High school

Gisteren gingen we met een paar vriendinnen naar San Jose om de dansuitvoering van scholieren van de Harker high school te zien. Heidi, een van mijn vriendinnen, is daar danslerares en ze had de choreografie van verschillende dansen voor haar rekening genomen.

Inderdaad, aan de Harker high school is dans een van de vakken die de leerlingen kunnen kiezen – ze leren allerlei vormen van dans, van ballet tot Afrikaanse dans. Dat is niet op alle scholen mogelijk, maar Harker schijnt een van de meest prestigieuze privé-scholen in de omgeving te zijn. Ouders betalen $40.000 per jaar om hun zoon of dochter hier te laten onderwijzen, en de school staat er bekend om examenkandidaten af te leveren die naar Harvard, Stanford of een andere topuniversiteit gaan.

De uitvoering vond in het theater van de school plaats. Mijn vriendinnen vertelde dat elke high school en theater heft en het deed hen hun schooltijd herleven. Ze vertelde dat het theater ook voor bijeemkomsten gebruikt warden waarbij het hoofd van de school officiele aankondigingen deed. Zo’n bijeenkomst heet een ‘assembly’ en mijn vriendinnen hadden er allemaal en hekel aan gehad.

Tussen de dansen waren kleine intermezzos, waarin de leerlingen op creative wijze inzage gaven in hun dagelijks leven. Eindexamens kwamen daar natuurlijk in voor. Hier noemen ze dat de SAT’s en dat examen is erg bepalend voor de vervolgopleiding. Je wordt hier niet automatisch toegelaten tot een universiteit of college op basis van het feit dat je van een bepaalde school bent afgestudeerd, zoals het VWO toegang geeft tot een universiteire studie en HAVO tot een HBO of HEAO. SAT is een soort CITO-toets en hoe hoger je scoort, hoe beter je kansen om op een top-universiteit te komen.

Naast de ‘SAT score’ is ook het GPA van belang, wat staat voor ‘grade point average’, ofwel het cijfergemiddelde. De hoogste GPA score is normaal gesproken 4.0. (Het hoogste cijfer dat je hier kunt krijgen is een A; een F is het laagst. Een A staat gelijk aan 4.0).

Uit de verhalen van de leerlingen maakte ik op dat de aanmeldingsprocedure voor hoger onderwijs ook veel stress oplevert. Allereerst vanwege de lange wachtperiode voordat ze antwoord krijgen, maar ook omdat de kans op afwijziging reëel is. Daarom melden scholieren zich vaak bij meerdere vervolgopleidigen aan.

Ook de werkdruk van ‘honor classes’ werd genoemd. Honor classes zijn voor de betere leerlingen; ze gaan dieper in op de stof in een hoger tempo. Leerlingen die vakken met ‘honor’ volgen, vergroten hun kansen om toegelaten te worden tot de betere universiteiten. Op een high school als Harker, wordt het min of meer van de leerlingen verwacht dat ze van meerdere vakken de honor classes volgen.

Heidi grapte dat ‘home ec’ niet veel gekozen wordt. Home ec staat for ‘home economics’ en kan vergeleken worden met wat je vroeger op een huishoudschool leerde. Kortom, binnen het Amerikaanse high school systeem heb je geen VWO, HAVO of MAVO, maar binnen de school bestaan er vergelijkbare niveauverschillen.

Aan het aande van de opvoering, namen een aantal van de scholieren een microfoon in de hand om allerlei mensen te bedanken. Moeder werden bedankt voor het maken van de kostuums, leraressen voor het maken van de dansen en het geven van inspiratie. Ondanks dat ik er langzaam aan gewend ben dat zulke bedankjes hier gebruikelijk zijn, kwam het nog steeds heel Amerikaans over. Vooral om te zien dat het al zo jong begint.

