BlameDrewsCancer
Drew Olanoff heeft sinds een paar maanden kanker. Hodgkins Lymphoma om precies te zijn. Voor zijn werk communiceert hij veel via social media zoals Facebook, Twitter en zijn blog. Sinds hij kanker heeft, heeft hij het ook over zijn ziekte via die kanalen, want in social media vervaagt de grens tussen persoonlijke en professionele informatie namelijk.
Hij merkte dat hij zijn kanker de schuld begon te geven van van alles en nog wat. Niet alleen voor het te laat komen of zijn werk, maar ook voor het kwijtraken van zijn sleutels maar bijvoorbeeld ook het verlies van zijn favoriete basketbal team. Al snel zag hij dat dat een te makkelijk excuus was. Hij bedacht dat anderen net zo goed zijn kanker van allerlei zaken de schuld kunnen geven en riep via Twitter op dit te doen. Inmiddels hebben 10.000 mensen al van 20.000 zaken Drew's kanker de schuld gegeven.
Het is zoiets grappigs en onverwachts dat het aanstekelijk is om mee te doen. Doordat steeds meer mensen dit doen via Twitter, zien al hun volgers dat ook en zo verspreid zich het idee op een viral manier. Inmiddels zijn er sponsors die voor elke keer dat Drew's kanker van iets de schuld krijgt een dollar doneren. En zo is er spontaan een campagne geboren die aandacht vraagt voor kanker en de genezing ervan, onder de naam BlameDrewsCancer.
Het is interessant om te zien hoe de campagne, die inmiddels een eigen website heeft, blijft groeien. Inmiddels is Lance Armstrong's stichting een partner en worden er in het hele land bijeekomsten georganiseerd. Deze week was er een borrel ter ere van BlameDrewsCancer - zo'n borrel heet hier normaal een 'meetup', maar omdat hij voor een groot deel via Twitter georganiseerd was, werd het een tweetup genoemd.
Drew kon er zelf niet bij zijn omdat hij op dit moment zware behandelingen ondergaat, maar we konden hem op een scherm zien via zijn webcam. Om binnen te komen bij de borrel moest je minimaal 10 dollar betalen, waarvoor je een aantal lotjes kreeg. Later op de avond werden allerlei prijzen verloot.... en ik won er eentje! Ik heb een avond met een chefkok gewonnen. Hij komt een avond bij mij thuis koken voor mijn en zeven gasten.
Na afloop ging ik naar de kok om hem te bedanken.Toen ik vertelde uit Nederland te komen, stelde hij voor om stroopwafels als toetje te maken. Bleek dat hij uit Duitsland kwam en dat hij twee jaar in Amsterdam gewerkt heeft. Ik vertelde hem dat ik nog ooit in Tuebingen gestuurd heb. Het toeval wilde dat hij in het jaar dat ik er was, net met zijn studie gestopt was een nog een tijdje bleef hangen alvorens zijn koksopleiding in Frankrijk te gaan volgen. We ontdekten dat hij in 1993 al eens voor me gekookt heeft omdat hij toen in de Ratskeller werkte, waar ik dat jaar gegeten heb. Kleine wereld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten