Fundering

Cindy heeft een huis gekocht en ik ging gisteren even kijken. Er moet nog het een en ander aan gedaan worden, maar lang niet zoveel als destijds aan ons huis in Amsterdam. Nieuwe keuken, wat schilderwerk en een nieuwe fundering...

Het huis is gebouwd in 1924. De fundering, die alleen onder de muren is, is van bakstenen waarvan het cement bijna vergaan is. Deze zullen vervangen worden door staal en beton. Het is niet alleen steviger, maar je kunt beton ook verankeren en dat voorkomt dat je huis van de fundering afgleidt bij een aardbeving.

Ze moet er een vergunning voor aanvragen die meer dan 100 dollar kost. Ze vertlde dat ze voor elk wissewasje een vergunning nodig hebt, zelfs als je een nieuwe keuken wilt plaatsten of de badkamer wilt verbouwen. Toen ik daar verbaast op reageerde omdat dat mijns inziens tegen de Amerikaande vrijheid indruist, legde ze uit dat de gemeente op die manier veel geld verdient. Enerzijds met de vergunningen zelf en anderzijds omdat de gemeente zo kan bepalen of een huis in waarde stijgt en er dus meer onroerend goedbelasting te heffen valt. (Dat doen de gemeenten namelijk hier en daar betalen ze het onderwijs van, vandaar dat de kwaliteit van de scholen per gemeente enorm kan verschillen).

Zoals je op de bovenste foto ziet is het een mooi, ruim huis. Het staat in Oakland, aan de overkant van de baai, waar de huizenprijzen veel meer zijn gedaald dan in San Francisco. Hier in de stad zou het waarchijnlijk minsten twee keer zoveel hebben gekost.