Kerstfeest
Net als de meeste van mijn collega's ging ik gisteren rond vijf uur weg van werk, om me thuis om te kleden voor het kerstfeest. Je kon merken dat veel mensen er naar uitkeken, want er werd de laatste week veel over gepraat.
Op het feest waren waarschijnlijk zo'n 200 mensen: collega's met hun partner. Er was een buffet, waardoor iedereen de hele avond bleef staan en van het ene gesprek naar het andere liep. Het grootste deel van de avond kwam neer op korte kennismakingsgesprekjes met de partners van collega's.
Een paar dagen geleden had ik het er nog over met teamgenoten, dat het in Amerika zo belangrijk is om mensen hun naam te onthouden en dat ik gehoord had dat sommige medewerkers nervous waren over het feit dat ze niet alle collega's bij naam zouden weten. Mijn teamgenoten hadden ook nog wel een paar voorbeelden van situaties waarin ze iemands naam niet meer wisten en hoe verschikkelijk voor schut dat was.
De feestcommissie wist dit probleem te voorkomen door iedereen kleine naamplaatjes te geven. De commissie had ook een bijzonder locatie gezonden: een villa in de stad, niet ver van ons huis vandaan. We reden er in eerste instantie aan voorbij, want vanaf de straat was er niet van te zien. Je moest door een van de gebouwen aan de straatkant lopen, een garage, en vervolgens kwam je in een grote tuin met in het midden de Chenery House. Ook de mensen die al jaren in San Francisco wonen wisten niet van deze bijzondere plek.
Van binnen was het ook een geweldig gebouw. Een ontvangsthal met enorme trap naar boven en op de twwede verdieping, waar waar het feest plaatsvond, was een grote ruimte met allerlei kunst, van modern tot klassiek. Er hing onder andere een Nachtwacht op ware grootte, maar ook heel veel originelen. Op de eerste verdieping was ook een zwembad!
Bob Pritikin is de eigenaar en bewoner van het huis. Hij is een oud-reclameman en was daarnaast ook hoteleigenaar en zingende zaagspeler. Een echte levensgenieter die ook op het feest rondliep.
Op kosten van de zaak namen we een taxi... niet naar huis, maar naar Monica voor haar verjaardagsfeest. Twee feestjes op een avond was iets te veel van het goede. Vandaar dat ik er nu pas over schrijf ;-)
Op het feest waren waarschijnlijk zo'n 200 mensen: collega's met hun partner. Er was een buffet, waardoor iedereen de hele avond bleef staan en van het ene gesprek naar het andere liep. Het grootste deel van de avond kwam neer op korte kennismakingsgesprekjes met de partners van collega's.
Een paar dagen geleden had ik het er nog over met teamgenoten, dat het in Amerika zo belangrijk is om mensen hun naam te onthouden en dat ik gehoord had dat sommige medewerkers nervous waren over het feit dat ze niet alle collega's bij naam zouden weten. Mijn teamgenoten hadden ook nog wel een paar voorbeelden van situaties waarin ze iemands naam niet meer wisten en hoe verschikkelijk voor schut dat was.
De feestcommissie wist dit probleem te voorkomen door iedereen kleine naamplaatjes te geven. De commissie had ook een bijzonder locatie gezonden: een villa in de stad, niet ver van ons huis vandaan. We reden er in eerste instantie aan voorbij, want vanaf de straat was er niet van te zien. Je moest door een van de gebouwen aan de straatkant lopen, een garage, en vervolgens kwam je in een grote tuin met in het midden de Chenery House. Ook de mensen die al jaren in San Francisco wonen wisten niet van deze bijzondere plek.
Van binnen was het ook een geweldig gebouw. Een ontvangsthal met enorme trap naar boven en op de twwede verdieping, waar waar het feest plaatsvond, was een grote ruimte met allerlei kunst, van modern tot klassiek. Er hing onder andere een Nachtwacht op ware grootte, maar ook heel veel originelen. Op de eerste verdieping was ook een zwembad!
Bob Pritikin is de eigenaar en bewoner van het huis. Hij is een oud-reclameman en was daarnaast ook hoteleigenaar en zingende zaagspeler. Een echte levensgenieter die ook op het feest rondliep.
Op kosten van de zaak namen we een taxi... niet naar huis, maar naar Monica voor haar verjaardagsfeest. Twee feestjes op een avond was iets te veel van het goede. Vandaar dat ik er nu pas over schrijf ;-)
Collega's bij het buffet
Zwembad op de eerste verzieping.
Deze foto is door een professionele fotograaf gemaakt, die de hele avond heeft vastgelegd. Als je alle foto's (en alle colega's) wilt zien, kijk dan op Shutterfly. Wij staan op foto's 54, 65, 137 en 139.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten