Montara

In de middag zijn we naar Montara gereden, een klein plaatsje aan de kust een half uurtje van ons vandaan. Je komt er door Highway 1 langs de kust te nemen. Het was zonnig dus we namen mijn auto en het dak ging weer open. Jammer genoeg werd het al snel mistig waardoor het een beetje afkoelde. We hadden afgesproken met de Luca en Dushka, twee ex-Edelmanners, om in de mooie omgeving waar zij wonen een wandeling te gaan maken. Het was leuk om met bekenden af te kunnen spreken. Toen we nog geen week in de VS waren, zijn we met hen uit eten geweest. In de tweeënhalve maand die sindsdien voorbij is gegaan is een hoop gebeurd, dus we hadden een hoop te bespreken terwijl we van de prachtige uitzichten op de oceaan genoten. Gelukkig ging het niet al te veel over werk, maar vooral over de dingen die je tegenkomt als je emigreert - Luca komt uit Italië en Dushka uit Mexico.

Na de wandeling kregen we een demonstratie van de Tivo, een apparaat de TV automatisch opneemt, waardoor je nooit meer je favoriete programma mist, nooit het begin van een film mist en je ale reclames kunt skippen. Misschien zouden wij ook een Tivo moeten aanschaffen...

Aan het einde van de middag reden we terug langs de kust en stopten halverwege om iets te eten. We kwamen uit bij Ristorante Portofino in Pacifica, gelegen op de eerste vedieping van een Best Western Motel met uitzicht op zee. Omdat we zo hoog zaten hadden we prachtig zicht op de enorme golven ,een paar surfers en de ondergaande zon. Cindy had zalm met scampies in roomsaus en ik zwaardvis met mango. Heerlijk! Onze weekenden zijn echt mini-vakanties.. wat dat betreft leven we als Amerikanen: 'work hard, play hard'.