Hondenpoep

Opeens is het weer beter; vandaag scheen de zon en kon je in een T-shirt buiten lopen. Wij liepen naar Dolores Park, een wandeling van een halfuurtje, om op het terras van Doleres Park Cafe te brunchen. Ik had muesli met joghurt en fruit.

Daarna gingen we nog even naar het park om van het mooie weer te genieten. En van het prachtige uitzicht, want het par ligt tegen een heuvel aan, en aan een het andere uiteinde ben je hoog genoeg om uitzicht over de stad te hebben.

Het park is populair bij hondenbezitters, zoals de meeste parken in de stad. Terwijl wij op een bankje zaten, met muziek van een gitarist op de achtergrond, kwamen er allerlei honden met hun baasjes voorbij. Ondanks het grote aantal hoinden, zie je geen hondenpoep op het gras, of op de straat... Hier wordt geacht alles op te ruimen nadat je hond zijn drol gedraaid heeft. En daar lijkt niemand een probleem mee te hebben.


Op plekken waar veel honden komen zie je ook plastic zakjes. Mensen brengen ze mee, en soms zijn ze beschikbaar op de plek des onheils omdat vrijwilligers een zakjeshouder hebben opgehangen, die steeds door omwonenden wordt aangevuld.

Het is hier heel normaal om even te bukken nadat je hond zijn behoefte gedaan heeft. Als de keutel in het zakje is, legt het baasje er een knoop in en gooit het geheel in een vuilnisemmer. Daar hoef je hier nooit lang naar te zoeken.

We zijn later op de middag nog even naar onze stamkroeg om de Superbowl te kijken. Een groot verschil tussen een American Football-wedstrijd en een voetbalwedstrijd is dat je als toeschouwer met de scheidsrechter kunt meeluisteren. Hij heeft een microfoon en zijn uitspraken zijn voor iedereen te horen. Zij twijfel, worden videobeelden bekeken voordat er een beslissing genomen wordt. Zo wordt heel wat vals spel (en agressie) voorkomen.