Neerslag

Gisteren nam ik Bart naar een bijeenkomst in de stad. Het regende en toen ik het kantoorpand binnen ging, hingen er zakjes klaar om je natte paraplu in te doen. Dat zie je hier wel vaker - ik vind het echt iets typisch Amerikaans.
UPDATE: een vriend merkte op dat de zakjes er zijn om te voorkomen dat de vloer nat en glad wordt, wat tot een rechtzaak zou kunnen leiden als iemand zou uitglijden.
De laatste twee maanden lijkt het weer hier nogal op dat in Nederland. Ik heb het gevoel dat het al weken aan een stuk regent, maar toen ik het net nakeek, zag ik dat er elf dagen een meetbare hoeveelheid neerslag gevallen is. Het voelt als veel meer, misschien omdat de zon zo weinig geschenen heeft de afgelopen twee maanden. Maar het komt ook omdat het harder heeft geregend dan ik tot nu toe gezien heb hier. Afgelopen week woedde er een hevige storm.

Deze winter heeft tot nu toe meer geregend dan in de vier jaar dat ik hier woon. Iedereen vertelde me altijd dat de winter hier het regenseizoen is en dat vond ik een lachertje. Maar ja, we hebben de afgelopen zomers ook met de gevolgen van droogte te maken gehad, zoals bosbranden en waterrantsoenen.

De hoeveelheid neerslag is nog niet voldoende om de balans weer recht te trekken, maar heeft al tot heel wat schade geleid. Er vallen heel wat gaten in de weg - er was zelf een 'pothole' waar dertig automobilisten een lekke band op reden. Ook zijn er hele stukken van de kustlijn gevallen...

Avatar

Al weken heeft iedereen het hier over Avatar. Bioscoopfilms krijgen hier over het algemeen meer aandacht en er wordt veel gehypt: voordat heel wat films in de bioscoop draaien, zijn er al weken lang commercials op TV die je het gevoel geven dat die nieuwe Oscar-winner eraan komt. Hoewel veel films best interessant klinken, laat ik de meeste aan me voorbij gaan omdat ik genoeg andere dingen te doen heb.

Avatar stak boven al dat lawaai uit en ondanks dat het niet echt mijn soort film is (ik hou niet van science fiction) wilde ik 'm graag zien. Enerzijds omdat uit alle verhalen van vrienden de indruk kreeg dat het écht een indrukwekkende film was, anderzijds omdat ie in 3D op een IMAX scherm vertoond werd in een van de bioscopen hier. Dat leek me een ervaring op zich.

Het was inderdaad een indrukwekkende film mede vanwege alle effecten. Ze zijn zo goed en alles lijkt zo echt dat je vergeet dat de film voor een groot deel mer de computer gemaakt is. Het is niet het soort 3D film waarbij van alles op je afkomt, maar het is meer alsof je in de diepte kunt kijken.

Met 3D brillen....

Grappig genoeg ging ik afgelopen week uit eten met Jen, die vertelde dat ze nog ooit met James Cameron, de regisseur van Avatar, gewerkt heeft. Jaren geleden werkte ze namelijk aan de set van Terminator, waarvoor ze verschillende decors gemaakt heeft.

Ze vertelde ook dat ze met Sharon Stone gewerkt had voor een Japanse commercial. Die was met iedereen aan het flirten, inclusief met Jen. In een scene waarin ze op een bank lag met weinig om het lijf, alleen bedekt met een lapje stof, vroeg ze wel tientallen keren aan Jen om dat stofje recht te leggen...

Zo'm onbereikbare wereld als Hollywood blijkt ineens dichterbij als ik van mijn eigen vrienden dit soort verhalen hoor!

Filibuster

In de basis is democratie gemakkelijk. De meederheid (de helft van de stemmen plus één) bepaalt een beslissing. Zo gaat het in het Nederlandse parlement al jaren. Behalve bij een grondswetswijziging is een tweederde meerderheid nodig.

In Amerika is dat in principe niet anders. Hier is een meederdheid ook de helft van de stemmen plus één.

Alleen in de Amerikaanse politiek heb je ook nog de filibuster. Als een filibuster ingezet wordt, is er een 60 procent meerderheid nodig. Als een partij 41 procent van de zetels heeft, kan het dus een filibuster inzetten.

