Jarig

Om mijn verjaardag te vieren gaf ik gisteravond een feestje bij mij thuis. Het was een wijnproeverij waarvoor ik iedereen gevraagd had een fles wijn mee te brengen. Het idee was om steeds een fles of tien open te hebben, zodat iedereen van alles kon proeven.

Dat scheelde ook in het bedenken van kado's, zoals ik in de uitnodiging gezet had. De meeste mensen brachten geen kado mee, op een paar uitzondering na, maar veel mensen brachten wel een kaart mee. Da's hier heel gebruikelijk om te doen als je naar iemand's verjaardag gaat.

Een ander gebruik is dat je zelf nooit je eigen verjaardagstaart koopt. Jane had dat voor mij gedaan. En als je uitgaat, hoor je vrijgehouden te worden door je vrienden. Dat deed Christy donderdagavond al, omdat de week van mijn verjaardag is. Veel mensen wensen je ook een 'happy birthday' in de dagen voorafgaand aan je verjaardag als ze weten dat ze je niet meer voor die tijd zien.

Het feestje was in ieder geval erg geslaagd. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad en ik geloof mijn gasten ook. En, zoals ik wel vaker zie bij feestjes bij mensen thuis, staat het volledige huis ter beschikking van de gasten. Er werd dus niet alleen in de huiskamer gefeest, maar ook in de keuken en de slaapkamer.

Ook iets Amerikaans: veel mensen verlieten het feest zonder gedag te zeggen. Niet iedereen doet dat, maar het is vrij normaal om er tussenuit te piepen.

Volle bak

Met Adrian en mijn collega Travis

Met Melissa, Jane, Jamyrson en nog een Melissa

Met Shannon, Jen en Dana

Greg aan de telefoon met Neeltje en Marco op de achtergrond

Jeri en Missy in de keuken

Alle kaarsjes uitgeblazen...

Ineens had het feest zich verplaatst naar de slaapkamer...

Wellicht omdat Jane daar een groot kado het neergezet, dat ik rond middernacht openmaakte. Ze had een lamp voor me gemaakt - naast coach is ze ook metaalkunstenaar.

Een van de overblijfselen van een geweldig feest!

Post

Reclamefolders worden hier niet in de brievenbus gestopt. Dat is namelijk illegaal. Ongeadreseerde post vind je hier daarom op je stoep of ze hangen het aan je deur of hek. Ook de krant wordt op die manier afgeleverd. In de stad gooien ze 'm gewoon voor je deur, maar in dunner bewolte gebieden en buitenwijken zie je ook vaak een aparte huls om de krant in te stoppen naast de brievenbus.

Om iets in iemands brievenbus te mogen stoppen moet je bij de US Postal Service werken, anders maak je je schuldig aan een misdrijf dat 'tampering with a mailbox' genoemd word.

Weer

Als er slecht weer is voorspeld, zoals storm of regen, zeggen Amerikanen in de volksmond dat er weer aankomt. 'We're getting wheather', zeggen ze dan, alsof er geen weer is als de zon schijnt.

Blogworld

Na de lunch met de Nederlandse ambassadeur, reed ik naar het vliegveld in San Jose om weer eens naar Las Vegas te vliegen. Deze keer voor Blogworld, een conventie over blogs, Twitter en andere social media.

Er waren sessies voor professionele bloggers over hoe je meer mensen naar je blog krijgt en er geld mee kunt verdienen, maar er werd ook veel gesproken over hoe je social media kunt inzetten voor marketing- en communicatiedoeleinden.

Ik ging erheen om mezelf bij te spijkeren op dit laatste onderwerp, maar ook om te netwerken. Dat laatste gebeurde tijdens pauzes in de wandelgangen, maar vooral ook 's avonds tijdens de vele feestjes. Daar begon het donderdagavond mee toen ik aankwam... Eerst een etentje met klanten in de Nob Hill Tavern, één van de vele restaurants in de MGM Grand, gevolgd met een after-party in een van de cafés in dat casino.

