Apotheek

Op weg terug van mijn lunch met Ella in Redwood Shores, moest ik even langs de apotheek om een recept af te geven. Het leek me handiger om dat in San Mateo te doen, waar ik werk, omdat ze daar een parkeerplaats hebben. In de stad, vlak bij huis, is dat allemaal lastiger.

Maar wat bleek, ze hadden ook een 'drive-thru', dus ik hoefde mijn auto niet uit. Ik was er nog nooit eerder geweest, maar zelfs de registratie ging via het loket in de muur.

Hier heeft niet alleen McDonalds deze optie, maar ook bankautomaten, brievenbussen, drankhandels en dus apotheken. Handig hoor!

SNL

Na een gezellig etentje, vroegen we ons af wat we de rest van de avond zouden doen. Jane nodigde ons uit om bij haar thuis Saturday Night Live te kijken en van de hot-tub gebruik te maken. Na een dagje surfen, klonk dat erg goed.

Saturday Night Live is een wekelijkse comedy-show met sketches die sinds de jaren '70 op TV is. Heel veel bekende Amerikaanse comedianten, zijn hun carrière hier begonnen, waaronder Bill Murray, Billy Crystal en Eddie Murphy. Op dit moment kijken extra veel mensen naar het programma omdat één van actrices (Tina Fay) zo'n goede persiflage van Sarah Palin doet.




De hot-tub was ook geweldig. Jane woont, net als Jamyrson, in de Santa Cruz Mountains dus we zaten onder het licht van de sterren in het hete water met alleen het geluid van crickets op de achtergrond. Ik heb die nacht heerlijk geslapen en werd wakker van de vogels.

Surfen

Surfen was geweldig! Ik had niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden. Twee jaar geleden heb ik het voor het eerst in Hawaii gedaan en toen bakte ik er niet van, en bovendien is het zeewater hier een stuk kouder en moet je een wetsuit aan. Dat idee sprak me ook al niet zo aan en ik was bang dat ik het ondanks zo'n pak koud zou hebben.

Maar het pak zat prima en hield me warm, de zon scheen, het was een graad of dertig en ik heb op een golf of tien gesurfd. (I caught ten waves, zoals ze hier zeggen.) Het was echt super.

Eerst kregen we uitleg van de instructeurs
Dit waren surfplanken met een zachte bovenkant... echte oefenplanken.

Leren opstaan...
Vervolgens het water in

Al die kleine puntjes in het water zijn surfers, de meeste beginners, waar wij ons ook bij voegden
Rechtsonder op de plank ben ik
En nog een keer.

Na afloop was iedereen uitgeput. Na elke golf moet je weer terugpeddelen en dat kost veel energie. Mijn collega's gingen na afloop pizza eten, maar ik had met Jamyrson afgesproken, die de buurt woont. Na een douche gingen we uit eten bij de Roadhouse in Davenport, iets ten noorden van Santa Cruz. Daar was Jane, een vriendin van Jamyrson (en van Jeri), met Theresa. We hebben met z'n vieren gegeten - heel gezellig.

Surfles

Zo meteen vertrek ik naar Santa Cruz met een groep mensen van werk. Er is een surfles voor ons georganiseerd. Met het weer zouden we het niet beter kunnen treffen. Het wordt er vandaag 30 graden!

Kahlo

In het San Francisco Museum of Modern Art vindt een tentoonstelling plaats met werk van Frida Kahlo, die graag wilde zien voordat hij komende maandag eindigt. Gisteren is dat eindelijk gelukt. De tentoonstelling is zo druk bezocht dat je voor de populaire tijden vooraf kaartjes op internet moet kopen. Wellicht willen er zoveel mensen heen omdat de Mexicaanse schilder een tijd in San Francisco gewoond heeft.

Aan het einde van de middag had ik met Rena, een collega uit Edelman's kantoor in San Francisco, afgesproken om erheen te gaan. De overzicht van haar werk en leven maakte indruk. Ik ben blij dat ik de tentoonstelling gezien heb.