De Amerikaanse senaat heeft precies 100 zetels. Daarvan waren er 60 gevuld met Democratische senatoren en 40 waren van de Republikeinen. Deze week is die verdeling verschoven, met de verkiezing van Scott Brown als senator voor de staat Massachussetts. Hij is Republikein en neemt de oude zetel van Teddy Kennedy in (vanwege zijn overlijden was vond deze verkiezing plaats). Na zijn beëdiging zijn er dus 41 Republikeinen en 59 Democraten in de senaat.

Dit betekent dat de Republikeinen een filibuster kunnen inzetten en iedereen verwacht dat ze dat zullen doen op het onderwerp gezondheidszorghervorming. Vandaar dat de overwinning van Brown zo dramatisch is voor Obama.

Maar wat is nou precies een filibuster? Mijn oren klapperden toen me dat voor het eerst werd uitgelegd. Een filibuster is een manier om het stemmen op een motie te vertragen. Dit kan elke senator doen door te blijven praten. Letterlijk. Niet van de microfoon wijken. Als er geen 60 stemmen tegen deze monoloog zijn, mag de senator doorpraten en bepalen wanneer hij of zij een motie in stemming brengt.

Vaak blijft het bij het dreigen met een filibuster en is dat genoeg om de 40 procent hun zin te geven. Maar er zijn ook gevallen geweest waarin de filibuster tot uitvoering kwam en een senator dagen achtereen praatte. De overige senators moeten dan blijven om te luisteren, want als ze weggaan zou de motie tot stemming kunnen worden gebracht. Tijdens zulke filibusters, is het niet ongebruikelijk dat mensen een tijdje in hun senaatbankjes slapen.

Als een senator medestanders vindt, kan de prater het stokje overgeven aan anderen. Tegen zo'n georganiseerde filibuster kan de tegenpartij niet op.

Ik vroeg een vriendin of dit alles werkelijk waar is. Toevallig is haar vader jarenlang senator in de senaat van de staat Maryland geweest en ze vertelde dat hij zelf een aantal keer een filibuster had ingezet. Een keer om abortus legaal te maken en een ander keer om de regels voor vrachtwagen aan te scherpoen. Ze wei dat hij toen vier dagen heeft staan praten.

Bratwurst

Ik begin er langzaam aan te wennen dat twee weken nadat het nieuwe jaar is begonnen en we net een hoop feestdagen achter de rug hebben, er meteen alweer een nationale feestdag is, namelijk Martin Luther King Day. Een heerlijk relaxte dag voor mij - uitslapen, naar de sportschool en shoppen... want ook op feestdagen zijn de winkels hier open.

Dat laatse deed ik met Jane in Hayes Valley, een van de buurten in San Francisco die ik nog nauwelijks ken. Er waren allerlei leuke boutiekjes met kleding, schoenen en accessoires, naast galleries en restaurantjes. Tegen zessen begonnen we honger te krijgen en zocht ik via Yelp op de iPhone een leuk eettentje. Een van de best beoordeelde bleek een Duits restaurant.

Hoewel het ons niet direct aansprak, veranderden we snel van mening to we er binnen keken. Het zag er gezellig uit en het rook heerlijk. Suppenküche bleek heel autenthiek te zijn met allerlei Duitse bieren op de tap en een menukaart met Maultaschen, Jägerschnitzel, Bratwurst, Sauerbraten en Spätzle. Niet van echt te onderscheiden. Ik dronk voor het eerst in jaren een Erdinger Weissbier in een halve literglas.

Het enige verschil met uit eten gaan in Duitsland was dat de bediening allemaal Amerikaans was en we na afloop de restjes van ons eten in doosjes mee naar huis mochten nemen.

Rechtzaak

Vrijdag was ik voor het eerst in een Amerikaanse rechtbank. Deze week is een belangrijke rechtzaak begonnen op het gebied van rechten voor homo's en lesbiennes. Het draait om de vraag of het uitsluiten van homo's en lesbienne's van het huwlijk rechtmatig is.