Tijdens de after-party. Deze eerste drie foto's zijn genomen door Kenneth Yeung - www.thelettertwo.com

Zoals ze hier zeggen: een feestje met oude en nieuwe vrienden (nieuwe vrienden zijn mensen die je net ontmoet hebt).

Overdag ging het er serieuzer aan toe. Dit is een panel over social media en de muziekindustrie.

Typisch voor Blogworld: heel wat bezoekers bloggen over social media. Experts uit het hele land (en soms erbuiten) kwamen hier samen. Daarvan wilde dus ook iedereen verslag doen. Dit soort scenes zag je daarom veel, waarbij iemand een bezoeker of spreker met een klein camera'tje interviewt.

Hier een interview met grotere camera en aparte geluidsman... De interviewer is dan ook Robert Scoble, een van de meest populaire en invloedrijke bloggers.

Er waren genoeg tafels met stroomverziening, maar some MOET je gewoon even in alle rust kunnen bloggen... Dan maar in de gang op de typische, kleurrijke Las Vegas vloerbedekking van het Convention Center.

Tijdens de lunch was er een hamburgereetwedstrijd... ik weet niet wat het met bloggen te maken heeft, maar wel weer typisch Amerika.

Weer een feestje: een barbecue op het dak van de Las Vegas Hilton

Elk szelfrespecterend casino heeft tegenwoordig minstens een grote show. De Hilton heeft op dit moment Barry Manilow.

Na het eten, naar een club. Dit was Lavo in de Palazzo, ingericht in de stijl van een Turks badhuis. Als je in dit soort clubs wilt zitten, moet je voor 'table service' betalen. Dat betekent dat je een fles sterke drank koopt, meestal vodka. Die wordt geserveerd met jus d'orange, Red Bull en andere zaken die je met vodka kunt mixen. Er worden ook ijsblokjes bijgeleverd. In dit geval zat er een lampje onderin de emmer ijs. Decadenter dan Vegas wordt het niet snel...

Waarschijnlijk ook een bezoeker van Blogworld...

Ambassadeur

Over uitnodigingen voor interessante bijeenkomsten gesproken... gisteren was ik te gast bij eBay voor een ronde tafelgesprek met de Nederlandse ambassaeur in de Verenigde Staten. Sinds ruim een jaar vertegenwoordigt Renée Jones-Bos ons land hier. Ze woont en werkt in Washington DC en reist veel naar andere delen van de VS. Ze was nu op bezoek in Silicon Valley om te horen van Nederlanders die in de IT sector werken.

Peter Laanen, directeur van het Netherlands Business Office, had me uitgenodigd en de bijeenkomst was georganiseerd bij eBay door Dennis Goedegebuure.

Allerlei onderwerpen passeerden de revue, van sociale zekerheid tot begrotiongstekort en van innovatie tot integratie. De twintig gasten waren het over de meeste zaken met elkaar eens.

Het was voor mij interessant om te merken dat alle anderen Silicon Valley ook als enorm open ervaren, een plek waar je afkomst of huidskleur geen rol spelen. Iemand wist te vertellen dat nog maar 48 procent van de bevolking van Californië wit is. Het is duidelijk dat in ieder geval de Bay Area (het hele gebied rondom San Francisco, inlcusief Silicon Valley) daar al jarenlang veel profeit van heeft. Bedenk bijvboorbeeld maar dat bedrijven als Intel en Google door immigranten (of allochtonen, zoals je in Nederland zou zeggen) zijn opgericht.

Van de mensen met kinderen op highschool begreep ik dat het uitzoeken van een universiteit een drama is. De aanmeldingsprocedures zijn ingewikkeld en het is moeilijk (en duur) om op je school naar keuze aangenomen te worden.

Ook het begrotingstekort van de staat Californië kwam ter sprake. Ik heb verschillende keren geschreven over het voortslepende proces om uberhaupt een begroting goedgekeurd te krijgen door het parlement van de staat. Dat heeft te maken met twee verschillende referenda die in het verleden zijn aangenomen.

Het ene referendum heeft ertoe geleid dat er voor een vehoging van uitgaven een meerderheid in het parlement nodig is: de helft van de stemmen plus één. Maar voor het verhogen van de belastingen, oftewel de inkomsten, is een tweederde meerderheid nodig. Daarbij komt dat een Republikein nooit, maar dan ook nooit, voor belastingverhoging zal stemmen. Vandaar de pat-stelling waar de staat nu inzit.

Daardoor komen er voorstellen op tafel als het privatiseren van de staatsloterij, arbeidstijdverkorting van overheidsmedwerkers en het afschaffen van de natuurparken in de staat. Het zijn noodsprongen, om nog enigszins te kunnen besturen.

De CEO van eBay kwam ook nog even langs. Hij wist van alles over eBay en Marktplaats in Nederland te vertellen.

Op de foto met de ambassadeur

Netbook

Gistermiddag was ik bij een borrel van Nokia om de introductie van hun nieuwe Booklet 3G te vieren. Je ziet hier steeds meer mini-laptops. De meeste bedrijven, zoald HP en Dell, noemen ze netbooks. Je kunt er een SIM-kaart instoppen om via een 3G verbinding op internet te komen. Mooie, kleine appraten en niet te duur... misschien schaf ik er ook wel eentje aan. Ik moet alleen bedenken of ik er een 3G abonnement bij wil – je krijgt dan wel korting het apparaat, maar betaalt wel maandelijks 60 dollar voor een dataverbinding.

Je ziet steeds vaker dat bedrijven dit soort bijeenkomsten organiseren voor opinieleiders en trendsetters. Vanwege Facebook, Twitter en blogs is er een grote groep mensen onstaan die een redelijke mate van invloed heeft. Uit allerlei onderzoeken (onder andere van Edelman) blijkt dat de geloofwaardigheid van “iemand als jezelf” gestegen is in de afgelopen jaren, terwijl de geloofwaardigheid van de pers is gedaald. En nu er blogs, Twitter en andere social media zijn, heeft iedereen de communicatiemiddelen met de potentie om een groot publiek te bereiken.

Wij bij Edelman doen het ook steeds vaker. Vooral voor internetbedrijven is het belangrijk om realties op te bouwen met de mensen die veel over het onderwerp bloggen, tweeten en spreken op bijeenkomsten. Zij zijn immers degenen die een nieuwe internetservice als eerste gebruiken. Vooral als deze mensen een grote aanhang hebben en wiens mening gewaardeerd wordt, is het logisch om hen in een vroeg stadium te informeren.

Mijn vriendin Cathy organiseerde de borrel en had mij op de gastenlijst gezet. Ik weet niet of ik werkelijk wat in de pap de brokkelen heb, en het helpt als je vrienden op de juiste plek heb, maar het was leuk om uitgenodigd te worden voor zoiets. Ik blij dus nog wel even doorbloggen en doortwitteren...

Koffie

De meeste Amerikanen bewaren hun koffie in de koelkast. Sommigen ook in de vriezer. Koffie ongekoeld bewaren is hier een stuk minder gebruikelijk.

1000

Mijn vorige blog post over open ateliers was mijn 1000ste! Dit is dus nummer 1001... Ik weet niet of ik er nog eens 1000 in me heb, maar we zullen zien. Destijds nooit gedacht dat ik zover zou komen.

Open ateliers

Zoals je in Amsterdam de Open Atelier Routes hebt, heb je in San Francisco Open Studios, georganiseerd door ArtSpan. Van 7 tot en met 25 oktober stellen kunstenaars hun ateliers, studios en werkruimtes open. Vandaag ging ik met Jane een kijkje nemen bij een aantal van hen.
Daarvoor gingen we naar Artaud aan de rand van de Mission en Potrero Hill. Dit project heeft ervoor gezorgd dat een oude fabriek omgebouwd werd tot een plek waar kunstenaars wonen en werken. De foto's geven een indruk van wat er allemaal te zien was...

Het uitzicht vanaf een van de ateliers op de tweede verdieping.