Na afloop besloten we een kijkje te gaan nemen bij TechKaraoke, een avond voor nerds die van zingen houden. We waren toch in de buurt van Annie's Social Club waar het gebeuren in een achterafzaaltje plaatsvond. Onder het genot van sushi keken we naar de eersten die het aandurfden een nummer te zingen uit het het rock-repertoire van de bar.

Vlaamse friet

In The Mission is een Belgisch restaurant, met logo een puntzak met friet, waar ik al meer dan een jaar heen wil. Twee weken geleden vond ik een medestander in Jeremy die ook bij het etentje met Leslie was. We hadden om zeven uur bij Frjtz afgesproken.

Aan de bali bestelden we een zak friet met mayonaise, die we samen als voorgerecht opaten. Ze hadden er allerlei soorten mayo, met sinaasappel, gember en pesto, maar echte Belgische frietsaus hadden ze niet. Ik heb me beholpen met Amerikaanse mayo... De friet kwam in de buurt van Vlaamse frieten als ze in verse olie zouden zijn gebakken. Ik klaag niet hoor, het smaakte best goed en het was leuk. Ons hoofdgerecht bestond uit een crêpe, meer een opgevouwen pannenkoek met spek en kaas, en een salade.

Jeremy heeft sinds een jaar zijn green card. Hij komt uit Canada, uit de buurt van Toronto en de Niagara watervallen waar een uitgebreide Nederlandse gemeenschap is (ik ben er zelf ook ooit geweest, heel maf om te zien.) Zijn ouders komen allebei uit Nederland en zijn als jonge kinderen met hun ouders geëmigreerd. Hij weet daardoor bijvoorbeeld waar Groningen ligt en noemt zijn groetmoeder oma, maar heeft nooit Nederlands leren spreken. Zijn familie gaat naar een Canadese variant van de Nederlands Hervormde Kerk.

Schoenen

Je kunt hier werkelijk alles op internet kopen en dat is heel handig. De afgelopen tijd heb ik bijvoorbeeld een nieuwe magnetron en een tent online gekocht.

Laatst heb ik ook voor het eerst schoenen via internet besteld - dat is hier enorm populair aan het worden. Er zijn heel wat winkels waar je daarvoor terecht kunt, maar twee die het erg goed doen - Zappos en Amazon's antwoord daarop: Endless. Beiden hebben een enorme colelctie die op allerlei manieren kunt doorzoeken. Je kunt bevoorbeeld zoeken naar zwarte dameslaarzen met een lage hak of op extra brede sandalen in maat 41. Zappos heeft in korte tijd een reputatie opgebouwd voor zijn klantenservice. Er gaat een verhaal de ronde dat er ooit iemand heen belde om een pizza te bestellen en de medewerker heeft via een lokale pizzeria geregeld dat die ook bezorgd werd.

Het mooiste aan deze bedrijven is dat verzending gratis is, ook voor het terugsturen van schoenen die om wat voor reden ook niet wilt. Je hebt 365 dagen om iets te retourneren; je hoeft alleen maar een etiket uit te printen voor op de doos, die je bij elk postkantoor kunt afleveren. Dat moet ik zo even doen, want de laarzen die ik besteld had waren een stuk lichter bruin dan op de site.

Woodside

Nog even een paar mooie plaatjes van mijn wandelin met Joris laten zien. We hadden in het plaatsje Woodside afgesproken het park Wunderlich te gaan verkennen. Woodside ligt aan de rand van Silicon Valley, er zit eigenlijk alleen maar een snelweg tussen, maar het voelt er compleet anders, veel dorpser.

Er zijn een paar winkeltjes en een paar restaurants, die populair zijn bij ondernemers en investeerders in Silicon Valley. Er zijn heel wat deals gesloten in Buck's of Woodside. Het is ook een plek waar paardrijden erg populair is. In het park waar wij wandelden was ook een enorme paardenstal en we kwamen verschillende rijders tegen. Het was heerlijk weer, zo'n graad of 25.

