Dronken

Afgelopen zaterdag ging ik weer naar een bruiloft. Deze keer van een collega van Tina en ging het er een stuk traditioneler aan toe, al hielden Mike en Karen het bescheiden.

Het huwlijk werd gesloten in de 'Old First Presbyterian Church'. Om het simpel te houden: het is een vorm van protestantisme, er zijn heel wat aftakkingen en stromingen - zie hier - en ik zou niet kunnen uitleggen bij welke smaak presbyterian wij waren. Het was duidelijk dat de kerk waar wij waren liberaal moet zijn, want de voorganger was een vrouw. De dienst duurde korter dan een uur en toen was het stel getrouwd. Daar komt hier geen stadhuis of ambetenaar bij kijken.

De bruid had drie vriendinnen als bruidsmeisjes en een als 'maid of honer'. De bruidegom had vier vrienden in de 'wedding party' die ushers, groomsmen en best man genoemd worden. Zoals bij een typisch Amerikaanse bruiloft hadden alle bruismeisjes en de maid of honor dezelfde jurk aan en ook alle mannen in de trouwerij droegen hetzelfde pak. Zo hoort dat hier.

We waren van plan in de buurt van de kerk even iets te drinken voordat de dienst zou beginnen, maar omdat het verkeer vaststond, leek dat niet te gaan lukken. Toen we weer stil stonden, merkte iemand op dat we voor een drankwinkel stonden. Iemand anders bedacht dat we ook in de auto ons drankje konden drinken, zprong uit de auto en kwam terug met een fles whisky. Die ging de auto rond... iets wat een overtreding is hier, want je mag niet met een 'open container' rijden. Met andere woorden, je mag geen open flessen of blikjes alcohol in de auto hebben.

Na de huwlijksvoltrekking hadden we een uur voordat de receptie en het diner zouden beginnen. We besloten naar de W Hotel te gaan. Ik bestelde een glas water, maar de meeste anderen dronken gezellig door. Vervolgens weer in de auto van de W naar Town Hall, een goed restaurant, en onderweg werd onze fles verder genuttigd. Hij begn verdacht leeg te raken.

Tegen de tijd dat we aan tafel gingen, ontbraken twee van onze tafelgenoten. Eerst dachten we nog dat ze nog stonden te kletsen, maar al snel merkte iemand op dat ze waarschijnlijk op het toilet waren. En jaar hoor... twee van onze passagiers waren een beetje onwel.

Zonder dat het bruidspaar of de familie het kon opmerken, loodsden we ze naar buiten en wilden we ze met een taxi naar huis sturen. Alleen de taxi's weigerden hen mee te nemen. Gelukkig stopten een 'town car' een grote Amerikaanse bak met privé-chauffeur die je kunt inhuren. Voor 15 dollar bracht hij hen thuis en zette wij het feest voort.

Er waren verschillende speeches tijdens het diner en na het eten danste het bruidspaar de eerste dans. Voor mij waren die zaken net zo typisch voor een Amerikaanse bruiloft als de dronkenschap van veel van de gasten. Misschien heb ik een vertekend beeld, maar het lijkt er helemaal bij te horen...