De noordkust van Californie is prachtig. Veel ruiger dan in zuid-Californie met z'n palmbomen en witte stranden. Hier in het noorden is de kust rotsachtig, met kleine strandjes die zorgen voor oker, beige en bruin. Hier groeien cypressen, Amerikaanse eiken en redwoods, waardoor er veel verschillende groentinten zijn. De lucht en de oceaan voegen daar blauwschakeringe aan toe.
Een van de hoogtepunten aan dit deel van de kust is Mendocino, een plaatsje dat in het 1850 gesticht werd door Amerikanen van de Oostkust. Zij bouwden het dorp in de stijl van New England en de meeste huizen uit die tijd zijn goed bewaard gebleven. In de negentiende eeuw was dit een houthakkersdorp; door de snelle groei van San Francisco in die tijd was er veel hout nodig voor de bouw van huizen. Overal in het dorp staat watertorens, die in de negentiende eeuw nodig waren voor de watervoorziening, toen het dorp nog niet op de waterleiding was aangesloten.
Vandaag de dag staat Mendocino bekend als een kunstenaarsgemeenschap. Dat, samen met de gerestaureerde huizen en mooie plek, heeft ervoor gezorgd dat het een toerischtische attractie is. Er zijn verschillende hotelletjes, bed & breakfasts en restaurants. Natuurlijk zijn er ook diverse winkeltjes en galleries. De perfecte plek voor een lang weekend!
Dag 1 - Van San Francisco naar Medocino over Highway 1:
Zaterdag was een prachtige dag. Een groot deel van de route konden we met dak open rijden. Onderweg even wat noten kopen.
In dit gebied zijn veel boerderijen - langs de weg zie je grasland, stallen, paarden en koeien. Wij reden door verschillende kleine dorpjes. Meestal een hoofstraat met een paar winkels, een coffeeshop of een salloon. Een van de kleine dorpjes waar we we even onze benen strekten was Point Reyes Station. 
In dit piepkleine caravannetje verkocht een oude hippie gerookte zalm. Hij was in zijn jonge jaren verschillende keren in Amsterdam geweest en zou het liefste de hele dag met ons hebben gekletst...
Rond twee uur even een hapje eten - dit was ons uitzicht!
Dag 2 - Mendocino en omgeving:
We verbleven in het MacCallum House, een van de mooie oude panden in Medocino.
We aten ons ontbijt op de veranda met bovenstaande uitzicht. Het eten was er trouwens heerlijk.
Boven en onder: indrukken van Mendocino.
Toen we op pad gingen, zagen we deze wagen van het plaatselijke asiel. Verzorgers hadden verschillende honden en katten bij zich in de hoop er een nieuw baasje voor te vinden.
We maakten we een flinke wandeling in de Mendocino Headlands, de kust rondom Mendocino, ondank de stormachtige wind. We hadden eigenlijk walvissen willen gaan kijken, maar de zee was te ruw waardoor de boten niet uitvoeren.
Het waaide zo hard, dat we af en toe niet ons evenwicht konden bewaren. We durfden niet naar het einde van dit pad te lopen.
Op de terugweg hadden we een prachtig uitzicht op Mendocino.
Mendocino op de rotsen; het strand onderaan.... daar gingen we ook nog even naartoe. Op het strand waren we beschut van de wind, en konden we herlijk van de zon genieten.
Na de lange wandeling, verkenden we de winkels en galleries van Mendocino. Je ziet hoe pittoresque dit plaatsje is. Een van de meest indrukwekkende kunst was de fotografie van Lisa Kristine.
Een van de galleriehouders vertelden ons van een aangespoelde walvis een paar kilometer verderop. We reden er even naartoe - voor het eerst in mijn leven heb ik een walvis gezien!
Tegen half vijf waren we terug in het hotel, op tijd voor 'Happy Hour'. Als gasten van het hotel hadden we muntjes gekregen, waarmee we een drankje konden bestellen. Voor het avondeten bleven we ook in ons hotel, waar ook een fantastisch restaurant gevestigd in twee ruimtes. In elke ruimte, ook in de bar, was brandde een open haard.
Dag 3 - 'Whale watching' en wijn proeven:
De wind was wat gaan liggen, en de boten voeren vandaag uit. Wij grepen onze kans op met een 'whale watching' trip mee te gaan. Op advies van ons hotel gingen we naar All Aboard Adventures.
Onze boot was niet zoveel groter dan de andere boten in de haven...
Kapitein Tim
De zee was ruwer dan gedacht. Er waren golven van drie tot vier meter hoog. We hebben walvissen gezien, maar daar zijn geen foto's van, want we werden zoveel heen en weer geschud op ons bootje, dat dat niet lukte. In het begin was dat leuk en spannend, maar al snel werden verschillende passagiers zeeziek... ik moest ook even over de boeg hangen.
Na onze boottoer moesten we even bijkomen in een koffieshop. Na een uurtje konden we er weer tegenaan en reden we weer richting zuiden. We namen een andere weg terug naar San Francisco - we gingen via Anderson Valley, waar veel van de wijngaarden van Mendocino county zijn. Dit gebied staat bekend om zijn goede Pinot Noirs (ook gebruikt in Bourgogne wijnen), omdat het hier koeler is dan in de andere wijngebieden van Californie.
Vergeleken met Napa was het hier ongelofelijk rustig en de wijnhuizen zijn lang niet zo commercieel. De wijnhuizen zijn niet zo pompeus als in Napa en de proeflokalen zijn schattige, kleine ruimtes waar de kans groot is dat je door de wijnboer zelf bediend wordt.
Wij gingen naar twee wijnhuizen: Husch en Breggo. We hadden onderweg kaas en brood gekocht om bij een van de wijngaarden te picknicken.
Waarschijnlijk is vandaag de drukste dag van het jaar in restaurants, en de rozen zijn deze week duurder dan de overige 51 weken. Amerikanen doen massaal aan Valentijnsdag... Alhoewel, verschillende collega's die ik vroeg wat hun plannen voor de avon dwaren, doen er expres niet aan mee en zien het geheel als een commercieel festijn (vermoedelijk met als aanstichter Hallmark, de maker van wenskaarten).