Een stuk schors van een oude Redwood.. het moet een enorme boom zijn geweest.

Improvisatie

Tussen de bedrijven door heb ik dit weekend ook nog even een video op YouTube gezet. Ik vond 'm te leuk om 'm aan jullie te onthouden. In dit filmpje vertel ik Karma dat ik de tikplaat van mijn gitaar misschien wil vervangen. Ze is het er niet mee eens en antwoord met een liedje.... compleet geimproviseerd! Ik was toevallig net de camera aan het testen toenhet gebeurde. Echt heel gaaf.

Museum

Gistermiddag had ik met Cathy afgesproken om naar het Museum of Modern Art te gaan om de tentoonstelling van Frida Kahlo te zien... maar helaas, de show was volledig uitverkocht. Ook Cathy's perskaart mocht niet baten. We besloten om de vaste collectie te bekijken, die regelmatig rouleert.

Cathy heeft altijd een videocamera bij zich en maakte ook gisteren weer een clipje.

Na afloop gingen we op het terras van Samovar thee drinken. Ze hebben er een enorm uitgebreide selectie thee's uit de hele wereld. Typisch iets voor San Francisco.

Toen ik rond vijf uur op huis aan ging, kreeg ik een sms'je van Jeri. Ze vroeg of ik naar El Rio zou komen, waar Blame Sally bij een fundraiser optrad. Deze keer was het goede doel kankeronderzoek. El Rio is op kruipafstand van huis, dus ik besloot even te gaan kijken. Ik kwam er allerlei vrienden en bekenden tegen. Erg gezellig.

Surprise

John had een 'surprise party' voor Ezekial's verjaardag georganiseerd. Hij had vrienden gevraagd om rond kwart voor acht in zijn apartement te zijn om zijn vriend te verrassen. De twee waren uit eten geweest en John had een smoes bedacht om terug naar huis te gaan na een etentje. Daar hadden wij ons verstopt achter het meubilair met de lichten uit. Toen Ezikial binnenstapte, gingen de lichten aan en riepen wee allemaal 'surprise'. Hij had echt geen idee.

John had ook een piñata geregeld die geblinddoekt met een pollepel open geslagen moest worden. Ook was er een enorme verjaardagstaart met kaarsjes.

Mobilize

Tijdens een van de feestjes waar ik vorige week was, bood een medewerker van GigaOm me aan gratis entreebewijs voor Mobilize aan. GigaOm is een van de beter gelezen blogs over technologie en Mobilize is het congres dat door mensen achter de blog georganiseerd wordt. De grotere blog zijn inmiddels tot een nieuw soort mediabedrijf uitgegroeid: een uitgeverij met diverse blogs en evenementen.


Het congres vond plaats aan de oostkant van San Francisco. Daar is de afgelopen tijd enorm veel gebouwd en de omgeving deed me erg denken aan het gebied rond de Arena in Amsterdam Zuidoost.


De hele dag ging over de mobiele markt, internet op je mobiel en verwante zaken. De spreker uit Engeland maakte de blits, want zijn klanten Amerika loopt nog altijd achter op dit gebied, wat te maken heeft met de macht van de mobiele operators hier. Zij bepalen welke telefoon je op hun netwerk kunt gebruiken. Als je een voorkeur voor een bepaalde telefoon hebt, zit je vaak aan een operator gebakken. Zo werkt de iPhone bijvoorbeeld alleen maar met AT&T.

De iPhone stond centraal. Bijna alle programma's die nu voor mobiele telefoons gemaakt worden, zijn programma's voor de iPhone. Verschillende start-ups presenteerden hun nieuwste snufjes. Een paar van de interessantse waren:

- Ikena Reveal van MotionDSP om de qualiteit van de video die je mobieltje schiet te verbeteren.
- LuckyCal, waarmee je kunt zien wie van je vrienden en bekenden in dezelfde stad zijn als jij en wat er te beleven is.
- TuneWiki voor muziek op je mobiel

- Fonolo laat je keuzemenu's van klantenservice-nummers omzeilen en verbind je meteen met een medewerker.

