Sotomayor

Afgelopen week kon je de TV niet aanzetten of de krant niet openslaan of je kwam de naam Sotomayor tegen. Barack Obama nomineerde haar voor een positie aan het Amerikaanse Supreme court: het hoogste, nationale gerechtshof. Afgelopen week vonden hoorzittingen in de senaat plaats waarin ze flink onder vuur genomen werd.

Een rechter moet ook hier neutraal zijn, maar omdat politici over de benoeming stemmen, komt er heel wat politiek bij kijken. Alleen al het feit dat ze door een Democratische president voorgedragen wordt, betekent dat de Republikeinen verzet zullen bieden.

Het was interessant om te zien hoe ze dat deden. Ze gebruikten namelijk een uitspraak van Obama over haar en een van haarzelf, rukten die uit hun verband en herhaalden ze op zoveel mogelijk momenten.

Obama zei over haar toen hij haar voordroeg dat een goede rechter in een klein percentage van de zaken zijn of haar hart moet kunnen laten meewegen en dat Sotomayor met haar achtergrond daar uitermate geschikt voor zou zijn. Hij verwees daarmee naar net feit dat ze van Puerto Ricaanse afkomst is en opgroeis is in een van de armere delen van New York.

Daarmee speelde hij critisie op twee manieren in de kaart. Enerzijds zei ongeveer iedereen in het juridische vakgebied dat een rechter zijn of haar hart nooit moet mee laten wegen. Anderen vonden het naar positieve discriminatie rieken en maakten er een punt van dat iemands Latijns-Amerikaanse achtergond nooit een reden mag zijn voor benoeming to hoogste rechter.

Een van haar eigen uitspraken uit 2001 die de tegenpartij wist op te duikelen, maakte het er niet makkelijker op. Ze schijnt ooit gezegd te hebben: "I would hope that a wise Latina woman with the richness of her experience would more often than not reach a better conclusion than a white male who hasn't lived that life." (Ik mag hopen dat een wijze Latina vrouw met een rijke levenservaring vaker tot een betere conclusie zal komen dan een witte man die dat leven niet geleid heeft.) Die uitspraak werd door een aantal rechtse TV zenders het bewijs van het feit dat ze een racist is.

En dan was er ook nog een zaak rondom een arbeidsconflict rondom etniciteit waarin ze oordeelde in het nadeel van witte medewerkers. Dat oordeel werd toevallig door een hogere reachter teruggedraaid.

Sotomayor en haar medestanders brachten tegen dit alles haar daden in. Ze wezen op haar prestaties en successen, waar nauwelijks een speld tussen te krijgen was. Sotomayor zelf nam afstand van Obama's uitspraak en zei recht voor z'n raap dat een rechter maar een ding moet volgen en dat is de letter van de wet.

Hoe dan ook, haar verdediging maakte indruk en heel wat Republikeinse senatoren zijn nu op haar hand. We zullen zien of het er genoeg zijn als de stemming plaatsvindt.