Kantoorpand

Om half tien moesten mijn collega Victoria ik bij een klant in de stad zijn. We hadden een uur van tevoren afgesproken in een koffieshop in de buurt, zoals hier gebruikelijk is, om nog even over onze presentatie te gaan. In koffieshops barst het altijd van de mensen met laptops. Ik werkte tot die tijd vanaf huis en nam Bart naar Montgomery Street, waar het kantoor van de klant gevestigd is, op de vijfde verdieping van een van de vele torenflats.

De lobby vol marmer en twaalf liften, in twee blokken van zes, om naar de verschillende verdiepingen te gaan. Toen we uit de lift stapten leek het er meer op dat we in een hotel waren dan in een kantoorgebouw vanwege de dikke vloerbedekking en de dichte deuren langs de smalle gangen. In zo'n omgeving is het weer helemaal duidelijk dat ik in Amerika ben.

Achter een van de vele deuren was het kantoor van onze klant - dat was weer een heel neutraal kantoor dat in principe overal kon zijn. Behalve dat er vergaderruimtes zonder ramen zijn. Als je zo'n ruimte binnenloopt gaat het licht automatisch aan. De staat Californie schrijft bedrijven verschillende energie besprende maatregelen voor, zoals bewegingssensoren in ruimtes zonder ramen.

De bespreking liep enorm uit. In plaats van twaalf uur, stonden we pas om half drie weer op straat. Toen ben ik maar weer naar huis gegaan om vandaar nog wat te werken en een conference call bij te wonen. Ik heb niet al te laat gewerkt, want rond zes uur kwam Frederieke langs. Ze bleef mee-eten; Cindy had zuurkool gemaakt.

Zojuist heb ik de foto's van het kerstfeest ontvangen... ik heb alsnog een foto van ons bij het stuk over het kerstfeest gezet.