Twee weken lang vinden er hoorzittingen plaats in de 'U.S. Supreme Court' - het Amerikaans hogergerechtshof beslist of een referendum van de staat Califonië rechtmatig was. Experts (juridisch, psychologisch) en ervaringsdeskundigen worden gehoord zodat de rechter uiteindelijk een uitspraak kan doen.

Samen met Heidi ging ik vrijdagmiddag een kijkje nemen, want de rechtzaal is in San Francisco. Verschillende mensen merkten op dat ze het vreemd vinden dat slecht één de beslissing neemt - Amerikanen zijn immers gewend aan een jury in veel rechtzaken.

De rechtbank zelf was een groot gebouw, modern aan de buitenkant. In de hal hingen portretten van Barack Obama en Joe Biden. De rechtzaal waar de zitten plaatsvond was vol, maar er was een tweede zaal met videoscherm waarop we de vehoren konden zien. We zaten op houten bankjes, vergelijkbaar met kerkbanken en al het meubilair was bruin. Het deed ouderwets aan.

Afgelopen november stemden de burgers van Californië in een bindend referendum dat in de grondwet vast moet komen te liggen dat een huwlijk alleen tussen een man en een vrouw van plaatsvinden. De vorige versie van de grondwet liet genoeg ruimte open voor huwlijken tussen twee mannen of twee vrouwen. Toen dat een paar jaar geleden ontdekt werd, begonnen verschillende gemeenten homohuwlijken te sluiten.

Daar maakte Prop 8, zoals het referendum heet, een einde aan. En nu hebben een aantal mensen een rechtzaak tegen de staat Califonrië aangespannen, omdat een dergelijke grondwetszijziging volgens hen nooit via een referendum gemaakt zou mogen worden. Je zou er het parlement over moeten laten stemmen en je zou er een tweederde meerderheid voor nodig moeten hebben, volgens hen. Het gaathier om de grondwet van de staat Californië.

Het huwlijk geeft bepaalde rechten en als je niet mag trouwen, wordt je dus uitgesloten van deze rechten. Het gaat om honderden rechten op staatsniveau en 1100 rechten op federaal (landelijk) niveau, zoals het recht om je echtgenoot in het ziekenhuis te bezoeken en medische beslissingen voor die persoon te nemen, rouwverlof, erfrecht, schenkingsrecht, pensioenrecht, immigrtierecht op basis van huwlijk, het recht om niet te hoeven getuigen tegen je echtgenoot in een rechtzaak, en ga zo maar door.

Als je een deel van de bevolking deze rechten onthoudt, is er sprake van discriminatie. Dan zijn dus niet alle mensen gelijk... en dat is juist een van de peilers van de Amerikaanse grondwet. Kortom, vandaar dat homo's en lesbiennes ervoor vechten om te mogen trouwen en vandaar dat ze de grondswetswijziging onrechtmatig vinden en zien het een mensenrechtenkwestie, vergelijkbaar met de afschaffing van slavernij en invoering van vrouwenstemrecht.

Idioot

Ik kan me nog herinneren dat een Amerikaanse dominee na 11 september beweerde dat de 'heidenen, abortusplegers, feministen en homo's en hun streven om Amerika te veranderen' de oorzaak zouden zijn van de aanslag op het World Trade Center. God zou Ameika hiervoor willen straffen. Ik kan me ook nog herinneren dat ik dat typisch Amerikaans vond.

Die dominee is Pat Robertson. Van orkaan Katrina gaf hij de abortussen in Amerika de schuld.

En nu zegt hij dat god wraak neemt op Haiti omdat de bevolking daar een deal met de duivel zou hebben gemaakt om onder de Franse onderdrukking te komen. De media staan er bol van! Maar de insteek is overal een van 'hoe durft hij het te beweren! Dit is de grootste onzin!'

Wellicht is zo'n Pat Robertson nog het beste te vergelijken met Jomanda... niet echt iemand die we representatief vinden voor Nederland.

