar een klein buurttentje dat we kennen omdat Jerry er om de hoek gewoond heeft. Jaren geleden aten we er voor het eerst, tijdens een vakantie, en sinds we hier wonen zijn we er al een keer of twee geweest. Het is net te ver om te lopen, maar de zelfgemaakte pasta's zijn er zo lekker dat het een kort autoritje wel waard is.

We kwamen er twee kennisen tegen - vrienden van vrienden die we wel eens op feestjes zijn tegengekomen. Erg grappig om te merken dat we al zover ingebrurgerd zijn in San Francisco dat we bekenden tegenkomen als we uit eten gaan.

Terwijl Cindy vanochtend weer ging hardlopen in Golden Gate Park, heb ik eindelijk onze belastingschuld over 2005 voldaan. De belastingdienst was er na tweeenhalf jaar eindelijk uit wat nog moesten betalen. Niet echt een fijn moment voor ons nu de dollar zo laag staat. Ik heb ook nog een brief naar UPC geschreven, mijn uren voor werk ingevuld en meer van dat soort administratief werk gedaan.

Vervolgens heb ik nog even met mijn broer en zijn twee zoontjes geskypet. De jongste, Yorrick, is gisteren twee geworden en hij had een hoop te vertellen, net als zijn broertje Abel van drieenhalf. Leuk om ze weer even te zien.