Als je meer wilt weten, kijk maar even op mijn Twitter.

Rock for change

Op dit moment wordt hier het ene evenement na het andere georganiseerd om geld in te zamelen voor politieke campagnes. Gisteren hadden een aantal lokale muzikanten en bands een avond georganiseerd om de campagne van Barack Obama: Oakland Rocks for Change.

Deze week was in het nieuws dat Obama afgelopen maand 66 miljoen dollar opgehaald heeft. Dat is een record.

Presidentskandidaten moeten kiezen of ze hun campagne zelf financieren en daarmee afzien van overheidssubsidie. McCain heeft gekozen voorde de subsidie, zoals alle kandidaten van de afgelopen jaren. Hij krijgt 84 dollar voor zijn hele campagne. Het ziet ernaar uit dat Obama daar dik overheen gaat.

De avond liet me het nuttige met het aangename verenigen. Blame Sally was een van de bands die optraden, en ik had er afgesproken met Jill. Daarnaast kwam ik verschillende andere bekenden tegen.

Paspoort

Sinds vanmiddag ben ik even niet meer in bezit van mijn paspoort. Het is opgestuurd naar Los Angeles waar het Nederlandse consulaat is. Het consulaat heeft een dependance in San Mateo, waar ik in mijn lunchpauze heenging.

Het was een sober kantoortje op de vijfde etage van een pand in een bedrijvenpark. Er hing een foto van Beatrix, voor het raam stonden twee houten molens, een tulp en een Nederlands vlaggetje, en er stond een replica van 'Het meisje met de parel'. Het katoor had kraak nog smaak; alleen de spruitjeslucht ontbrak.

Ik had er een afspraak met de enige medewerker, waarvoor ik een kwartier te vroeg was. Ondanks dat er geen andere mensen waren, werd ik verzocht plaats te nemen in de wachtruimte. Ik werd zuchtend en steunend geholpen - ik had namelijk ook mijn visa-papieren mee moeten nemen, maar dat wist ik niet. Nou zit mijn visum in mijn paspoort, dus de mevrouw achter het loket het we wel op wilde wagen en de aanvraag naar LA sturen. Volgens haar had ik ook een formulier van de website moeten downloaden en invullen. Dat had ik ook niet gedaan. Gelukkig bleeek ook dat probleem niet onoverkomelijk. Terwijl de mevrouw opmerkte 'ik begrijp niet dat je dat niet gedaan hebt' schoof ze een formulier onder het loket door. Ligt het aan mij? Ben ik te veel veramerikanideerd dat ik zo'n opmerking niet vind kunnen.?

Toen ik vroeg hoe lang het zou duren voordat ik mijn nieuwe paspoort ontvang, zei ze dat het minimaal twee weken zou duren. Daarop vroeg ik wat de maximum duur zou zijn, waarop ze lachte en zei er geen idee van te hebben. Wat heb je daar nou aan?! Ik ben de Nederlandse klantenservice gewoon niet meer gewend denk ik.

Volle dag

Gisteren was een bomvolle dag. Na een gezellig etentje met Leslie en drie van haar vrienden op vrijdag, spraken we zaterdagochtend af om nog even koffie te drinken voordat ze terug vliegt naar Helsinki. Leslie is een oud-collega die een jaar geleden naar New York vertrok om voor Nokia te werken en inmiddels doorverhuis is naar het hoofdkantoor in Finland.

Naast de coffeeshop waar we hadden afgesproken, was een boetiekje en in plaats van koffiedrinken, hebben we even geshopt. Om 1 uur namen we afscheid en reed ik naar Safeway om een paar zakken ijs op te halen. Je kunt hier grote zakken met ijsblokjes kopen - ze worden gebruikt in koelboxen tijdens kampeertrips of feestjes.

