Opgezegd

Gisteren was mijn laatste werkdag bij Edelman. Vorige week heb ik mijn baan opgezegd. Je doet dat hier door middel van een korte brief, waarin je bedankt voor de samenwerking en je laatste dag aangeeft; de brief overhandig je persoonlijk aan je baas. Je hebt hier slechts twee weken opzegtermijn en omdat ik komende week vakantie gepland had, ging het ineens heel snel. Over een week begin ik als vice president of marketing bij Internet start-up Ellerdale. Daar zal ik de komende weken nog wel meer over schrijven.
Ik kan het bijna niet geloven dat ik dit hoofdstuk afsluit na zoveel jaren. Edelman is me nog steeds na aan het hart, niet in de laatste plaats omdat ik vanwege Edelman in Amerika woon.

De afgelopen dagen ben ik bezig geweest inlichten van klanten en collega’s, en met overdragen van projecten. Ik heb ook een gesprek gehad met iemand van personeelszaken over praktische zaken als ziektekostenverzekering, oudedagsvoorziening en meer van dat soort zaken. Als ik zou willen, zou ik nog anderhalf jaar bij Edelman’s ziektekostenverzekering kunnen blijven, alleen moet ik dan de volledige premie voor eigen rekening nemen. Voor mij, als alleenstaande, betekent dat ongeveer 500 dollar per maand.

Het beschikbaar stellen van deze mogelijkheid is wettelijk verplicht is gesteld en er zijn een aantal redenen waarom mensen hier gebruik van maken, ondanks de hogere kosten. De wet heet COBRA, wat staat voor 'Consolidated Omnibus Budget Reconciliation Act', maar dat mag je meteen weer vergeten, want dat weet geen enkele Amerikaan. Je zou denken dat niemand er gebruik van maakt vanwege de astronomische kosten, maar er zijn heel wat situaties, waarin je beter af bent met COBRA.

Als je een tijdje geen baan hebt, voor jezelf begint of als je naar een werkgever gaat die geen ziektekostenverzekering aanbiedt, kan COBRA een goede overbrugging bieden. Als particulier is het vel moeilijker om verzekerd te zijn. Een bedrijf kan veel betere voorwaarden voor premies en dekking onderhandelen. Individuele polissen hebben vaak allerlei beperkingen in dekking en een hoog eigen risico. Ook is de kans veel groter dat je geweigerd wordt op basis van een ‘pre-existing condition’. Je hele medische historie wordt doorgelicht en als je ooit voor iets als nierstenen of behandeld bent, is de kans groot dat je niet meer verzekerbaar bent. Het is zelf zo erg, dat sommige mensen niet van baan kunnen veranderen omdat ze anders hun verzekering verliezen. Geen zaken waar ik me direct zorgen over maak, maar ik moet eerlijk zeggen dat het sinds ik hier woon wel in het achterhoofd speelt.

Hoe dan ook. Ik ben nu op vakantie tot 21 maart. Misschien zal ik nog een keer bloggen, want ik ben de hele week in Austin (Texas) voor SXSW (spreek uit: south by southwest), een groot internet-, muziek- en filmfestival.