Yoshi's

Een van de meer gerenomeerde muziekpodia in de Bay Area is Yoshi's in Oakland. Inmiddels heeft Yoshi's ook een vestiging in San Francisco, waar ik ook nog nooit ben geweest, maar de originele locatie aan de andere kant van de baai stond al jaren op mijn lijst van plekken die ik nog eens wilde bezoeken.

Yoshi's is een jazz club waar je ook kunt eten. Bij alle stoelen staat een tafeltje en er is een apart restaurant waar je voor een concert heerlijk een hapje kunt eten. De keuken is totaal niet wat je verwacht bij een jazz club, namelijk Japans. Hier is het inmiddels een begrip.

Gisteren had ik eindelijk de gelegenheid om Yoshi's zelf te ervaren, toen The Pam and Jeri Show er speelde. Dat is de band van twee van de leden van Blame Sally. Het optreden en de sushi waren super.

Bevinkje

Afgelopen week voelde ik er weer eentje. Een collega kwam een minuutje later naar me toe en vroeg: "Was that an earthquake?" Ik kninkte, want ik was aan de telefoon. Raar, maar ik wist meteen dat het een aardbeving was. Het was maar een kleintje, dus iedereen werkte gewoon verder en veel mensen hebben 'm niet eens gevoeld. Hij bleek 4.0 op de schaal van Richter te zijn met het centrum 50 km ten zuid-oosten van mij. De staat heeft een website waarop je het allemaal precies kunt bijhouden.In de buurt van Eureka, helemaal in het noorden can Californië was vandaag een hevigere beving. Op het nieuws was te zien hoe er bij mensen dingen uit een boekenkast waren gevallen.

Echo

We zaten met een paar collega's om de tafel en het onderwerp zwangerschap kwam ter sprake omdat een van hen vader wordt. Hij was laatst voor het eerst meegeweest naar een echo. We vroegen ons af of dat tegenwoordig van die 3D echo's zijn, maar dat bleek niet het geval. Een van mijn vrouwelijke teamgenoten vertelde dat dat soort echo's vooral door bedrijven gedaan wordt. Je betaald een paar honderd dollar en dan kun je naar de baby in de buik kijken.

Ze vertelde dat ze dat onlangs met een vriendin gedaan had. Familie en vrienden waren uitgenodigd en de 3D echo wordt op een groot scherm geprojecteerd. Mijn collega vond het een leuk uitje.

Aanslag

Afgelopen weekend terug gekomen van mijn langste vakantie sinds ik in de VS woon: 16 dagen Nicaragua. Een bestemming die ik kan aanraden.

Het nieuws over de mislukte aanslag tijdens een vlucht van Amsterdam naar Detroit was me niet ontgaan, inclusief het feit dat een Nederland die de dader besprong. Hij wordt hier als een held beschouwd.

Ik was erg benieuwd wat de gevolgen van dit incident voor de beveiliging van toekomstige vluchten zou betekenen. Op Internet las ik dat je geen bagage meer op schoot zou mogen tijdens de vlucht, je niet meer op zou mogen opstaan een uur voor de landing en dat iedereen gefusieerd gefouilleerd moet worden. De laatste twee maatregelen werden inderdaad ingevoerd.

De media hebben het hier nog dagelijks over de 'Christmas Day bombing', al is Jasper totaal uit de berichten verdwenen. Het nieuws focust vooral op het de vraag of deze aanslag voorkomen had kunnen worden. De Republikeinen wakkeren deze discussie maar al te graag aan... met Dick Cheney voorop. Volgens hem speelt Obama terroristen in de kaart door net te doen alsof Amerika niet in oorlog is.

Vandaag kwamen daar een nieuwe stoom van commentaren en artikelen overheen die de motieven van Cheney in vraag stellen en met allerlei bewijzen aantonen dat Obama wel degelijk weet dat het land dat hij leidt twee oorlogen voert. Een ding is zeker: het laatste woord is nog lang niet gevallen over deze aanslag.

Beste wensen voor 2010 allemaal!