Er zijn tientallen venture capital-bedrijven in Silicon Valley, maar je kunt ze niet allemaal op een hoop gooien. Sommige VC's investeren bijvoorbeeld alleen in een vroeg stadium van een bedrijf terwijl anderen juist nooit in het begin geld stoppen in een startup en pas investeren tijdens een 'series B'.
De meeste startups hebben meerdere finacieringsrondes nodig. De eerste ronde is de 'series A', de tweede 'series B', enzovoort. Het grote verschil tussen de eerste en tweede ronde is het risico. Vaak moet op het moment dat het eerste VC-geld binnenkomt de technologie nog uitgebouwd worden en moet nog aangetoond worden dat de boel werkend te krijgen is. Een tweede investeringsronde wordt pas gedaan als bewezen is dat de technologie werkt, maar het risico zit op dat moment in het feit dat nog niet duidelijk is hoe de vraag in de markt is naar een bepaald nieuw product of nieuwe dienst.
Daarnaast heeft VC heeft z'n specialisaties. De een zit bijvoorbeeld meer in cleantech en een ander richt zich op semiconducters of internet. De meeste VC's hebben vier of vijf kerngebieden waar ze zich op richten, elk geleid door een van de partners.Uiteindelijk gaat het net zo zeer om de mensen als om het geld.
VC's die in een bedrijf investeren, nemen plaats in de 'board', de raad van bestuur. Zo iemand kent de markt vaak erg goed, weet wat er speelt en heeft een heel netwerk waar je profijt van kunt hebben.
Hoe groot de investering is, hangt af van de hoeveelheid geld die nodig is om tot het punt te komen dat gestelde doelen bereikt zijn en VC's bereid zijn een volgende ontwikkelingsfase te financieren. Wat ook meespeelt is de schatting van de uiteindelijke waarde (en omzet) van een bedrijf, maar dat heeft vooral impact op de hoeveelheid aandelen die je als bedrijf opheeft in ruil voor kapitaal.