Tide

Je weet dat de 4th of July eraan zit te komen als je het wasmiddel op de schappen in de supermarkt er zo uitziet... Het bekendste wasmiddel van Amerika sponsort het Amerikaans Olympisch team, maar het is vast geen toeval dat de verkoop van deze flessen Tide al voor Independence Day begint.

Google I/O

Twee weken geleden hield Apple haar jaarlijkse conferentie voor ontwikkelaars, de befaamde WWDC.  Tim Cook, de nieuwe CEO, unthulde er de nieuwe MacBook Pro met Retina Display en nieuwe versies van besturingssystemen. Helaas nog geen iPhone 5. Een aantal van onze programmeurs was er ook bij.

Deze week was het de beurt aan Google met Google I/O. Op de zelfde plek als Apple, namelijk het Moscone Conferentie Centrum in San Francisco, deden de Google-directeuren allerlei aankondigingen. De meest in het oog springende: de Google bril. Het is meer een metalen strip die je over je oren en langs je wenkbrauwen draagt met aan de rechterkant een klein schermpje, waarop je allerlei informatie kunt zien, waarvoor je nu nog je smartphone gebruikt.

Het ding zou ingebouwde gezichtsherkenning hebben en door het te verbinden met sociale netwerken zie je informatie over de mensen die op straat tegenkomt. Ook kun je er foto's of live video mee schieten. Het apparaat is nog in een vroeg ontwikkelstadium, maar tijdens I/O werd al een indrukwekkende demonstratie gegeven door parachutespringers en crossfietsers. Zij brachten de bril vanuit de lucht naar het podium terwijl iedereen in de zaal live mee kon kijken door de bril die door de stuntmannen gedragen werd.

Ook dit evenement is alleen voor programmeurs voorbehouden, maar ik wipte er vanmiddag even langs voor een afspraak met een journalist. Toen ik in de enorme lobby aankwam, stond die helemaal vol met mensen terwijl die haal normaal aaltijd leeg is. Ze stonden allemaal in de rij om hun tas met 'goodies'... nee niet de gewone gesponsorde meuk die je bij congressen krijgt, maar in de tas zaten een smartphone, een tablet-computer en een Nexus Q. Bovendien kregen alle bezoekers het recht om als eerste de Google-bril te kopen voor $1500 als ie volgend jaar uitkomt. Ik zag trouwens al een paar mensen met zo'n bril lopen.

 Duizenden in de rij voor Google-spullen

 En als je nog meer wilde, kon je het kopen in de Google-shop

Pride weekend

Een normaal mens zou na een drukke launch-week wellicht vroeg naar bed gaan, maar vrijdagavond was het begin van Gay Pride. Onder het motto 'slapen kan altijd later nog' ging ik met een paar vriendinnen stappen. Eerst naar een borrel van dot429 en daarna dansen bij een van de vele feesten.

Dit jaar sliep Denise in mijn logeerkamer en om me daarvoor te bedanken, maakte ze zaterdagochtend een uitgebreide brunch. Ze stelde voor om nog een paar gezamelijke vriendinnen uit te nodigen... uiteindelijk hadden we een tafel vol gezelligheid. Prima begin van de dag.

In de loop van de middag trokken we met z'n alle trokken richting Castro, naar het huis van Elena. Da's vaste prik op Pride-zaterdag; zij houdt elk jaar een groot tuinfeest. Ook nog even een kijkje genomen in Dolores Park, ook vaste prik, en daar de Dyke March.

Op zondag was het programma ook standaard: eerst een deel van de optocht bekeken om vervolgens naar Zuni te gaan. Niemand weet waarom, maar dat is de plek waar alle leuke vrouwen heengaan op zondag om er aan de bar of op de stoep met elkaar bij te kletsen onder het genot van een drankje
.

Brunch op zaterdag

Dolores Park

De jaarlijkse optocht

De bejaardenbus

Flipboard voor Android

Gisteravond was weer een gedenkwaardige in het bestaan van Flipboard. Onze editie voor Android-telefoons kwam uit en we kondigden ook aan dat Google+ en YouTube nu vanuit Flipboard door te bladeren zijn.

Bovendien lanceerden we Flipboard in vijf nieuwe landen, waaronder Nederland. De afgelopen week hebben we met het communicatieteam weer lange dagen gemaakt om het allemaal in goede banen te leiden en het lijkt erop dat dat weer gelukt is.

De meeste collega's waren nog op kantoor toen we om 9 uur live gingen. Daar maken we hier altijd een klein feestje van - ook deze keer zat de sfeer er weer goed in, ondanks dat er ook hard gewerkt werd.

