Thuiswerken

Vandaag heb ik voor het eerst sinds ik hier ben thuis gewerkt. Ik heb een laptop van de zaak en kan een VPN-verbinding maken, waardoor ik alles kan doen dat ik op kantoor ook kan. Ik kan bij alle gegevens op de server en mijn e-mail via Outlook bekijken. Erg handig, want ik moest me vandaag op een plan concentreren. Op kantoor wordt ik om de haverklap gestoord door allerlei mensen met vragen. In dat opzicht lijkt mijn werk hier erg op dat in Nederland.

Ik kon me toch niet de hele dag op het plan toeleggen, want Pam vroeg me gisteren aan het einde van de dag of ik een conference call zou kunnen bijwonen. Onze collega's in Seattle hadden een gesprek gepland met een potentiele nieuwe klant en ze zochten nog iemand met verstand van netwerken. Die rol heb ik gespeeld. Grappig om te merken dat mijn kennis ook hier van toepassing is, al zijn vragen als 'welke beurzen zijn belangrijk voor dit segment' nog lastig te beantwoorden voor mij. Daarentegen kan ik wel uitleggen dat je voor PR over de grenzen lokale mensen nodig hebt. En dat je heel Zuid-Amerika niet vanuit een punt kunt bestieren.

Door de hele dag thuis te zijn, kon ik ook eens zien wat Cindy overdag doet. Naast de verplichtingen en klusjes, heeft ze de planten die ze deze deze week gekocht heeft in potten gezet voor op ons 'deck'. Ik weet geen goede Nederlands woord daarvoor. Het houdt het midden tussen een groot balkon en een dakterras. Van onze huiseigenares mogen we ook de hele tuin gebruiken. Daar heeeft Cindy onze ligstoelen neergezet. Ze liep de hele dag rond in een korte broek en T-shirt...

Thuiswerken scheelde me twee uur aan reistijd. Het is dus geen probleem om zo om zeven uur met Kirsten te gaan eten. Kirsten, een vriendin uit Amsterdam, is hier drie maanden geweest en vertrekt het komend weekend weer naar huis. We zullen haar missen.


P.S. Ik merket dat mijn bericht van 3 februari niet goed op de blog terecht is gekomen. Vandaag alsnog gedaan... in ieder geval ben ik voor mijn rijbewijs geslaagd.