Bedankje

Een paar dagen na mijn behandeling in het ziekenhuis kreeg ik een bedankkaartje, ondertekent door twee van de verpleegsters die me verzorgd hadden. Met de hand ondertekent, geen stempel of opdruk, om het heel persoonlijk te maken. Blijkbaar heeft het ziekenhuis een marketingpersoon die het verschil begrijpt. Voor mij als Nederlander komt het een beetje overdreven over, maar ik geloof dat Amerikanen best gevoelig zijn voor dit soort dingen.

Hieraan zie je dat een ziekenhuis een klantenbinding moet doen, en ervoor moet zorgen dat het een goede reputatie bijft houden. Mijn arts werkt niet in dit ziekenhuis. Hij heeft samen met een collega een eigen praktijk. Ze houden kantoor in een wolkenkrabber in de binnenstad. Dat hele gebouw zit vol met medische zorgverleners – artsen, tandartsen, medische labs,etc.

Nog voor de kaart van het ziekenhuis kwam, was ik gebeld door iemand van het ziekenhuis die wilde weten wat ik van de verzorging vond. En toen ik afgelopen weekend terug kwam uit LA, lag er een brief van de stichting dat gekoppeld is aan het ziekenhuis, met de vraag of ik een donatie wil doen. Ik kon die aan het hele medisch centrum geven, of aan een specifieke medewerker om die persoon te bedanken. Ook was er een vragenlijst in de bus gevallen, omdat ik geselecteerd was om in een enquête mee te doen.

Nu alleen de rekening nog. Ik ben goed verzekerd, dus ik maak me er geen zorgen om, maar ik ben wel benieuwd.