zondag, januari 31, 2010

High school

Gisteren gingen we met een paar vriendinnen naar San Jose om de dansuitvoering van scholieren van de Harker high school te zien. Heidi, een van mijn vriendinnen, is daar danslerares en ze had de choreografie van verschillende dansen voor haar rekening genomen.

Inderdaad, aan de Harker high school is dans een van de vakken die de leerlingen kunnen kiezen – ze leren allerlei vormen van dans, van ballet tot Afrikaanse dans. Dat is niet op alle scholen mogelijk, maar Harker schijnt een van de meest prestigieuze privé-scholen in de omgeving te zijn. Ouders betalen $40.000 per jaar om hun zoon of dochter hier te laten onderwijzen, en de school staat er bekend om examenkandidaten af te leveren die naar Harvard, Stanford of een andere topuniversiteit gaan.

De uitvoering vond in het theater van de school plaats. Mijn vriendinnen vertelde dat elke high school en theater heft en het deed hen hun schooltijd herleven. Ze vertelde dat het theater ook voor bijeemkomsten gebruikt warden waarbij het hoofd van de school officiele aankondigingen deed. Zo’n bijeenkomst heet een ‘assembly’ en mijn vriendinnen hadden er allemaal en hekel aan gehad.

Tussen de dansen waren kleine intermezzos, waarin de leerlingen op creative wijze inzage gaven in hun dagelijks leven. Eindexamens kwamen daar natuurlijk in voor. Hier noemen ze dat de SAT’s en dat examen is erg bepalend voor de vervolgopleiding. Je wordt hier niet automatisch toegelaten tot een universiteit of college op basis van het feit dat je van een bepaalde school bent afgestudeerd, zoals het VWO toegang geeft tot een universiteire studie en HAVO tot een HBO of HEAO. SAT is een soort CITO-toets en hoe hoger je scoort, hoe beter je kansen om op een top-universiteit te komen.

Naast de ‘SAT score’ is ook het GPA van belang, wat staat voor ‘grade point average’, ofwel het cijfergemiddelde. De hoogste GPA score is normaal gesproken 4.0. (Het hoogste cijfer dat je hier kunt krijgen is een A; een F is het laagst. Een A staat gelijk aan 4.0).

Uit de verhalen van de leerlingen maakte ik op dat de aanmeldingsprocedure voor hoger onderwijs ook veel stress oplevert. Allereerst vanwege de lange wachtperiode voordat ze antwoord krijgen, maar ook omdat de kans op afwijziging reëel is. Daarom melden scholieren zich vaak bij meerdere vervolgopleidigen aan.

Ook de werkdruk van ‘honor classes’ werd genoemd. Honor classes zijn voor de betere leerlingen; ze gaan dieper in op de stof in een hoger tempo. Leerlingen die vakken met ‘honor’ volgen, vergroten hun kansen om toegelaten te worden tot de betere universiteiten. Op een high school als Harker, wordt het min of meer van de leerlingen verwacht dat ze van meerdere vakken de honor classes volgen.

Heidi grapte dat ‘home ec’ niet veel gekozen wordt. Home ec staat for ‘home economics’ en kan vergeleken worden met wat je vroeger op een huishoudschool leerde. Kortom, binnen het Amerikaanse high school systeem heb je geen VWO, HAVO of MAVO, maar binnen de school bestaan er vergelijkbare niveauverschillen.

Aan het aande van de opvoering, namen een aantal van de scholieren een microfoon in de hand om allerlei mensen te bedanken. Moeder werden bedankt voor het maken van de kostuums, leraressen voor het maken van de dansen en het geven van inspiratie. Ondanks dat ik er langzaam aan gewend ben dat zulke bedankjes hier gebruikelijk zijn, kwam het nog steeds heel Amerikaans over. Vooral om te zien dat het al zo jong begint.

Geen opmerkingen: