Uit en thuis

Altijd als ik net terug ben uit Nederland, vallen me weer kleine dingen aan Amerika op. Nu ook. Als ik hier naar de broodjeszaak ga, heeft de medewerker die mijn sandwich maakt rubber handschoentjes aan. Dat is hier verplicht vanwege de hygiëne. Zodra er geld in het spel komt, gaan ze uit en voor de volgende klant worden er weer nieuwe aangedaan. Vaak zijn er verschillende personen om het boordje te smeren en om af te rekenen. Bij La Place, pakten ze mijn broodje met blote handen beet en ik merkte dat ik dat nu aan beetje vreemd vind... tha ik ben veramerikaniseerd, ik geef het toe.

Een leuke bijkomstigheid daarvan is dat ik verrast was toen ik moest afrekenen bij de kassa van een winkel en er geen 'sales tax' bij de prijs van het product dat ik aanschafte kwam. Hier moet je altijd rekening houden met 7,25 procent belasting die op alle aankopen komt. In sommige staten is dit tarief hoger, in andere lager. Alleen in Oregon is er geen sales tax.

Dit was mijn korste tripje tot nu toe; het was een last-minute beslissing om even naar Nederland te gaan, want eigenlijk had ik een week vrij genomen voor een vakantie in Santa Cruz. Maar sinds een paar weken zijn Cindy en ik uit elkaar, waardoor ik mijn plannen wijzigde. Wellicht was het je al opgevallen dat ik de laatste tijd minder over haar schreef op mijn blog... maar nu is het hoge woord eruit. Ik wil er niet al te veel over in detail treden op mijn blog, maar het zal vast tot nieuwe stof leiden want ik ga weer een heleboel dingen voor het eest ervaren.