5 mei

Om half drie had ik even tijd om pauze te nemen en even naar de kleermaker te rijden. Op de radio hoorde ik een documentaire over bevrijdingsdag in Nederland. Ik bleek voor het eerst een uitzending van de Nederlandse Wereldomroep te luisteren! Ze zenden uit op de zender van de publieke omroep van San Francisco die ik een tijdje ontdekt heb. Het is het kleinere en progerssievere zusje van KQED, dat ook al als progressief bekend staat.

Een van de items die ik hoorde ging over de oudsre nog optredende zanger van 104 die in Nederland optrad. Uit het bericht bleek dat de man nogal omsteden is in Nederland vanwege zijn positie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het viel me op dat veel mensen, ook van een paar genaties jonger, het verleden een grote rol in hun leven laten spelen. Doorsnee mensen werden om hun mening gevraagd en de emoties speelden hoog op - zowel voor of tegen een optreden van de man in Nederland zonder deze in iets contructiefs om te zetten, zoals hier in Amerika vaak het geval is.

5 mei is ook de dag waarop hier feesten in Mexicaanse stijl gevierd worden. Ik heb steeds gedacht dat het de nationale feestdag van Mexico is, maar een (Mexicaanse) collega legde me uit dat dat niet het geval is. Ze vertelde dat Mexicanen hun onafhankelijkheid op 16 september vieren en dat op 5 mei een slag in die strijd plaatsvond, waar het grootste deel van Mexico geen aandacht aan schenkt. Alleen in Puable, waar de slag plaatsvind, wordt er iets aan gedaan.(Wellicht vergelijkbaar met 3 oktober en Leiden...) Amerikanen maken er des te meer werk van... zelfs op kantoor was er een klein feestje, inclusief margerita's, tortilla chips en piñata. De eerste collega die een poging waagde om het dingen open te slaan, slaagde er meteen in. Vervolgens lag de hele vloer vol met Mexicaans snoepgoed.