Henry Coe

Het is ongebruikelijk koud dit Memorial Day weekend. Het was misschien wel iets te koud om te kamperen, maar we hebben toch doorgezet. Door een extra laag kleding aan te doen en het kampvuur al om vier uur aan te steken hebben we het toch goed doorstaan. Van de brand 40 mijl verderop hebben we totaal geen last gehad.

We hadden een plekje gereserveerd in Henry W. Coe State Park, waar vorig jaar nog een grote bosbrand woedde. Ook daar hebben we niets van gezien, want het park is 140 vierkante kilometer groot en wij zaten in een ander deel.

Dit park is tot 1953 de ranch van de familie Coe geweest. Ze hielden er koeien en in het heuvelachtige landschap werden die met paarden van en naar verschillende weides gebracht op het uitgestrekte terrein. Kortom: de Coe's waren cowboys.

Veel mensen komen naar dit park om ergens in de wildernis te kamperen. Er zijn veel plekken waar dit is toegestaan, zolang je je maar aanmeldt bij het bezoekerscentrum. Onze kampeerplek was in het hoofdkwartier van het park, bij de oude stallen. Er waren veel gezinnen met kinderen op deze camping.

In het bezoekerscentrum kregen we tips over mooie wandelroutes. Vanwege de naambadges, zag ik dat een van hen Verhoeven heette en ik vroeg of hij van Nederlandse afkomst was. Hij vertelde trots dat zijn voorouderen inderdaad uit Nederland kwamen, maar dat hij ook Spaans, Frans en Indiaans bloed in zich had. We kregen een heel verhaal te horen over zijn afstamming.

Hij vertelde ook dat het koude weer als voordeel heeft dat je je geen zorgen hoeft te maken om ratelslangen! Wel zagen we een paar keer een coyote over de camping lopen en afgelopen nacht werden we wakker omdat er een wasbeer onze koelbox zat te graaien. Vanochtend zagen we dat hij de overgebleven spagetti van gisteravond te pakken had gekregen. Tijdens onze tochten hebben we ook nog een vos, herten en wilde kalkoenen gezien. Ondanks het koude weer, is het heerlijk om een paar dagen in de natuur te zijn.

Eensnack onderweg: een toastje met kaas uit een spuitbus.... een experiment van Cindy. Het smaakte niet eens zo slecht.
Dit is een Manzanita-boom. Deze bomen hebben over een groot deel van hun stam en takken een rode laag die eruit ziet alsof iemand de boom geschilderd heeft.

In deze eik hangt missletoe (maretak), een parasietplant.

Zaterdagmiddag kwamen Neeltje en Marco. Met een wijntje, kampvuur en extra laag kleding was het goed te doen.l

De kinderen naast ons speelden honkbal om de afzettingsborden heen.