Cherry

De nieuwste dienstverlening in een app: je auto laten wassen. Ik had het ook niet geweten als een collega niet zo'n wasbeurt geboekt had met Cherry. Ze komen naar jouw auto toe, je hoeft ze alleen te laten weten waar ie staat. Je hoeft er zelf niet eens bij te zijn, behalve als je ook het interieur gereinigd wilt hebben natuurlijk. Omdat de autowasser er toch was, vroeg ik of ie mijn auto ook mee kon pakken voor een zacht prijsje. Voor 10 dollar was mijn auto weer glimmend. Okay, 12 dollar, want je moet natuurlijk ook fooi geven...

Jersey

Deze keer zag ik New York voor het eerst vanaf de andere kant van de Hudson, in New Jersey. Zondagochtend waren we in Jersey City om te brunchen, en maakten daarna een wandeling langs het water. De stad is de laatste tien jaar enorm opgeknapt en het centrum heeft allerlei leuke restaurants en van oude pakhuizen zijn appartementen gemaakt.

Je kunt niet met de metro naar Jersey, maar er gaat wel een PATH-trein. Die namen we vanaf het World Trade Center. De nieuwe toren begint trouwens al aardig te vlotten en is inmiddels alwaar het hoogste gebouw in New York. In Jersey City stonden verschillende aandenken aan 11 september, want heel wat mensen die in het WTC werkten, woonden hier.

De hele tijd dat we in New York waren, was het heet. En vooral 's avonds bleef het warm en kon je gewoon in een T-shirt rondlopen. Dat mis ik wel eens in San Francisco, want hier kan dat hoogstens vijf keer per jaar.

Later in de week gingen we dan ook een dagje naar de kust; ook in Jersey. We konden een auto lenen van een vriend van Nicky en namen de Holland Tunnel on de de Hudson door en ik was verbaasd hoe snel je vanuit New York in de weilanden zit. Geen uitgestekte natuur zoals in California, maar toch heel veel groen.

Aan het strand in Asbury Park bleek het weer bewolkt, dus meer weer voor een standwandeling dan zonnebaden. Asbury Park is een oude badplaats met nog een aantal oude casino's en ander historische gebouwen. Bruce Springsteen maakte het plaatse bekend door zijn eerste album ernaar te vernoemen. Voor de bewonder van New York, staat het tegenwoordig bekend als het 'gay' strand. Hier wat indrukken:

Apartement in New York

Ik ben net terug uit New York. Ik had een paar dagen vrij genomen om er met Nicky heen te gaan. Na al mijn bezoeken aan die stad,  voel ik me er inmiddels aardig thuis. Maar door er met een echte New Yorker te zijn, leerde ik de stad op een nog dieper niveau kennen. Bovendien hadden we via AirBnB een apartement in Greenwich Village gehuurd, waardoor ik een beetje een indruk kreeg van hoe het is om daar te wonen.

Het apartement was op de derde verdieping, wat betekende dat we drie nauwe, stijle trappen omhoog moesten klimmen... heel vergelijkbaar met een Amsterdams trappenhuis. Greenwich Village is een van de weinige wijken op Manhattan waar geen wolkenkrabbers staan, maar vooral bakstenen huizen met vier of vijf verdiepingen.  Het is ook de wijk waarin NYU, ofwel de New York University, is gelegen. Dat betekent dat het barst van de uitgaansgelegenheden en restaurants.

Het apartement zelf was niet erg groot, slechts 56m^2. De voordeur opende in een een ruimte die keuken, zit- en eetkamer was. Als je goed keek, zag je dat het oorspronkelijk ook de slaapkamer was, maar er was een muurtje ingezet, waardoor die nu apart was. Aan de andere kant van het apartement was een klein badkamertje waarin je je kont nauwelijks kon keren. Voor een een paar dagen was het prima, maar de meeste New Yorkers wonen zo. De gemiddelde huur van een dergelijke woning is makkelijk 2500 dollar per maand.

Het apartement was aan de achterkant van het gebouw gelegen, waardoor we vanuit de slaapkamer uitkeken op de brandtrap en de achterkant van andere gebouwen. De ramen in de andere kamer kijken uit op de muur van het naastgelegen gebouw, op miner dan een meter afstand. Nicky wees er meteen op dat het een betere plek is dan aan de voorkant van het gebouw, omdat je anders veel meer geluidsoverlast zou hebben van de straat. 

Zondagochtend ging de deurbel. Ik keek door het oogje in de deur en zag een onbekende man staan. Het bleek de ‘super’ te zijn. Nicky legde uit dat elk gebouw in New York een supervisor heeft die zordt voor het onderhoud. Blijkbaar was er een lek in de badkamer en regende het in het apartement onder ons als wij een douche namen. De super regelde de reparatie. Wij hoefden niets te doen en de eigenaar van het apartement hoefde niets te betalen.

 De voordeur van het apartementengebouw

 Bij binnenkomst

 De badkamer

 Uitzicht vanuit de slaapkamer

Tussen twee apartementen... rechts dat van ons.