Zustersteden

Gisteravond heb ik twee uur in de keuken gestaan om vareniki te maken. Dat zijn een soort van grote ravioli's die ze in de Oekraine eten. Je ziet links hoe ze gelukt zijn.

Een paar maanden geleden zijn we bij ons op kantoor een initiatief begonnen onder de naam Sister Cities. Elke medewerker werd gevraagd één van de ruim 50 Edelman-kantoren te 'adopteren'. Ik kreeg Kiev toebedeeld en sindsdien ben ik met een colega daar aan het mailen. Zij had me ook het recept voor de vareniki gegeven.

Vandaag hadden we een Sister City feestje, waarbij iedereen een gerecht uit die zusterstad moest meebrengen. Ook had iedereen posters met college maken en er werd een spel gespeeld waarbij iedereen vragen op antwoorden over de verschillende steden moest vinden. Het doet wellicht allemaal wat schools aan, maar het was echt een geslaagde happening.

Eten uit de hele wereld

Twee collega's, die mijn vareniki zo waarlijk lekker vinden

Mijn poster over Kiev

Andere collega's hadden Amsterdam als zusterstad. Ik had hen tips voor hapjes gegeven.

De poster hadden ze helemaal zelf bedacht

Big Sur

Zaterdag ging ik naar Big Sur. Jeri en Monica hadden me uitgenodigd om hen daar te bezoeken - ze waren er voor een concert bij de Henry Miller Memorial Library. De bibliotheek zelf is niet zo groot, maar er is een vrij groot terrein omheen waar allerlei activiteiten georganiseerd worden, zoals concerten en films. Big Sur staat bekend als een vrijdenkende gemeenschap. Veel mensen wonen hier in de bergen, ver van hun buren. Mode bestaat hier niet.

Vanaf San Francisco is het ongeveer drie uur rijden en het toeval wilde dat Joris daar ook heen ging om er een nachtje te kamperen. Ik sprak met hem af in San Jose, zodat we het grootste stuk samen konden rijden. De kust van Big Sur is echt prachtig!

Foto van een van de prachtige uitzichten onderweg

Sound check bij de Henry Miller Library

Op de achtergrond zie je de bibliotheek. De bosbranden van Big Sur woedden een paar weken geleden tot vlak achter het gebouw. De brandweer waakte er dag en nacht om het monument te behouden.

Binnen in de bibliotheek.

Tijdens het optreden (foto van Tom Erikson)

We bleven slapen bij de directeur van de Henry Miller Library, Magnus. Hij woonde twintig minuten rijden van de bibliotheek, de bergen in. Daar woont hij met zijn vrouw off-grid in een klein huisje. Ook hier kon je zien dat de brand had toegeslagen.

Iets verderop op zijn terein stond een veel groter huis waar wij met z'n allen konden slapen - we waren met z'n tienen en dat was geen probleem.

Drie mensen sliepen buiten. Dit was 's ochtends voordat iedereen weer naar huis ging.

Simone, Sara, Jen, ik, Pam, Monica, Renee en Jeri, met op de achtergrond Magnus' overgrootouderen. (foto van Tom Erikson)

Joris haalde me op zonder weer op. Samen met Monica en Tom gingen we nog ff brunchen voordat we wee naar huis reden.

Lu'au

Ik ben nu op twee keer naar Hawaii geweest, naar twee verschillende eilanden, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik geen grote fan ben. Het is niet alleen vanwege het type toerisme dat de staat aantrekt - ik hou nou eenmaal niet van grote hotels, maar ik mis er ook gezelligheid en avontuur. Het verbaast me dat de gebouwen en huizen er over het algemeen beige of grijs zijn.

De Hawaiianen doen heus wel hun best om oude tradities en de oorspronkelijke cultuur in leven te houden. Ze varen nog steeds met outrigger-kano's en houden een lu'au als ze iets te vieren hebben. Een lu'au is een feest met entertainment (hula dansen) en eten dat op traditionele wijze bereid is: in een soort veldoven wordt een varken onder de grond gegaard.

Er worden ook Lu'au's voor toeristen georganiseerd. Ons hotel had er ook een, waar wij naartoe gingen. Het deed me nog het meest denken aan een Tiroler avond... Wellicht geven de foto's een indruk van wat ik daarmee bedoel.

Er waren lange tafels neergezet met plastic stoelen er omheen.

Natuurlijk werd er Hawaiiaanse muziek gespeeld

Veel mensen kleedden zich 'in stijl' Dit is de traditionele kookwijze: onder het doek ligt het vlees dat de hele dag heeft liggen garen in smeulend vuur.

Er was nog veel meer te eten. 'All you can eat'!

Mijn bord met vakjes op het zeilen tafelkleed.

Deze playboy was de gastheer van de avond en zong ook verschillende Hawaiiaanse liedjes.

Een van de verschillende hula-dansen, waarbij de dansers de betekenis van de muziek met elegante handgebaren uitdrukken.
We kregen steeds uitleg over de verschillende dansen. Tijdens een lu'au voor toeristen worden ook dansen van andere polynesische eilanden getoont, zoals van Tahiti, Samoa en zelfs Nieuw Zeeland waar de Maori vandaan komen.

Big Island

Een paar dagen geleden met ik teruggekomen uit Hawaii, maar heb nu pas voor het eerst tijd om erover te bloggen. Ik was op het eiland dat Hawaii heet, en dat door iedereen Big Island genoemd wordt. Het is het jongste eiland van de reeks. Het eiland groeit nog steeds omdat er een actieve vulkaan is - de Kīlauea is de meeste actieve vulkaan ter wereld. Alle Hawaiaanse eilanden zijn door vulkanen gevormd. Vulkanen komen normaal gesproken op breuklijnen voor, maar die in Hawaii komt voort uit een 'hotspot'. Doordat de continentale platen in de loop van miljoenen jaren over de hotspot beweegden, ontstanden Maui, Kuai, Oahu en de Big Island.

Ik had mijn spiegereflex-camera meegenomen, dus ik laat verder de foto's spreken...

Uitzicht vanaf het hotel in Kailua-Kona, terwijl we een Mai Tai's dronken.

Op weg naar Puʻuhonua o Hōnaunau National Historical Park.

Veel lava in Puʻuhonua o Hōnaunau



En een historisch openlucht museum.





Op weg naar Hawaii Volcanoes National Park.

Dit is Punalu'u Black Sand Beach - een strand met zwart zand.

In Volcanoes National Park komt stoom op verschillende plekken uit scheuren in de grond.
Uit een plek in een krater kwam veel stoom...

Het was vochtig en mistig in de buurt van de vulkaan. Er groeien boomvarens.

Deze tunnel is ontstaan toen lava door een dal stroomde. De kern was zo heet, dat die door bleef stromen.

Oerwoud.
Lava van een uitbarsting in 1990
De vulkaanuitbarstingen zijn steeds op een andere plek. Toen wij op Hawaii waren, was de activiteit iets buiten het nationale park, pal aan de oceaan.

We waren er tegen zonsondergang. Toen het nog licht was kon je alleen een grote stoompluim zien en met een verrekijker zag je af en toe brokken lava omhoog schieten.

Naarmate het begon te schemeren, begon je de gloeiende delen van de lava te zien...

...en toen het echt donker begon te worden, zag alleen nog de gloeiende delen. De opnamen heb ik met een langere sluitertijd genomen, vandaar dat je de baan van de deeltjes ziet.

Mooi he?