Drank

Gezellig naar een etenje bij Dayna thuis geweest gisteravond. Ze zei dat ze maar een paar mensen had uitgenodigd maar het huis was vol. Inmiddels ben ik er niet meer aan gewend om bloemen mee te nemen... alleen nog maar iets te drinken. Dat is lang niet altijd wijn, maar meestal iets wat je zelf wilt drinken die avond. Overigens lijkt lang niet iedereen er op zo'n avond rekening mee te houden dat ze nog moeten rijden. Het verbaasd me nog altijd hoe lichthartig Amerikanen daarmee omgaan, terwijl er hoge straffen staan op rijden onder invloed. Hoe dan ook, het was een supergezellige avond en iedereen is veilig thuis gekomen.

Tesla

Gisteren zag ik voor het eerst een Tesla op de weg rijden . Dat is een mooie en snelle sportauto (zie foto rechts) die qua performance niet onder doet voor een Ferrari of Porsche. Maar in deze auto giet je geen benzine; je steekt de stekker in het stopcontact om 'm op te laden. Hij is volledig electrisch.

De oprichter van Tesla Motors, een bedrijf in Silicon Valley, is jonger dan ik. Zijn naam is Elon Musk, en dit bedrijf is ook niet zijn eerste onderneming. Hij was medeoprichter van PayPal, en heeft inmiddels ook een ruimtevaartbedrijf en voorzitter van de raad van bestuur van Amerika's grootste zonnepanelenbedrijf. Musk is ook ee philantroop die miljoenen aan goede doelen geeft.

Overigen is er nog een andere sportauto die op electriciteit rijdt en dat is de Karma van Fisker Automotive, een bedrijf uit de omgeving van Los Angeles. Wellicht komt de innovatie in de automobielindustrie niet meer uit Michigan, in De V.S. gebeurt er heus nog wel iets op dit gebied...

N1H1

Een paar maanden geleden stonden de media vol van de 'swine flu', in Nederland bekend als de Mexicaanse griep. Inmiddels wordt de ziekte steeds vaker bij de officiele naam vernoemd: N1H1... ik vemoed dat dat het resultaat van de varkenshouderslobby is.

De laatste weken, sinds de scholen weer zijn begonnen, is deze griep weer volop in het nieuws. De overheid ziet scholen als de verspreidingshaard voor het virus en daar berichten de media graag over. Naast dat het om schoolkinderen en bedreigende ziektes gaat, waarschuwen de journaals en nieuwsrubrieken de mensen hier graag.

Ook onze PZ-afdeling doet mee aan het waarschuwen. We hebben al twee memo's gehad met uitleg over het virus, hoe het zich verspreid, wie zich moet laten inenten en hoe je verspreiding kunt voorkomen. Bij de eerste memo zat zelf een klein flesje desinfecterende gel.

Hardly Strictly Bluegrass

Al zo lang als ik hier woon heb ik op mijn wensenlijstje staan om naar een festival in Golden Gate Park te gaan. Zondag kwam het er eindelijk van. Met Jill, Stacia en Valerie ging ik naar Hardly Strictly Bluegrass, een jaarlijks terugkerend, twee-daags gratis festival.

Bluegrass kan je zien als een van de oudste vormen van folk- of country-muziek. Maar zoals de naam van het festival al aan gegeeft, waren er ook ander muziekstijlen. Er waren vijf podia, dus er was voor elk wat wils.

Het viel me op dat er helemaal geen advertienties of sponsors te zien waren, ondanks dat het festival gratis was. Stacia wist te vertellen dat het evenement door Warren Hellman. Hij is niet alleen een enorme liefhebber van bluugrass muziek, maar ook miljardair... Da's best een leuke manier om je geld te besteden, niet?

Wij hebben er drie supergave optredens gezien: van Aimee Mann, Marianne Faithful en Neko Case. Op YouTube vond ik een klein stukje van de laatste:

Dit was slechts een van de vijf podia... Golden Gate Park is echt enorm groot... het festival besloeg slecht een klein deel.

De mensen naast ons

49ers

Het was duidelijk te merken dat het American football-team van San Francisco vandaag een thuiswedstrijd had. Toen ik op highway 101 richting de stad reed vanochtend, passeerde ik heel wat auto's met vlaggetjes in de kleuren van de 49ers: donkerrood en goud. Overigens komt de naam van het jaar waarin de goldrush begon in San Francisco: 1849.