Met het ijs ging ik naar Tom en Monica, voor het jaarlijkse tuinfeest. Zo langzaam ken ik verschillende mensen op het feest, waardoor het erg gezellig was. Zo kwam ik in gesprek met Kim, die er net aan herinnert werd dat ze op de gastenlijst voor het concert van Lindsey Buckingham stond. Ze vroeg of ik zin had om mee te gaan, en waarom ook niet.

Lindsey rockt nog als vanouds ondanks dat hij volgend jaar 60 wordt. Na afloop nog wat gedronken in de Haight. Vandaag doe ik het rustig aan...

Avonden

Na een dagje thuiswerken, was het gisteren niet moeilijk om op tijd te stoppen om naar Berkeley te gaan voor een optreden van The Marlenes. Eerst pikte ik Jeri op en samen reden we over de Bay Bridge naar Caffe Trieste.

Zojuist ben ik thuisgekomen van een etentje met Leslie en dire van haar vrienden. Leslie is eerder dit haar via New York naar Helsinki verhuisd voor werk, maar ze beschouwd San Fancisco nog altijd als haar thuis. Ze is een oud-collega met wie ik het goed kan vinden. Het was erg leuk haar weer te zien.

Twee gezellige avonden... op naar het weekend!

Party time

Deze week stond bol van de technologie-evenementen. In San Diego vond DEMO plaats, een conferentie voor nieuwe technologie. Voor veel nieuwe bedrijven is het een springplank, want het event krijgt altijd veel media-aandacht. Zoals de naam aangeeft, draait het er om het demonstreren van software, apparaten en diensten.

Het evenement had dit jaar concurrentie van TechCrunch50 dat tegelijkertijd in San Francisco plaatsvond en waar nieuwe technologgiebedrijven zich presenteerden. Het wordt georganiseerd door een van de populairste blogs in Silicon Valley.

In San Francisco vond tegelijkertijd ook een beurs voor mobiele en draadloze communicatie plaats, CTIA. En dan had je ook nog de persconferentie van Apple waarin Steve Jobs de nieuwe Ipod liet zien.

Kortom, tls je als technologiebedrijf niet bij een van deze evenementen betrokken was, om deze week iets nieuws aan te kondigen... te veel concurrentie.

Wie mijn blog regelmatig leest, weet dat er in dit soort tijdenallerlei feestjes zijn: borrels, partiy's en after-party's. Ik heb me redelijk rustig gehouden. Ik ben dinsdag naar de borrel van Chi.mp geseest en woensdag naar het Seesmic-feest in Ritch. Het was weer gooed voor mijn netwerk...

Escape

Ik heb al eens eerder verteld over Edelman's thema voor medewerkers: Living in Color. In het kader daarvan, wordt er elk jaar een wedstrijd uitgeschreven met de naam Edelman Escape. Je kunt dan een extra week vakantie en 1000 dollar winnen door een voorstel in te dienen voor wat je die week wilt gaan doen. Het moet iets zijn dat je leven verrijkt. Vorig jaar ging een van de winnaars een film over bedreigde haaien maken en een ander ging een week in een kindertehuis helpen.

Dit jaar hadden we drie winnaars. Travis gaat een huis bouwen ergens in Zuid-Amerika met Habitat for Humanity - hij had zelfs een video gemaakt voor zijn inzending. Paul gaat met zijn gitaar door Europa touren; in zijn jonge jaren heeft hij overal in de VS gespeeld, maar heeft nog nooit in Europa opgetreden.

De derde inzending greep mij (en al mijn collega's) het meest aan en is waarom ik uberhaupt over de wedstrijd schrijf. Lynsey wil graag terug naar een school in Jonestown, Mississippi waar ze acht jaar geleden een zomer lang bijles gegeven heeft. De school staat in een superarm deel van de staat, waar slechts 25 procent van de mensen boven de veertig een middelbare schoolopleiding heeft. Ik stel me zoiets voor als wat we zagen toen we door Georgia reden. Helaas moet ik erbij zeggen, dat het hier gaat om een zwarte school.

