Burn-out

Mijn contactpersoon bij een van mijn klanten wilde even met me praten, schreef ze in een mailtje. Toen ik haar belde bleek ze besloten te hebben haar baan op te zeggen. Het verbaasde me, want in deze tijd van economische tegenspoed en werkloosheid doe je dat niet zomaar. Ze is officieel geen medewerker van het bedrijf, maar zelfstandig ondernemer en mijn klant huurt haar in als consultant.

Ze legde uit dat ze om medische redenen even niet wil of kan werken en al snel zei ze dat die medische reden depressiviteit is. Dat ze zich nauwelijk kan motiveren om werk te verzetten en dat ze last heeft van huilbuien. Ze had eindelijk de knoop doorgehakt om voor zichzelf te kiezen. Haar man stond er ook achter, ondanks dat zij de kostwinner is. Ze zei dat ze genoeg spaargeld hebben om het een halfjaar te kunnen uitzingen.

Later bedacht ik me dat in Nederland iemand in zo'n geval met een burn-out gediagnotiseerd wordt. Ik weet niet zeker of je als zelfstandige een ziektekostenuitkering krijgt; wellicht is het in Nederland niet veel anders. Hoe dan ook, vind ik het een hard gelag.