Een paar dagen nadat Lynsey destijds thuis kwam van haar verblijf in Jonestown hoorde ze dat een van de jongetjes in haar klas verdronken was. Het kwam hard aan omdat zij en verschillende anderen een paar weken ervoor nog hadden gepleit voor zwemlessen twee keer per week in plaats van één keer per week. Haar werd toen uitgelegd dat dat niet kon, omdat ze het water in het zwembad niet twee keer per week wilden verversen...

Het is een raar idee, ook voor mijn Amerikaanse collega's, dat we het hier over hetzelfde land hebben.

Softbal

Elke maandagavond gaat een groepje collega's softbal spelen. Ze doen mee aan een lokale competitie. ond er de naam Digital Dugout Dingoes en nemen het op tegen teams met namen als Celia's Angry Pirates en The Sue Crew. Het gaat er allemaal vriendschappelijk aan toe en er komt geen sportclub aan te pas. Dit soort dingen worden georganiseerd door zoiets als Dienst Stadsbeheer (City of San Mateo Parks and Recreation Department). Het veld ligt in een park is voor iedereen gratis te gebruiken. Zo gaat dat hier. Ook mijn vrienden die tennisen vertellen me dat de banen overal gratis ter beschikking staan.

Gisteravond ging ik mijn collega's even aanmoedigen want ik wilde graag eens zien hoe het eraan toegaat. De Dingoes bakten er niet zoveel van. Er werd wel een homerun geslagen, maar het andere team was veel sterker. Ik geloof dat ze nog geen enkele wedstrijd hebben gewonnen, maar dat mag de pret niet drukken...

MTV

Ik zit de MTV Video Music Video Awards te kijken en er zijn een paar dingen die me opvallen. Bijna elke winnaar van een award hoor ik god bedanken. Alle genomineerden voor beste mannelijke artiest waren 'African-American' hiphoppers.

De uitzending wordt gesponsord door Rapsody.com, een van de tientallen internet sites voor het ontdekken en delen van muziek. Er komen ook veel reclame's voorbij voor Paris Hilton's nieuwe reality show, waarin ze op zoek gaat naar haar nieuwe BFF. BFF is een term die tieners in hun sms-taal gebruikten, maar inmiddels algemeen gebruikt wordt vanwege een TV commercial. De afkorting staat voor 'best friends forever'.

Zoals altijd, was het een uitzending bomvol optredens. Ook de Jonas Brothers traden op. De broertjes Nick, Kevin en Joe zijn enorm populair onder jonge meisjes. Ze zijn 15, 19 en 20, schrijven hun eigen nummers en dragen ieder een 'purity ring', waarmee ze blijk geven van hun belofte aan god om geen sex voor het huwlijk te hebben. Hun moeder gaat mee op tour... kortom een band waar Amerikaanse ouders hun dochters met een gerust hart bij kunnen laten zwijmelen. Voor zo'n band is een grote markt in (het mid-westen van) Amerika.

Bedrijfsuitje

Vanmiddag hadden we een bedrijfsuitje. Om twaalf uur sloot het kantoor en gingen we naar Coyote Point Recreation Area, een park in San Mateo. Daar stond een lunch op ons te wachten: barbecue van Armadillo Willy's.

De rest van de middag deden we voornamelijk spelletjes, waaronder een paar die in een recent verleden populair in Amerika waren zoals crocket en bache ball. Er werd een biertje gedronken in de zon of in de schaduw (het was vandaag ruim 35 graden!) en je kon een henna-tatoeage laten zetten. Dat laatste was vooral populair onder de meiden...

Naast de traditionele henna-tatoegaes, kon je ook allerlei andere motieven en plekken kiezen.


Volleybal, badminton en American football waren populair.

Twee collega's slaan hun ballen door de crocket-poortjes

Bache ball lijkt er op 'jeu de boules', alleen de ballen zijn allemaal iets groter.

Aan het einde van de middag werden de verschillende spellen verloot.